Ακατάλληλος για τη θέση

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στη διάρκεια της θητείας τους οι περισσότεροι υπουργοί δεν εκφράζουν δημόσια (κατανοητό έως ένα βαθμό) την παραμικρή επιφύλαξη. Ωσπου φτάνει η ώρα του ανασχηματισμού. Τότε σπεύδουν να κάνουν το έργο που δεν έκαναν. Ή, σωστότερα, να δείξουν ότι κάνουν ό,τι δεν έκαναν τόσον καιρό. Κι εάν τελικά μείνουν έξω από τη νέα σύνθεση της κυβέρνησης, ουαί κι αλίμονο. Ο «αλάνθαστος» πρωθυπουργός γίνεται υπόλογος για την απαράδεκτη επιλογή του.

Κάτι ανάλογο συνέβη και με τον τ. υπουργό Πολιτισμού, Αριστείδη Μπαλτά. «Για την “απομάκρυνση”, επιτρέψτε μου μόνον να πω ότι μου έχει μείνει η απορία. Αλλά ώς εκεί. Πάντως, νομίζω πως δεν κατέστρεψα ούτε την παιδεία ούτε τον πολιτισμό», δήλωσε μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα» και στον Δημήτρη Δουλγερίδη. Βέβαια αυτό ο κ. Μπαλτάς το λέει ειρωνικά.

Αλλά μέσα απ’ αυτές τις κουβέντες διαφαίνεται η εντύπωση του πολιτικού προσωπικού μας, ότι καλός υπουργός ίσως και να μην είναι εκείνος που δημιουργεί αλλά εκείνος που τουλάχιστον δεν καταστρέφει. Ομως το πόσο απορημένος είναι δείχνει το πόσο ακατάλληλος υπήρξε για τη θέση.

Η αντίδραση του τ. υπουργού είναι κάτι συνηθισμένο στα υπουργεία. Οι περισσότεροι όσο είναι στην εξουσία όχι μόνο δεν λένε τίποτα – δεν εκφράζουν μια διαφορετική άποψη, αλλά κατακεραυνώνουν όσους τολμούν να το κάνουν. Συχνά ως ύποπτους και υπονομευτές του κυβερνητικού έργου. Οταν μείνουν εκτός, σχεδόν πάντα γίνονται λαλίστατοι, μιλούν για την παθογένεια των υπηρεσιών, βγάζουν μικρότητες… Ιδιον της εξουσίας να βγάζει τη χολή εκ των υστέρων.

Οσο για συνέχεια του κράτους, τι ανέκδοτο! Το προηγούμενο βράδυ της τελετής παράδοσης – παραλαβής αποσύρονται φάκελοι, σβήνονται αρχεία από τους υπολογιστές, καταστρέφονται έγγραφα. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο όταν αλλάζει η κυβέρνηση, αλλά πολύ συχνά κι όταν έρχεται νέος υπουργός του ιδίου κόμματος. Οι αποχωρούντες θεωρούν αυτονόητο ότι μαζί τους πρέπει να φύγουν και οι «δικοί» τους, όπως οι καινούργιοι θεωρούν αυτονόητο να φέρουν τους «δικούς» τους. Συνήθως μάλιστα ο απερχόμενος υπουργός εύχεται ο νέος να αποτύχει, ώστε να φανεί η δική του αποτυχία μικρότερη.

Κι όλα αυτά είναι συμπεριφορές που χαρακτήριζαν ανέκαθεν και συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν τους πολιτικούς των κομμάτων εξουσίας. Τι κρίμα να μοιάζουν στα χειρότερα κι όχι στα καλύτερα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή