Ενα 24ωρο με τον συγγραφέα και εκδότη Γιώργο Κορδομενίδη

Ενα 24ωρο με τον συγγραφέα και εκδότη Γιώργο Κορδομενίδη

3' 6" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Από τις 6…

Εδώ και λίγο καιρό, αντίθετα με το παρελθόν, ξυπνώ πολύ νωρίς, γύρω στις 6. Ενας ελληνικός καφές και ένας εσπρέσο λούνγκο, μαζί με μερικά (αρκετά) τσιγάρα είναι αναγκαία για να πάρω μπρος. Αφότου αφυπηρέτησα (καταπώς λένε οι αδελφοί Κύπριοι) από την τράπεζα, «μετά 35ετή ευδόκιμο υπηρεσία», δεν –θέλω να– έχω και πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα. Από τις πρώτες ασχολίες της ημέρας είναι να μάθω τα νέα, στην αρχή από το Διαδίκτυο, αργότερα από τις εφημερίδες: δύο πρωινές (μία τοπική, μία αθηναϊκή) και μία απογευματινή.

Λίγο αργότερα…

Κατόπιν, έλεγχος της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, μέιλ ή μηνύματα inbox στο Facebook. Αμέσως μετά, μια βόλτα στο γειτονικό ταχυδρομείο, τη θυρίδα του οποίου μοιράζονται οι φάκελοι με λογαριασμούς και οι φάκελοι με νέες εκδόσεις. Καθότι περιοδικομανής, δεν αντέχω ποτέ στον πειρασμό και ξεφυλλίζω τα καινούργια τεύχη των περιοδικών – μερικές φορές ζηλεύω για κείμενα που θα ήθελα να έχουν δημοσιευτεί στο Εντευκτήριο, πλην…

Τα τελευταία 39 χρόνια, παράλληλα με την τράπεζα, δούλευα (ή ήμουν εξωτερικός συνεργάτης) σε εφημερίδες (αρκετά από αυτά και στην «Καθημερινή» της Κυριακής), έκανα εκπομπές στο ραδιόφωνο, έγραφα σε περιοδικά, έκανα επιμέλειες κειμένων και εκδόσεων… (Σε όσους με ρωτούν πώς τα προλάβαινα όλα αυτά, απαντώ στερεότυπα με τη φράση ενός εικαστικού που δυστυχώς μου διαφεύγει το όνομά του: Οταν εσείς κάνατε Πάσχα, εγώ δούλευα.) Σε όλα αυτά προστέθηκαν από το 1987 η έκδοση του περιοδικού «Εντευκτήριο» μαζί με τις ομώνυμες εκδόσεις, από το 2001 η λειτουργία του Underground Eντευκτήριο (90 εκδηλώσεις έως τώρα) και από το 2012 το ετήσιο φεστιβάλ «Λογοτεχνική Σκηνή». Βρίσκω φυσικό λοιπόν να αισθάνομαι πότε πότε απρόθυμος για παραγωγική πνευματική εργασία και τότε, σε ώρες που για άλλους είναι «δημιουργικές», βλέπω τα τελευταία επεισόδια από τις αγαπημένες μου σειρές: «Poldark», «Indian Summers», «Reign»… (Είμαι βέβαια διαβόητος για το «κόλλημα» που είχα μέχρι πολύ πρόσφατα με τούρκικα σίριαλ – ευτυχώς που τελείωσαν και το «Kara Sevda» και το «Kiralik Ask» και… απελευθερώθηκα από τον τουρκικό ζυγό [μου].)

Λίγο πριν από το μεσημέρι…

Οταν καταφέρνω να επιβληθώ στον εαυτό μου και να αφήσω τα σίριαλ για άλλες, πιο «ενδεδειγμένες», κατά την τρέχουσα λογική, ώρες, ασχολούμαι με το περιοδικό (ανάγνωση κειμένων που προτάθηκαν προς δημοσίευση, διόρθωση «εγκεκριμένων» κειμένων, επιλογή εικονογράφησης κτλ.) ή με κάποιο βιβλίο που έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Εντευκτηρίου. Αφενός επειδή –αντίθετα με ό,τι θα πίστευε κανείς– είμαι πολύ τεμπέλης και αφετέρου επειδή βαριέμαι εύκολα τα ίδια και τα ίδια, κάθε τόσο εγκαταλείπω τον υπολογιστή και βγαίνω για ψώνια στη γειτονιά (όχι μόνο μία φορά, όλο και κάτι θα ξεχάσω, άνθρωπος είμαι…) ή στο Καπάνι – τη… λαϊκότερη εκδοχή της αγοράς Μοδιάνο, στο κέντρο της πόλης. Και επειδή επίσης λατρεύω τις λαϊκές αγορές, οπωσδήποτε θα πάω την Παρασκευή στη λαϊκή του Πεδίου του Αρεως (απέναντι από την ΕΡΤ3) ή το Σάββατο στη λαϊκή της Μαρτίου.

Στη μία το μεσημέρι…

Γύρω στη 1 πιάνω να μαγειρέψω, τόσο για μένα όσο και για τον Κύριο Ιμο, διασταύρωση τζακ ράσελ με κάποια απροσδιόριστη ράτσα. (Μου λένε πως μαγειρεύω καλά, και ο Κύριος Ιμο δείχνει να συμφωνεί.) Το μενού για μένα περιλαμβάνει ψάρι 2-3 φορές την εβδομάδα, κοτόπουλο μαγειρεμένο ποικιλοτρόπως, λαχανικά και όσπρια (εξαιρούνται οι μπάμιες και οι φακές!) και τεράστιες σαλάτες.

Απαραιτήτως σιέστα…

Μετά το φαγητό, σιέστα απαραιτήτως! Η αυστηρότερη τιμωρία που μπορεί να μου επιβληθεί είναι η στέρηση του μεσημεριανού ύπνου (α, και το ξυπνητήρι…).

Εως τα μεσάνυχτα…

Το απόγευμα ακολουθεί την ίδια ρουτίνα του πρωινού: καφέδες, τσιγάρα, δουλειά ή/και σίριαλ. Μέχρι τα μεσάνυχτα συνήθως ή και λίγο αργότερα, οπότε ο Κύριος Ιμο απαιτεί –και μου επιβάλλει– να πάω για ύπνο, ώστε να κοιμηθεί κι αυτός.

​​​​Το πρόσφατο τεύχος του «Εντευκτηρίου» (αρ. 112) κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες.

Στις πρόσφατες εκδόσεις του Γιώργου Κορδομενίδη βρίσκουμε τους «Υπέρηχους» της Ειρήνης Γκόλτσιου και τη «Μακρυγιαλού και άλλες ιστορίες» της Κατερίνας Παναγιωτοπούλου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή