Η σχέση της με τον Τζόνι Χαλιντέι, τον «Ελβις της Γαλλίας», είναι θρυλική. Μετά από 51 άλμπουμ, 71 σινγκλ και 9 ταινίες, και σε ηλικία 71 ετών, η θρυλική Γαλλίδα τραγουδίστρια της ποπ ετοιμάζει νέο δίσκο και ανεβαίνει ξανά στο σανίδι.
Ημουν 9 χρόνων και τα μόνα Γαλλικά που ήξερα (τσάτρα-πάτρα) ήταν οι πρώτοι στίχοι από το αγαπημένο μου τραγούδι: «Σαν ένα αγόρι έχω μακριά μαλλιά, σαν ένα αγόρι φοράω τζάκετ, μενταγιόν και μια μεγάλη ζώνη»… Ηταν 1967 και το «Comme un garçon» της Σιλβί Βαρτάν ήταν από τα δημοφιλέστερα τραγούδια στα ερτζιανά. Η ποπ τραγουδίστρια ήταν όμορφη, κομψή, επιτυχημένη και είχε μια θυελλώδη ιστορία αγάπης, γάμου, χωρισμών και διαζυγίου με τον Τζόνι Χαλιντέι – τον Γάλλο Ελβις. Ξεφυλλίζοντας πριν από λίγες μέρες το Paris Match, «έπεσα» σε μια συνέντευξή της. Συμπληρώνει 53 χρόνια στο τραγούδι, βγάζει καινούργιο δίσκο και ανεβαίνει για δεύτερη φορά στη θεατρική σκηνή, πρωταγωνιστώντας στην κωμωδία «Ne me regardez pas comme ça» (όπου ενσαρκώνει μια τραγουδίστρια που προσλαμβάνει μια συγγραφέα βιβλίων μαγειρικής για να της γράψει τη βιογραφία της). Γοητευτική, όπως πάντα, παρά τα 71 της χρόνια, δηλώνει στο γαλλικό περιοδικό: «Δεν νοσταλγώ τίποτα, τουλάχιστον σε επαγγελματικό επίπεδο. Αυτό που είμαι σήμερα είναι αποτέλεσμα όσων έχω ζήσει. Δεν μετανιώνω για τίποτα».
17 χρόνια πάθους
Η γεννημένη στη Βουλγαρία Σιλβί (o πατέρας της Ζορζ Βαρτανιάν, βουλγαροαρμενικής καταγωγής, ήταν ακόλουθος της γαλλικής πρεσβείας στη βαλκανική χώρα) εγκαθίσταται με την οικογένειά της στο Παρίσι σε ηλικία 8 ετών. Ασχολείται… κατά λάθος με το τραγούδι το 1961, όταν ένας φίλος του αδελφού της έχει ανάγκη από ένα κορίτσι για το τζαζ συγκρότημά του. Δύο χρόνια αργότερα, βάφει τα μαλλιά της πλατινέ α λα Μπαρντό. Το 1964 η γαλλική Marie Claire γράφει: «Στα Champs Elysées οι μικρές Βαρτάν έχουν αντικαταστήσει τις μικρές Μπαρντό». Στη Vogue ποζάρει ντυμένη με δημιουργίες του Αντέ Κουρέζ και παρουσιάζεται ως «η νέα 19χρονη αγαπημένη της “συμμορίας των rock ’n’ rollers”. Λαμπερή, πανέμορφη, με μακρύ λαιμό, σέξι πόδια, μια γάτα που έγινε διάσημη χάρη στον Ντίζι Γκιλέσπι». Οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη. Εξι από τα 31 τραγούδια που ηχογραφεί το 1962 και το 1963 μπαίνουν στο τοπ 20 της Ευρώπης. Οι ζωντανές εμφανίσεις της, εμπλουτισμένες με χορογραφίες που εκτελεί μοναδικά, μένουν θρυλικές.
Στα παρασκήνια μιας από αυτές στο Ολυμπιά το 1962 γνωρίζει τον Γάλλο «θεό» του rock ’n’ roll Τζόνι Χαλιντέι. Η Σιλβί έχει, όμως, άλλη σχέση. Ενα χρόνο αργότερα, κάνουν μαζί περιοδεία στη Γαλλία και πρωταγωνιστούν σε ένα φιλμ. Παρουσιάζονται σαν καλοί φίλοι και συνεργάτες. Μέχρι που κάποιος δημοσιογράφος του καναλιού Europe I τούς θέτει την κλασική ερώτηση: «Λοιπόν, πάντα καλοί φίλοι;». Για να μάθει έκπληκτος ότι είχαν ήδη αρραβωνιαστεί. Στις 12 Απριλίου του 1965 η πόλη Λόκονβιλ της βόρειας Γαλλίας κατακλύζεται από 2.000 θαυμαστές και 180 δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, που σπεύδουν να παρακολουθήσουν το γάμο του βασιλιά του ροκ με τη βασίλισσα του γιε-γιε. Λίγους μήνες μετά το ταξίδι του μέλιτος στα Κανάρια και την απόλυση του Τζόνι από τον στρατό, το ζευγάρι γίνεται δεκτό στο Μπάκιγχαμ και δίνει συναυλία προς τιμήν της βασίλισσας Ελισάβετ. Την επόμενη χρονιά γεννιέται ο γιος τους Νταβίντ – ο βασιλιάς Νταβίντ, όπως τον λέει. Σύμφωνα με τη βιογραφία που περιλαμβάνεται στην ιστοσελίδα της, ο Τζόνι δεν ασχολείται με τα πατρικά του καθήκοντα. Δηλώνει ότι θέλει να βγαίνει να διασκεδάζει με τους φίλους του και η Σιλβί μιλάει για διαζύγιο. Πολλοί αποδίδουν σε αυτήν τη στάση της, και όχι στην κάμψη της δημοτικότητάς του, την απόπειρα αυτοκτονίας του Τζόνι με βαρβιτουρικά που ακολουθεί. Οπως και να ’ναι, η κρίση στη σχέση τους φαίνεται να ξεπερνιέται. Δίνουν μαζί μία ακόμη συναυλία στο Ολυμπιά και ακολουθούν εμφανίσεις στις ΗΠΑ. Ο Τύπος μιλάει για την επιθυμία τους να χαρίσουν αδερφάκι στον Νταβίντ, αλλά μια αποβολή το 1974 βάζει τέλος σε αυτές τις ελπίδες. Δίνουν την εικόνα ενός ζευγαριού αγαπημένου – για λίγο ακόμη. Το 1977 η Σιλβί ξαναπηγαίνει στις ΗΠΑ με τον Νταβίντ, αλλά χωρίς τον Τζόνι. Στα γενέθλια του ροκ σταρ το 1980 εκείνη δεν είναι παρούσα – έχει πάει με φίλες στις Σεϋχέλλες. Το τέλος μιας παθιασμένης 17χρονης σχέσης έχει φτάσει και το διαζύγιό τους ανακοινώνεται στις 4 Νοεμβρίου. «Ημασταν πολύ νέοι. Εγώ 22 ετών κι εκείνος 23, και αυτό είχε συνέπειες στο γάμο μας. Τα δράματα, οι δύσκολες στιγμές της ζωής μάς μεταμόρφωσαν», δηλώνει εκείνη στο Gala. «Η σχέση μας είναι κομμάτι από τη ζωή μου, είναι η ζωή μας. Τίποτα δεν μπορεί να το διαγράψει αυτό», λέει σήμερα στο Paris Match.
Η νύφη φορούσε… γαρδένιες
Δεν αργεί όμως να βρει αυτόν που χαρακτηρίζει «άντρα της ζωής της». Είναι ο Ιταλοαμερικανός παραγωγός δίσκων Τόνι Σκότι. Γνωρίζονται το 1981 και τον επόμενο χρόνο ο Τζιν Κέλι παρουσιάζει τη Σιλβί σε μια θρυλική συναυλία στο Λας Βέγκας. Οι κριτικοί την παρομοιάζουν με τη Σερ και τη Λάιζα Μινέλι. Στις 2 Ιουνίου του 1984 η Σιλβί, φορώντας γαρδένιες (το αγαπημένο της λουλούδι) στα μαλλιά, παντρεύεται τον Τόνι στο Λος Αντζελες. Ο γαμπρός τής κάνει δώρο ένα πολυτελές σπίτι στο Μπέβερλι Χιλς. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 κάνει μια παύση στην καριέρα της και αφιερώνεται στην ανατροφή του Νταβίντ, που δείχνει έφεση στη μουσική. Τον Οκτώβριο του 1990 η Σιλβί, ο Τόνι, ο αδελφός της Εντι και ο Νταβίντ ταξιδεύουν στη Βουλγαρία. Επισκέπτονται το πατρικό σπίτι στο Ισκρετζ και η Βαρτάν δίνει μια μεγάλη συναυλία στη Σόφια. Με μικρά διαλείμματα, συνεχίζει να ηχογραφεί δίσκους και να μαγεύει το κοινό χορεύοντας και τραγουδώντας στις συναυλίες της. Το 2004 στο Παρίσι διοργανώνεται μια ολόκληρη έκθεση αφιερωμένη στο λουκ της, ενώ το 2011 κάνει την πρώτη της εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι. Σήμερα, γιαγιά από τον Νταβίντ και καθώς η Νταρίνα (η νεαρή Βουλγάρα που υιοθέτησε με τον Σκότι) έκλεισε τα 18, μετά από 51 άλμπουμ, 71 σινγκλ και 9 ταινίες, αλλά και μια ποικιλία τριαντάφυλλου που ονομάστηκε Σιλβί Βαρτάν προς τιμήν της, επιστρέφει ξανά με νέο δίσκο και θεατρική παράσταση. «Οσο μεγαλώνω, γίνομαι πιο εύθραυστη και ευάλωτη», εκμυστηρεύεται στο Paris Match. «Είμαι όμως ανοιχτή σε νέες εμπειρίες. Είμαι γυναίκα της καρδιάς και του πάθους. Μια παράλογη γυναίκα. Είμαι σε θέση να κάνω μια μεγάλη τρέλα, αλλά… αυτό το ξέρω μόνο εγώ…»