Αζια Αρτζέντο: η ειρωνεία της τύχης απαντά στην υποκρισία

Αζια Αρτζέντο: η ειρωνεία της τύχης απαντά στην υποκρισία

1' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Να με συγχωρείτε, αλλά βρίσκω τον όλο χαμό που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες με την καταγγελία περί βιασμού εναντίον της Αζια Αρτζέντο ελαφρώς γελοίο. Το κίνημα #MeToo μπαίνει σε κρίση, λέει, επειδή μία από τις βασικές πρωτεργάτριές του πιάστηκε να έχει κάνει περίπου αυτό για το οποίο κατηγορούσε τον (απεχθή στους πάντες πια) Χάρβεϊ Ουάινσταϊν. Λες και ο ένας βιασμός ακυρώνει τον άλλο. Από την άλλη, η υπόθεση συνολικά υποδεικνύει αυτό που οι πιο ψύχραιμοι παρατηρητές, ειδικά εκτός Αμερικής, έχουν καταλάβει από νωρίς: το τέρας της ανθρωποφαγίας που άνοιξε τα σαγόνια του με τις ακατάσχετες καταγγελίες που ακολούθησαν το σκάνδαλο Ουάινσταϊν είναι ικανό να καταπιεί τους πάντες, ακόμη και όσους άθελά τους το ανέθρεψαν.

Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να παρακολουθήσει κανείς τις περασμένες τελετές απονομής των Οσκαρ και των Χρυσών Σφαιρών. Ο βουβός τρόμος των άψογα κοστουμαρισμένων ανδρών της αίθουσας ήταν σχεδόν απτός. «Λες αύριο να ακουστεί και το δικό μου όνομα;» έμοιαζαν να σκέφτονται, γνωρίζοντας πως δεν έχει και μεγάλη σημασία εάν η κατηγορία θα ήταν πραγματική ή κατασκευασμένη. Και τώρα, να που βρίσκεται μια γυναίκα στο «εδώλιο».

Οχι όμως κάποια τυχαία· πρόκειται για το σύμβολο κατά της κακοποίησης-εκμετάλλευσης στον χολιγουντιανό χώρο εργασίας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που επιχαίρουν με τη συγκεκριμένη εξέλιξη, σαν η κατηγορία κατά της Αρτζέντο να επιβεβαιώνει μια κατάσταση απόλυτης σαπίλας, από αυτές που λατρεύουν οι σκανδαλοθήρες – έχουν, νομίζω, εξίσου λάθος.

Η γενικότερη περίσταση θυμίζει λίγο πώς άλλαξαν τα πάντα στα αεροδρόμια διεθνώς μετά την 11/9. Ξαφνικά, το να περάσεις μια κρέμα στο σακίδιο σήμαινε πως θα πέσει το αεροπλάνο, όπως το να πιάσεις το χέρι της πρωταγωνίστριας στο γύρισμα σε καθιστά πια δυνάμει… βιαστή. Μόνο που εδώ ελέγχονται αναδρομικά οι «αποσκευές» όλων για τα τελευταία 50 χρόνια. Το αληθινό πρόβλημα είναι –και πάλι– η έλλειψη μέτρου.

Οι Αμερικανοί, όπως δείχνουν, το έχουν χάσει από καιρό· όταν όμως υποκριτικά χωρίζεις τον κόσμο σε αγνά θύματα και κακούς λύκους, υπάρχει η περίπτωση αυτός να γυρίσει και να σου γελάσει κατάμουτρα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή