08.00
Ξυπνάω, κάποιες μέρες και πιo νωρίς. Αν και δεν πιστεύω πως αληθεύει η γαλλική παροιμία που λέει ότι «ο κόσμος ανήκει σ’ αυτούς που σηκώνονται νωρίς», μου αρέσει να είμαι όρθια σχετικά νωρίς το πρωί, γιατί αλλιώς έχω την αίσθηση ότι χάνω ένα σημαντικό μέρος της ημέρας. Προφανώς μου αρέσουν τα καλοκαιρινά ηλιόλουστα πρωινά, αλλά και τα χειμερινά, όταν είναι νύχτα ακόμα και ακούς τους γείτονες να ξυπνούν και βλέπεις τα φώτα της πόλης. Πλένομαι σαν τη γάτα. Ενα από τα πρώτα πράγματα που κάνω είναι να κάτσω στο γραφείο για να γράψω τρεις σελίδες, για ό,τι μου περνάει από το μυαλό, ακόμα και πριν πιω καφέ ή τσάι. Είναι μια στιγμή σχεδόν περισυλλογής. Προσπαθώ πλέον να μην ανοίξω το κινητό μόλις ξυπνήσω και κοιτάξω τα νέα, γιατί όταν σηκώνομαι με τον Τραμπ (αν τολμώ να πω) αρχίζει στραβά η μέρα μου!
08.30
Πρωινό, συνήθως με αυγά και πράσινο τσάι και αμέσως μετά ο πρώτος καφές. Ακολουθεί ένα πολύ ζεστό ντους, που σκέφτομαι τη μέρα μου και τους ανθρώπους που αγαπώ.
Ο9.30
Κάθομαι στο γραφείο με τον δεύτερο καφέ της ημέρας και απαντάω σε μέιλ, κοιτάω τις ειδήσεις, λύνω εκκρεμότητες γραφειοκρατικές ή όχι, τηλέφωνα κ.τ.λ.
11.30
Ξανακοιτάω το κείμενο του «Oh my Glotte!», μουσική κωμωδία που γράψαμε με μια φίλη υψίφωνο. Εχουμε πρόβα αύριο και έχω ξεχάσει τα μισά. Θα την ξαναπαίξουμε αρχές Γενάρη, αφού επιστρέψω από την Αθήνα, και δεν έχουμε πολλές πρόβες, διότι φεύγω για την Ελλάδα σε τρεις μέρες!
13.00
Γρήγορο μεσημεριανό. Μόλις επέστρεψα από την Ιαπωνία και έχω πάθει μανία με τη γιαπωνέζικη μαγειρική κουζίνα.
13.30
Ξαναπερνάω τα τραγούδια που θα πούμε με τον Ορέστη στη χειμερινή μας περιοδεία στην Ελλάδα. Νιώθω τεράστια χαρά και άγχος για τις δύο συναυλίες μας στο Passport upstairs στις 21 και 28 Δεκεμβρίου, όπου θα είναι ως guests ο Αλκίνοος Ιωαννίδης (στις 21) και η Δήμητρα Γαλάνη (στις 28). Αλλο πράγμα να λες γνωστά τραγούδια παρουσία των δημιουργών τους! Μην μπλέξω τα λόγια, μην τραγουδήσω άλλες νότες… Ανυπομονώ όμως να είμαστε όλοι παρέα στη σκηνή. Και χαίρομαι ιδιαιτέρως που θα είμαι στην Ελλάδα για τις γιορτές, που θα παίξουμε στη βασιλική του Αγίου Μάρκου της Κρήτης, στην Κόρινθο, και που θα πάω για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη!
15.00
Πρόβα με τον Ορέστη, με πολύ καφέ, γέλιο και τσιγάρο (ο Ορέστης). Συνήθως εμφανίζεται κάποια στιγμή μια σοκολάτα ή κάποιο μπισκότο. Δοκιμάζουμε, προτείνουμε πράγματα, «τι θα έλεγες να αρχίσει έτσι το κομμάτι;», «μήπως να κάνω ένα κρεσέντο εδώ;», «τι πιστεύεις ότι εννοεί ο Κοέν όταν γράφει αυτόν τον στίχο;». Ο Ορέστης μού διορθώνει την ελληνική μου προφορά. Εχω τα λόγια μπροστά μου και προσπαθώ όσο μπορώ να μην τα κοιτάξω, να τα μάθω απέξω, διότι δεν μου αρέσει να τα έχω μαζί μου στη σκηνή, γιατί έτσι αισθάνομαι ότι με αποσπούν. Παύση για τσιγάρο, χαζολογάμε και ξανά πρόβα. Ο Αρχιμήδης, ο γάτος, έχει κρυφτεί. Μάλλον δεν του αρέσουν οι υψηλές συχνότητες…
19.00
Φεύγει ο Ορέστης, θα ξαναβρεθούμε την Τρίτη. Οταν έχω το κουράγιο, κάνω εκτάσεις ή πάω να τρέξω λίγο, αλλιώς καταρρέω στον καναπέ!
20.30
Dinner time με τον σύντροφό μου. Απόψε θα πάμε σινεμά να δούμε το «Battle of the Sexes», αυτήν την ταινία για την Billie Jean King, παγκόσμια πρωταθλήτρια τένις, που, το 1973, δέχθηκε να αντιμετωπίσει πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή, για να αποδείξει ότι οι γυναίκες παίζουν ένα εξίσου ενδιαφέρον τένις με τους άνδρες, ότι αξίζουν γενικώς περισσότερο σεβασμό από όλη την κοινωνία και ίσους μισθούς με αυτούς. Αν και τον νικάει στο τέλος (συγγνώμη για το spoiler), η όλη ιστορία μου άφησε μια πικρή γεύση, σχετικά με όλα όσα εξακολουθούν να συμβαίνουν τελευταία (έναν σεξιστή στον Λευκό Οίκο και όλα όσα αποκαλύφθηκαν τελευταίως…). Σταματάμε για ένα γρήγορο cidre (κρασί από μήλο, που φτιάχνεται στην Bretagne) στον γυρισμό.
23.45
Πέφτουμε για ύπνο. Ο Αρχιμήδης κουλουριάζεται στο κρεβάτι μαζί μας και γουργουρίζει… Καληνύχτα!
Η Κυβέλη Καστοριάδη και ο Ορέστης Καλαμπαλίκης εμφανίζονται στο PassPort Κεραμεικός τις Πέμπτες 21 και 28 Δεκεμβρίου, με έκτακτους καλεσμένους τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τη Δήμητρα Γαλάνη, αντιστοίχως. Το νέο τους άλμπουμ «Songs for a blue cloud» κυκλοφόρησε μόλις από τη Μικρή Αρκτο.