Ζαν: Τι θα γίνει; Εχεις αποφασίσει τι θα ντυθείς φέτος;
Νταρκ: Ελεγα να βάλω το κουστούμι της Μαντάμας Μπατερφλάι αν και πιστεύω ότι με το οικονομικό έλλειμμα που έχει να αντιμετωπίσει η Λυρική Σκηνή, καλύτερα να διαλέξω έναν χαρακτήρα από την Μποέμ: σε μια φτωχή σοφίτα θα περιφέρομαι φορώντας κουρέλια και θα καίω χειρόγραφα για να ζεσταθώ.
– Δεν είναι κακή ιδέα. Αν θες να βρεις μία ακόμη πιο οικονομική λύση, να ντυθείς όπως η ηρωίδα στην Υπνοβάτιδα του Μπελίνι και να τρέχεις σαν τρελή τυλιγμένη με ένα σεντόνι. Βέβαια, αν είχες πραγματικά την υποκριτική μέσα σου, που δεν το νομίζω, θα παρέμενες ψύχραιμη μπροστά στη φρικωδία της οικονομικής στενότητας που αντιμετωπίζουν όλοι οι δημόσιοι πολιτιστικοί οργανισμοί. Δες τη Λυδία Κονιόρδου. Βάζει το μαντίλι στον ώμο και τρέχει χαμογελαστή παντού.
– Μου είπαν ότι προχθές έλεγε στους δημοσιογράφους πως τους οφείλει μια μεγάλη συνέντευξη Τύπου και πως τόσο καιρό δεν μιλά διότι μελετά και ενημερώνεται.
– Εγώ πιστεύω πως υπάρχει μυστικό σχέδιο, γι’ αυτό δεν έχουν χάσει την ψυχραιμία τους στο υπουργείο Πολιτισμού.
– Και ποιο είναι αυτό;
– Θα μπαίνεις σε μια παράσταση στο Μέγαρο ή τη Λυρική και θα σε ρωτάνε στο ταμείο αν θες να κάνεις διαπραγμάτευση προτού πληρώσεις το εισιτήριο. Αν είσαι από μια ηλικία και πάνω, θα δίνεις λιγότερα χρήματα και θα στα παίρνουν από τη σύνταξη. Ισοδύναμα μέτρα λέγεται αυτό. Είναι η τελευταία λέξη της μόδας.
– Τι λες τώρα… Και αν είσαι νέος, από πού θα στα κόβουν;
– Εκεί είναι πιο ύπουλοι. Θα μπαίνεις ανυποψίαστος και μετά θα τα πληρώνεις σε εισφορές στον εργοδότη. Αν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας με «μπλοκάκι», θα περνάς από οντισιόν για να εισέλθεις στην αίθουσα. Καταλαβαίνεις τώρα, είναι να μην σε στοχοποιήσουν.
– Με προβληματίζεις. Και με αυτούς που θα μπαίνουν για βόλτα στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, τι θα γίνεται τώρα που παραδόθηκε επισήμως στο ελληνικό Δημόσιο;
– Θα σου δίνουν αναγκαστικά ένα αυτόγραφο του Γιώργου Κιμούλη, όπου θα συμπληρώνεις μόνος σου το όνομά σου σε ειδικό κενό πάνω από την υπογραφή του.
– Ευτυχώς, Θεέ μου, που δεν θα σου δίνουν και γιγαντοαφίσα του Καρανίκα που να έχει από την πίσω πλευρά τη μορφή της Ελένης Μενεγάκη.
– Οχι, αλλά τώρα που το λες μπορείς να σου δίνουν ένα χαρταετό που να γράφει «Not one euro measures» και η ουρά του να είναι φτιαγμένη από παλιά πεντοχίλιαρα. Ή να σου χαρίζουν την ποιητική συλλογή του Τάσου Κουράκη.
– Εμένα με έχει επηρεάσει ένα ποίημα του με τίτλο «Και…» που λέει: «Εκείνη κραύγασε: / Στάζω γυμνή και ανήμπορη να κλάψω με το λαιμό σπασμένο, / στα δόντια η λέξη ματώνει / σαν τα έμμηνα της παρθένας που απορεί. Πότε ο κόσμος θα σκάσει στην πυροστιά / σαν κάστανο. Πότε η βία δεν θα / κουλουριάζεται σαν οχιά / στη βάλανο».
– Υπάρχει και χειρότερο: Nα σου δίνουν φωτογραφία της Πέμης Ζούνη με τον Ανγκ Λι και να σε βάζουν να ψάξεις να βρεις την πραγματική πίσω από το photoshop.
– Εμένα πάντως πιο πειστικό θα μου ακουγόταν ως είδηση ένα ντουέτο της Κατερίνας Στανίση με τον Μικ Τζάγκερ.
– Δεν ξέρω για τον Μικ, πάντως η Στανίση ετοιμάζει κάτι γκράντε. Την παράσταση «Οι Πεντάμορφοι και το Κέρας», βασισμένη σ’ ένα κλασικό λαϊκό παραμύθι θεάτρου σκιών. Θα είναι παράσταση αυστηρά ακατάλληλη για ανηλίκους.
– Αν δεν είναι πλάκα, είναι υπέροχο.
– Μα ναι. Και ξέρεις πώς αρχίζει η ιστορία; Οταν ο Καραγκιόζης και ο κολλητός του φίλος Χατζηαβάτης μαθαίνουν πως οι γυναίκες τους, τους απατούν. H συνέχεια στη σκηνή.
– Το καταλαβαίνεις ότι πρέπει να είμαστε εκεί στην πρεμιέρα.
– Το καταλαβαίνω όπως την ποίηση του Κουράκη. «Πότε ο κόσμος θα σκάσει στην πυροστιά σαν κάστανο.»