«Ο ηθοποιός είναι σαν τον Βέγγο. Παλιά το λέγαμε αυτό για τους νέους ηθοποιούς. Σήμερα ισχύει για όλους. Ο ηθοποιός τρέχει συνεχώς για να συντηρήσει ένα επίπεδο, κάνει πρόβες το πρωί σε ένα έργο, παίζει το βράδυ σε ένα άλλο, ίσως έχει κάποια άλλη δουλειά ενδιάμεσα, και παράλληλα πρέπει να μελετά, συνεχώς να εκπαιδεύεται, να βλέπει την οικογένειά του», λέει ο Χρίστος Στυλιανού. «Οταν οι συνθήκες σε αναγκάζουν να είσαι “δούλος”, όταν ανεβείς στη σκηνή πάλι δουλικά θα φέρεσαι». Πέρυσι, μετά την ολοκλήρωση της «Ιφιγένειας στη χώρα των Ταύρων» του ΚΘΒΕ στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ο κ. Στυλιανού βγήκε μπροστά και διάβασε ανακοίνωση για τα προβλήματα του θεάτρου και την επί μακρόν μη καταβολή μισθών στους ηθοποιούς.
Φέτος, ένα χρόνο μετά, όλα έχουν προχωρήσει καλύτερα –«η Λήδα είναι ενάμισι και η Χλόη πέντε», λέει ο Χρίστος για τις κόρες του γελώντας, ενώ και τα οικονομικά του ΚΘΒΕ είναι πολύ καλύτερα– και ο 38χρονος ηθοποιός επιβεβαιώνει την πρωταγωνιστική του πάστα. Μετά τον περυσινό πρώτο επώνυμό του ρόλο στην Επίδαυρο (είχαν προηγηθεί τέσσερις φορές που «κατέβηκε» στην Επίδαυρο ως μέλος του χορού), σε λίγες ημέρες θα βρεθεί ξανά στην ορχήστρα του διάσημου αρχαίου θεάτρου παίζοντας «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, όπου θα μοιράζεται με τον Γιάννη Στάνκογλου, σε εναλλάξ διανομή, τους ρόλους του Ετεοκλή και του Πολυνείκη. «Οπως λέει και ο σκηνοθέτης, προσπαθούμε να ερευνήσουμε πώς το κοινό μας ένστικτο επιβίωσης μπορεί να συμβαδίσει με την ανάγκη που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας και είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε στα παιδιά μας, την ανάγκη να παραμείνουμε άνθρωποι, παρά τον φόβο, την ανασφάλεια, την απελπισία. Από την άλλη, το έργο καταδεικνύει το γελοίο του πολέμου, την ακαμψία που δέρνει τους ήρωες που δεν μπορούν να αλλάξουν γνώμη και έτσι πάνε στον όλεθρο, στον θάνατο. Εδώ πρέπει να λυθεί η κατάρα του Λάιου», παρατηρεί ο ηθοποιός, που πλέον έχει πολιτογραφηθεί Θεσσαλονικιός.
Γεννήθηκε στη Μόσχα στα τέλη του 1978, καθώς εκεί συναντήθηκαν για σπουδές οι Κύπριοι γονείς του. Μεγαλωμένος στην Κύπρο, επέλεξε να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, όπου αναμείχθηκε ερασιτεχνικά με το θέατρο και τελικά αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην Ελλάδα. Η επιτυχία του στις εισαγωγικές εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ όρισε τον επόμενο σταθμό στη ζωή του. Στη Θεσσαλονίκη πλέον βρίσκεται η οικογένειά του (παντρεμένος με την ηθοποιό Ελένη Θυμιοπούλου) και ο ίδιος αποτελεί μέλος μιας νέας γενιάς ηθοποιών του ΚΘΒΕ που διεκδικούν να αποτυπώσουν το στίγμα τους στην «αθηνοκεντρική» θεατρική ζωή της Ελλάδας. Εκτός από τη συμμετοχή σε θεατρικές παραγωγές του ΚΘΒΕ –τον Ιανουάριο ήταν ο «Βόιτσεκ» στο ανέβασμα στο ΚΘΒΕ του εμβληματικού έργου του Γκέοργκ Μπίχνερ, το οποίο επηρέασε όσο λίγα το θεατρικό τοπίο του εικοστού αιώνα–, είναι μέλος των Μπαντα-ρισμένων του ΚΘΒΕ, μια ομάδα μουσικής, χορού και τραγουδιού.
«Φέτος κλείνω 10 χρόνια στον χώρο του θεάτρου», λέει στην «Κ» ο Χρίστος Στυλιανού. «Το θεατρικό κέντρο της χώρας είναι στην Αθήνα, ωστόσο το έργο ενός κρατικού θεάτρου στην περιφέρεια έχει ιδιαίτερα έντονο κοινωνικό αποτύπωμα», τονίζει και προσθέτει: «Πρέπει να δουλέψουμε με ειλικρίνεια και δύναμη. Ολα είναι ένα ταξίδι. Για να πετάξεις στη ζωή, πρέπει να σου δοθούν ευκαιρίες και να τις εκμεταλλευτείς. Ωστόσο, το μυστικό της επιτυχίας είναι να δίνεις γόνιμες μάχες και όχι άγονες».
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων στις 15 και 16 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 22 και 23 Ιουλίου