Οταν άρχισε η κούρσα για τη διεκδίκηση της ηγεσίας των Εργατικών, ο Τζέρεμι Κόρμπιν ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ. Χθες, εκτός εξαιρετικού απροόπτου, επρόκειτο να εκλεγεί πρόεδρος του κόμματος σε μία από τις πιο απρόβλεπτες εκστρατείες στην πολιτική ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας.
Ο «κόκκινος» Κόρμπιν, όπως τον αποκαλούν τα μέσα, όχι μόνο ίδρωσε για να βρει τους 35 βουλευτές των Εργατικών που χρειάζονταν σύμφωνα με το καταστατικό του κόμματος για να χρισθεί υποψήφιος, αλλά 14 εξ αυτών πολύ σύντομα υποστήριξαν τους αντιπάλους του, όταν έκπληκτοι συνειδητοποίησαν ότι ο εκλεκτός τους ανέπτυσσε ανεξέλεγκτη δυναμική. Η εντελώς περιθωριακή, αρχικά, υποψηφιότητά του δυνάμωνε ημέρα με την ημέρα, για να φτάσουμε στις 14 Αυγούστου, όταν ξεκίνησε η πολυήμερη εκλογική διαδικασία και οι δημοσκοπήσεις τον εμφάνιζαν ως το ακλόνητο φαβορί, με ποσοστά που ξεπερνούσαν το 50% και την απόσταση από τους άλλους τρεις συνυποψηφίους του να δείχνει πρακτικά μη ανατρέψιμη.
Λίγο πριν τα 610.000 μέλη των Εργατικών αρχίσουν να ψηφίζουν, ο πανικός στις πιο παραδοσιακές τάξεις του κόμματος ήταν απόλυτος. Πρώην πρωθυπουργοί, όπως ο Τόνι Μπλερ και ο Γκόρντον Μπράουν, έσπευσαν να προειδοποιήσουν ότι τυχόν εκλογή του «ακραίου» Κόρμπιν θα βάλει ταφόπλακα στα όνειρα των Εργατικών να κυβερνήσουν ξανά. Πληροφορίες ήθελαν οκτώ σκιώδεις υπουργούς του κόμματος απρόθυμους να συνεργαστούν μαζί του. Η απέχθεια των αντιπάλων του προσωποποιήθηκε στο σύνθημα «ABC» (Anyone but Corbyn, οποιοσδήποτε εκτός του Κόρμπιν).
Το ελληνικό δράμα που κορυφωνόταν τον Ιούλιο βοήθησε σε συγκρίσεις με τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμα κι αν ο προαλειφόμενος ως νέος ηγέτης των Εργατικών ανήκει σε μια άλλη γενιά πολιτικών. Σίγουρα ο Τζέρεμι Κόρμπιν δεν έλκει την απότομη δημοτικότητά του από την ηλικία του: είναι 66 ετών, παλιός, κι ελάχιστα δημοφιλής πολιτικός. Μέχρι τον Μάιο, τουλάχιστον.
Τι έκανε όμως τόσες χιλιάδες ψηφοφόρους, καλά εκπαιδευμένους στον μάλλον «φιλελεύθερο» Τρίτο Δρόμο του Τόνι Μπλερ, να ενθουσιαστούν με μια ξεχασμένη φιγούρα της βρετανικής πολιτικής;
Ακριβώς αυτό: οι άνθρωποι που ψηφίζουν παραδοσιακά Εργατικούς κουράστηκαν να υποστηρίζουν ηγέτες που μοιάζουν τόσο πολύ με τους Συντηρητικούς, τουλάχιστον στα οικονομικά θέματα. Ο βετεράνος Κόρμπιν κομίζει την υπόσχεση της αλλαγής αλλά και της μεταφοράς της κομματικής εξουσίας από τους δρόμους του Ουεστμίνστερ και τις λέσχες της λονδρέζικης ελίτ στην πραγματική ζωή.
Κι όπως συμβαίνει στη ζωή, κάθε υπόσχεση είναι πιο ισχυρή από την πραγματικότητα.