ΒΟΣΤΩΝΗ. Οι άνθρωποι που εκρήγνυνται από θυμό κινδυνεύουν περισσότερο από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό τις δύο ώρες που έπονται του επεισοδίου. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν Ευρωπαίοι ερευνητές, που δημοσιοποίησαν μια μεγάλη ανασκόπηση υπαρχουσών μελετών για το ζήτημα. Πρόκειται για την πρώτη ισχυρή επιστημονική απόδειξη ότι τα δυνατά συναισθήματα μπορούν να προκαλέσουν καρδιακά προβλήματα, αν και οι υφέρπουσες βιολογικές αιτίες παραμένουν ασαφείς. Κατά τις δύο ώρες έπειτα από μία έκρηξη οργής, η απειλή για έμφραγμα του μυοκαρδίου ή οξεία στεφανιαία νόσο είναι πενταπλάσια σε σχέση με τη στιγμή που το ίδιο άτομο ήταν ήρεμο, προκύπτει από τη συγκεκριμένη έρευνα. Το ρίσκο εγκεφαλικού είναι τριπλάσιο, ενώ υπάρχει μεγάλος κίνδυνος αρρυθμίας.
Η πιθανότητα εκτοξευόταν ανάλογα με το αν ένα άτομο έχει ιστορικό καρδιαγγειακών προβλημάτων ή συχνών εκρήξεων θυμού. «Αν και ο κίνδυνος να υποστεί κάποιος ένα καρδιακό επεισόδιο με κάθε έκρηξη οργής είναι σχετικά μικρός, η απειλή για την υγεία του πολλαπλασιάζεται όταν έχει συχνά τέτοιες οργισμένες αντιδράσεις», εξηγεί η Ελίζαμπεθ Μοστόφσκι της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ στη Μασαχουσέτη. «Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ανθρώπους με υψηλό βαθμό κινδύνου λόγω επιβαρυντικών παραγόντων ή για εκείνους που έχουν ήδη υποστεί καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό ή διαβήτη», λέει. Μεταξύ των ανθρώπων που εκνευρίζονται συχνά, πέντε επεισόδια οργής την ημέρα θα μπορούσαν να προκαλέσουν 158 καρδιακές προσβολές ανά 10.000 ανθρώπους με χαμηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο τον χρόνο. Σε όσους έχουν ήδη βεβαρημένο ιστορικό, ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να εκτοξευτεί στις 657 πρόσθετες καρδιακές προσβολές.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Καρδιολογίας, βασίστηκε σε εννέα παλαιότερες έρευνες, που κάλυπτε ευρείες ομάδες ανθρώπων, των οποίων το «προφίλ οργής» ήταν γνωστό στους επιστήμονες. Πάντως οι μελετητές θεωρούν ότι πρέπει να πραγματοποιηθεί περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί κατά πόσον οι γιατροί θα μπορούσαν να καταφύγουν σε φάρμακα κατά της υψηλής χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης ή να προτείνουν ψυχολογική βοήθεια ή άσκηση για τον περιορισμό των κινδύνων.