Αν έχετε, ακόμα και όταν βρισκόσαστε με το έτερό σας ήμισυ, με τους φίλους και τους συγγενείς σας «λυμένο το ζωνάρι» σας για καβγά, πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Πρόσφατη μελέτη Δανών επιστημόνων υποδεικνύει ότι όσοι καβγαδίζουν συχνότερα με φίλους, συντρόφους και συγγενείς κινδυνεύουν να πεθάνουν πριν φτάσουν στη μέση ηλικία.
Η σχετική μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Epidemiology and Community Ηealth, επισημαίνει πως οι άνδρες και κυρίως όσοι δεν εργάζονται (για οποιονδήποτε λόγο) είναι οι πιο ευάλωτοι, ενώ ανησυχίες και υπερβολικές απαιτήσεις του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος σχετίζονται με αυξημένη θνησιμότητα. Φυσικά, η ικανότητα του κάθε ατόμου να διαχειρίζεται τα άγχη αλλά και η προσωπικότητά του διαδραματίζουν ρόλο στα συμπεράσματα των ερευνητών.
Παρότι η επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης υποστηρίζει ότι οι διαρκείς καβγάδες ανάμεσα σε έναν άνδρα και μία γυναίκα είναι δυνατόν να αυξήσουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου δύο ή ακόμα και τρεις φορές, δεν κατέστη δυνατόν να αποσαφηνιστούν ποιοι παράγοντες βρίσκονται πίσω από αυτήν την πραγματικότητα. Προηγούμενες μελέτες είχαν υποδείξει ότι άτομα με υψηλά επίπεδα στρες και άγχους, που γίνονταν αποδέκτες διαρκών απαιτήσεων από τις συντρόφους τους και τα παιδιά τους, όπως εξάλλου και αυτοί που καβγαδίζαν διαρκώς με μέλη του οικογενειακού τους περιβάλλοντος, διέτρεχαν υψηλότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρδιαγγειακά προβλήματα.
Στην πρόσφατη μελέτη, οι Δανοί ερευνητές υποστηρίζουν πως οι αντιδράσεις του ανθρώπινου οργανισμού στα διάφορα στρες, όπως είναι η υπέρταση και ο αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακών νοσημάτων, αποτελούν τις πιθανότερες ερμηνείες του αυξημένου κινδύνου πρόωρου θανάτου.
Οι άνδρες ανταποκρίνονται στους διάφορους στρεσογόνους παράγοντες με αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης, τα οποία βλάπτουν τη γενικότερη υγεία.
Για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους, οι Δανοί ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα τα οποία συγκεντρώθηκαν από 9.875 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας από 36 μέχρι 52 ετών. Ολοι τους είχαν συμμετάσχει και στη δανική μελέτη για την εργασία, την ανεργία και την υγεία, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2000.
Οπως διαπιστώθηκε, οι διαρκείς ανησυχίες, η αγωνία ή οι υπερβολικές απαιτήσεις από τους συντρόφους και τα παιδιά συνδέονται με 50 έως 100% αύξηση του κινδύνου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία. Η ανεργία, επίσης, αυξάνει ακόμα περισσότερο τις αρνητικές συνέπειες του στρες των κοινωνικών σχέσεων. Οι άνεργοι κινδυνεύουν περισσότερο να πεθάνουν από οποιοδήποτε αίτιο συγκριτικά με τους εργαζομένους.
Οπως, πάντως, τονίζει η δρ Ρίκε Λουντ του τμήματος Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, «οι καβγάδες και οι ανησυχίες είναι μέσα στη ζωή. Ομως, αυτοί που βρίσκονται διαρκώς στο επίκεντρο τέτοιων καταστάσεων θα πρέπει να τύχουν βοήθειας».