08.30
Πάνω-κάτω η ώρα που σε βρίσκω να ξυπνάς από τ’ όνειρο. Εσύ πάντα η χαμογελαστή Κλέλια, που υποδέχεται τη μέρα με θετική διάθεση και ενέργεια ό,τι και αν έχει συμβεί την προηγουμένη. Η πρώτη χαμογελαστή έκφραση που σε γεμίζει το αγαπημένο σου ανυπόμονο σκυλάκι, η Κρίκη, η οποία με το που αντιλαμβάνεται ότι έχεις ξυπνήσει, έχει ήδη κάνει το πρώτο της επιτυχημένο «άλμα εις μήκος» στο σκάμμα της αγκαλιάς σου. Πρωινό με καπουτσίνο, γάλα, δημητριακά και βρόμη… και η Κρίκη από δίπλα να ζητιανεύει αγνοώντας όπως πάντα τις κροκέτες της.
09.00 – 11.30
Ρίχνεις μια γρήγορη ματιά στην επικαιρότητα και, παράλληλα, κάνεις τα πρώτα σου τηλεφωνήματα στην οικογένεια που πάντα περιμένει την καλημέρα σου από την όμορφη Θεσσαλονίκη. Βέβαια, είσαι βιαστική γιατί σε προλαβαίνουν οι τηλεφωνικές υποχρεώσεις. Ραντεβού που πρέπει να κανονιστούν, ραντεβού που μπορεί να αναβληθούν, emails που πρέπει να σταλούν. Ξαφνικά ο δείκτης ενέργειας έχει στραφεί κατακόρυφα προς την κόκκινη ένδειξη κι εσύ σκέφτεσαι και κάνεις ταυτόχρονα τόσο πολλά πράγματα…
11.30 – 13.00
Είναι η αγαπημένη σου ώρα. Θα πάρεις το σκυλάκι σου βόλτα με μία μπανάνα στο χέρι για να περπατήσεις ώς το γήπεδο του Ρουφ (όταν έχεις παραπάνω χρόνο στον Αγιο Κοσμά), όπου θα κάνεις την προπόνησή σου (τρέξιμο, κοιλιακούς, ραχιαίους κ.ο.κ.) ή θα παίξεις έναν ευχάριστο προγραμματισμένο αγώνα τένις με καλούς φίλους. Μια μεγάλη αγάπη γι’ αυτές τις ώρες επίσης –παρόλο που η Αθήνα ακόμη δεν ενδείκνυται– είναι η βόλτα με το ποδήλατο.
13.00 – 18.00
Ωρα να ετοιμαστείς γρήγορα για το ραντεβού των δύο ή για τη σύσκεψη στην εταιρεία. Ραντεβού πολλαπλών υποχρεώσεων και ενδιαφερόντων. Μια παρουσίαση που οφείλεις να συντονίσεις, κάποιο γύρισμα που ετοιμάζεσαι να κάνεις, ταξίδια επαγγελματικά που θα δρομολογηθούν, παρουσιάσεις και εκδηλώσεις γύρω από τη νέα ποιητική συλλογή, εκδηλώσεις σε σχέση με την UNESCO Πειραιώς και Νήσων, συνεντεύξεις. Κάποια ξαφνική στιγμή, νιώθεις να έχουν πέσει τελείως οι μπαταρίες σου, γι’ αυτό όλο και κάπου θα σταματήσεις για μια γρήγορη σαλάτα ή κάτι ελαφρύ το οποίο θα σε κρατήσει μέχρι τις 20.00, την ώρα που με ηρεμία απολαμβάνεις το φαγητό σου.
18.00 – 20.30
Γυρίζεις σπίτι (αν δεν έχει προκύψει και άλλη δουλειά), ξαπλώνεις στον καναπέ σου αναμένοντας το δελτίο ειδήσεων, ενώ το αγαπημένο σου κατοικίδιο μουτράκι τρέχει σαν τρελό στην αγκαλιά σου λες και έχει μήνες να σε αντικρίσει. Επιτέλους, χαλαρώνεις κάνοντας τον πρώτο σύντομο απολογισμό της μέρας. Αν ένα συμβάν, μια έκφραση, κάποιος… έτσι όπως μιλούσες, περπατούσες, παρατηρούσες, σου κίνησε το ενδιαφέρον ή ακόμη σε έκανε να εκνευριστείς – όλο και κάποια μικρή έμπνευση θα σου χτυπήσει τη πόρτα και θα γράψεις. Δεν την ψάχνεις, την αφήνεις να σε «επισκεφθεί» όταν αυτή από μόνη θελήσει να κάνει την έξοδο από την ψυχή σου στη γραφή. Ακολουθεί απότομη προσγείωση στην επικαιρότητα με τις ειδήσεις της μέρας. Για άλλη μία φορά αναρωτιέσαι, ειδικά τον τελευταίο καιρό, ποια πραγματικά είναι εκείνα τα «δακρυγόνα» που ρίχνουν στάχτη στα μάτια των Ελλήνων στον πιο σημαντικό τόπο διαδήλωσης: την Ηθική, το Πνεύμα. Και φυσικά… email, τηλεφωνήματα και πάλι δουλειά.
20.30 – 23.30
Σε αυτό το σημείο οι μέρες ποικίλλουν. Μια ευχάριστη έξοδος συνοδευόμενη από δείπνο με αγαπημένους φίλους σε κάποιο ιδιαίτερο και ζεστό περιβάλλον (κατά προτίμηση με ζωντανή μουσική), μια παρουσίαση βιβλίου στην οποία θα παρευρεθείς με φίλους γνωρίζοντας νέους ανθρώπους, νέες σκέψεις, νέα πρότυπα. Μια θεατρική παράσταση που είτε μιλάει στην ψυχή σου για όσα συμβαίνουν είτε μιλάει στη σκέψη σου, κάνοντάς την για λίγο να ξεχαστεί, ν’ απογειωθεί και πάλι ή κάτι ανάλογο που ευχαριστεί εξίσου. Μια ταινία ίσως στο σινεμά, για την οποία θα συζητάς με ιδιαίτερο ενδιαφέρον (αν βέβαια σου άρεσε) μέχρι να δεις την επόμενη!
23.30 – 01.30
Είναι η στιγμή που επιστρέφεις ύστερα από μια γεμάτη μέρα. Η κούραση, ενώ είναι υπαρκτή, σε ανακουφίζει, γιατί τώρα υπάρχεις μόνον εσύ και ο εαυτός σου. Κανένα τηλεφώνημα, κανένα email, καμία δουλειά και υποχρέωση να σου αποσπούν τη προσοχή. Κι ενώ ξέρεις ότι είναι κομμάτια αναπόσπαστα της καθημερινότητάς σου, τα οποία όσο κι αν καμία φορά γκρινιάζεις, στην ουσία τα επιζητάς, ζεις μέσω αυτών, την ώρα αυτή τους έχεις κλείσει την πόρτα μέχρι την επόμενη μέρα. Διάβασμα, Διαδίκτυο, χαλαρές θετικές σκέψεις, τηλεόραση, μουσική αποτελούν το ανεβοκατέβασμα στις σκάλες εκείνες που σε πηγαινοφέρνουν λίγο πριν αποκοιμηθείς ανάμεσα στην αίθουσα της πραγματικότητας και στον τόπο των ονείρων.
Η Κλέλια Χαρίση είναι δημοσιογράφος-ποιήτρια και το πρόσωπο της εκστρατείας «Κίνηση Μαστ» για τον καρκίνο του μαστού της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. Η δεύτερη ποιητική συλλογή της με τίτλο «Μετανάστης η Ελπίδα» κυκλοφορεί σύντομα από τις εκδόσεις Οστρια.