Στις αρχές του περασμένου αιώνα, στο Κάρμι, ένα μικρό χωριό της Ηλείας κοντά στην Ανδρίτσαινα, ζούσε ένας μπαλωματής παπουτσιών, ο Τάσος Παναγιωτόπουλος. Κάνοντας αυτήν τη δουλειά και παράλληλα καλλιεργώντας ένα-δυο χωραφάκια που είχε, προσπαθούσε να ζήσει την οικογένειά του. Πέτρινα χρόνια: φτώχεια, στερήσεις, ανασφάλεια για το μέλλον. Από τα επτά παιδιά του, πρώτος ο Γιάννης αποφάσισε να αναζητήσει καλύτερη μοίρα σε μια άλλη χώρα: έφυγε για τη Νότια Αφρική. Λίγα χρόνια μετά, τον ακολούθησαν οι δύο αδελφοί του, ο Χρήστος και ο Νίκος. Εκεί, τα τρία παλικάρια δούλεψαν σκληρά, αλλά κατάφεραν να προκόψουν. Παντρεύτηκαν, απέκτησαν παιδιά, έστησαν το δικό τους σπιτικό, από υπάλληλοι έγιναν επιχειρηματίες. Αλλά η νοσταλγία για τον τόπο τους ήταν πάντα αγκάθι που τους πονούσε – ακόμα και στις πιο χαρούμενες στιγμές τους…
«Αυτή είναι η ιστορία της οικογένειάς μου. Ο πατέρας μου ποτέ δεν ξέχασε την πατρίδα. Οταν ήμασταν παιδιά, οι δύο αδελφές μου κι εγώ, τα βράδια, αντί για παραμύθια, μας αφηγούνταν ιστορίες από το χωριό», μου λέει από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο Nico Panagio. «Γι’ αυτό, σας παρακαλώ να μη με παρεξηγήσετε. Είμαι υπερήφανος για την καταγωγή μου και το όνομά μου, απλώς προφέρεται δύσκολα από κάθε μη Ελληνα και αναγκάστηκα να το κόψω λιγάκι», σπεύδει να διευκρινίσει.
Γιος του Νίκου Παναγιωτόπουλου και μιας λευκής Νοτιοαφρικανής, γεννήθηκε στην Πρετόρια το 1971. Εκεί μεγάλωσε, τέλειωσε το σχολείο και πήρε πτυχίο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, με σκοπό να αναλάβει, κάποια στιγμή, την εταιρεία που είχε δημιουργήσει ο πατέρας του. Ομως εκείνος άλλο ονειρευόταν: να γίνει ηθοποιός. «Το… μικρόβιο της υποκριτικής το κόλλησα πολύ νωρίς. Ημουν δώδεκα ετών όταν έπαιξα στην παράσταση “Ο βασιλιάς κι εγώ”, την οποία ανέβασε το σχολείο μου. Είχα το ρόλο ενός πρίγκιπα. Από την πρώτη φορά που βρέθηκα στη σκηνή, ήξερα πως αυτό ήθελα να κάνω». Πήρε, λοιπόν, πτυχίο και από τη δραματική σχολή της Πρετόριας.
Το 2000 τού προτάθηκε να πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική σειρά «Sewende Laan» («Εβδομη Λεωφόρος»), υποδυόμενος έναν Ελληνα επιχειρηματία, τον George Kyriakis. Το σίριαλ αυτό -ένα από τα μακροβιότερα της νοτιοαφρικανικής τηλεόρασης, που ακόμα προβάλλεται- εκτίναξε στα ύψη τη δημοτικότητα του Nico. Πέντε χρόνια μετά, έβγαλε το… κοστούμι του Kyriakis και συμμετείχε σε πολλές άλλες τηλεοπτικές σειρές, ενώ δοκίμασε τις δυνάμεις του -με μεγάλη επιτυχία- και στον κινηματογράφο, σε μικρές ανεξάρτητες ταινίες, καθώς και στην παρουσίαση εκπομπών και τηλεπαιχνιδιών. Ηταν πλέον αδιαμφισβήτητος σταρ!
Στη Σαντορίνη… δυστυχισμένοι
Από τα χρόνια της δραματικής σχολής είχε γνωρίσει την κατάξανθη και γαλανομάτα Christi, μοντέλο και ηθοποιό, τον έρωτα της ζωής του. Παντρεύτηκαν το 2006 (εκείνη έχει πάρει το επίθετο Panagio) και όλοι τούς θεωρούσαν πρότυπο απόλυτης ευτυχίας. Ή μήπως δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα; «Από την αρχή του γάμου μας προσπαθούσαμε να αποκτήσουμε παιδί», εξομολογείται ο Nico Panagio. «Θέλαμε τόσο παθιασμένα να μεγαλώσει η οικογένειά μας. Αλλά δεν μπορούσαμε. Οι γιατροί μάς έλεγαν: “Δεν έχετε κανένα πρόβλημα, πρέπει απλώς να ηρεμήσετε, να πάτε διακοπές και η Christi θα μείνει αμέσως έγκυος”… Αποφασίσαμε, λοιπόν, να έρθουμε στην Ελλάδα για έναν ολόκληρο μήνα. Πήγαμε στη Μύκονο και τη Σαντορίνη, προσπαθήσαμε να ξεχάσουμε τα πάντα και να απολαύσουμε το τοπίο, τον ήλιο, τη θάλασσα. Στάθηκε αδύνατο. Θυμάμαι ένα απόγευμα σε μια παραλία στη Σαντορίνη: όλοι γύρω μας χαλάρωναν, γελούσαν, χόρευαν κι εμείς ήμασταν αγκαλιά στην ακροθαλασσιά και κλαίγαμε. Πρέπει να ήμασταν οι πιο δυστυχισμένοι άνθρωποι πάνω στο νησί – μη σας πω και στον κόσμο!»
Επιστρέφοντας στη Νότια Αφρική, το ζευγάρι είχε πάρει τις αποφάσεις του: θα ξεκινούσαν τη διαδικασία υιοθεσίας παιδιού. «Πιστεύω στον Θεό. Οι άνθρωποι που δεν είναι γραφτό να αποκτήσουν παιδιά πρέπει να φροντίζουν τα παιδιά που έχουν, για οποιονδήποτε λόγο, στερηθεί τους γονείς τους». Η Evah, το πρώτο κορίτσι που υιοθέτησαν, είναι σήμερα πέντε ετών. Ακολούθησε η τρίχρονη Shay. «Η ζωή μας άλλαξε τόσο, νιώθουμε τόσο ευτυχισμένοι, που πια το πιστεύω: θαύματα μπορούν να συμβούν κάθε μέρα!», λέει, προσθέτοντας ότι δεν αποκλείεται στο μέλλον να υιοθετήσουν κι άλλα παιδιά.
Προς το παρόν, ο 44χρονος Panagio μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στις υποχρεώσεις του ηθοποιού και τα καθήκοντα του επιχειρηματία -έχει ιδρύσει την Trade Revolution, μια εταιρεία εισαγωγής προϊόντων από όλο το κόσμο-, και αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του στην οικογένειά του, στο σπίτι τους, που αγναντεύει τον ωκεανό από μια πλαγιά, λίγο έξω από το Κέιπ Τάουν. «Ανυπομονώ να μεγαλώσουν λίγο οι κόρες μου, για να έρθουμε στην Ελλάδα. Εχω τόσο πολλά να τους μάθω για την πατρίδα μου, την πατρίδα τους!»