Χρονικά, η πρώτη έκπληξη ήταν ότι το Μουσείο Μπενάκη και ο Οlivier Descotes αποφάσισαν από κοινού να διακόψουν τη συνεργασία τους μέσα σε διάστημα μερικών μηνών από την έναρξή της. Η δεύτερη έκπληξη –που είναι και μεγαλύτερη– ανακοινώθηκε χθες με τη μορφή ενός δελτίου Τύπου: «Ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Αριστείδης Μπαλτάς βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι ο κ. Olivier Descotes, ανώτερος δημόσιος λειτουργός του υπουργείου Πολιτισμού της Γαλλίας, απεδέχθη την πρόταση να εργαστεί ως ειδικός σύμβουλος προσφέροντας τις υπηρεσίες του στο γραφείο του υπουργού.
Ο κ. Descotes θα αναλάβει να προτείνει στρατηγικούς και επιχειρησιακούς άξονες για την εθνική και διεθνή πολιτιστική πολιτική –ιδίως όσον αφορά τη σύγχρονη δημιουργία– και να μεταφέρει την εμπειρία του από την πολιτιστική βιομηχανία, τη διεθνή συνεργασία και τη διεύθυνση πολιτιστικών ιδρυμάτων στην Ιταλία και την Ελλάδα, με γνώμονα την προβολή του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό. Η απόφαση για τη συνεργασία του διακεκριμένου φιλέλληνα με το γραφείο του υπουργού Πολιτισμού αποτελεί επιθυμία τόσο του κ. Μπαλτά όσο και της υπουργού Πολιτισμού και Επικοινωνίας της Γαλλίας Audrey Azoulay, όπως διατυπώνεται σε κοινή επιστολή τους προς τον κ. Olivier Descotes».
Η «καραμπόλα» που τίναξε τον παραιτηθέντα κ. Ντεκότ από το Μπενάκη στο ΥΠΠΟΑ δημιουργεί δύο μεγάλα ερωτήματα: Γιατί σπεύδει το υπουργείο να «αποκαταστήσει» με τέτοια ταχύτητα τον τέως διευθυντή, εμπλέκοντας μάλιστα και το γαλλικό υπουργείο, λες και η απόφαση ήρθε από το Παρίσι; Αν το μουσείο θεώρησε τον Descotes –δικαίως ή αδίκως– ακατάλληλο για τη στρατηγική του και τις διεθνείς προσβάσεις του, το ΥΠΠΟΑ θέλει να τον κάνει σύμβουλο ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους; Οι απαντήσεις κρύβουν μεγάλο ενδιαφέρον.