Κάποια μη συνταγογραφούμενα αλλά ευρέως χρησιμοποιούμενα φαρμακευτικά σκευάσματα κατά της αϋπνίας, της κατάθλιψης και της αλλεργίας συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα. Πρόκειται για φάρμακα τα οποία έχουν αντιχολινεργική δράση. Οι ειδικοί, ωστόσο, επισημαίνουν ότι ο κόσμος δεν πρέπει να πανικοβληθεί και να σταματήσει να παίρνει τα φάρμακα που έχει ανάγκη.
Η αμερικανική έρευνα, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση JAMA Internal Medicine, αναφέρει ότι οι μεγαλύτερες δόσεις αυτών των σκευασμάτων συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας στους ηλικιωμένους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο αυξημένος κίνδυνος άνοιας αφορά τα ηλικιωμένα άτομα που λαμβάνουν τα φάρμακα καθημερινά για τρία ή περισσότερα χρόνια.
Η δρ Σέλι Γκρέι και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον παρακολούθησαν την εξέλιξη της υγείας 3.434 ανθρώπων, ηλικίας μεγαλύτερης των 65 ετών, που κατά την έναρξη της μελέτης δεν εμφάνιζαν συμπτώματα άνοιας. Για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους, κατέγραψαν το ιατρικό ιστορικό κάθε συμμετέχοντος όπως και τι φάρμακα λάμβανε, καταλήγοντας έτσι στο πόσοι λάμβαναν σκευάσματα με αντιχολινεργική δράση, σε τι δοσολογία και με ποια συχνότητα, και τελικά συνέκριναν αυτά τα δεδομένα με τις διαγνώσεις άνοιας που έγιναν μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Η αμερικανική μελέτη, αξίζει να σημειωθεί, δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένες ονομασίες φαρμακευτικών σκευασμάτων αλλά περιγράφει τους τύπους θεραπειών που χρησιμοποιούνται. Μεταξύ των επικίνδυνων σκευασμάτων συγκαταλέγονται τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά για τη θεραπεία της κλινικής κατάθλιψης, τα αντιισταμινικά που χρησιμοποιούνται κατά των αλλεργιών αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις κατά της αϋπνίας και τα αντιμουσκαρινικά που χρησιμοποιούνται για την ακράτεια. Περίπου το ένα πέμπτο των φαρμάκων είχε αγοραστεί χωρίς να υπάρχει ιατρική συνταγή.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, 797 συμμετέχοντες εμφάνισαν συμπτώματα άνοιας. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ιατροί και φαρμακοποιοί μπορεί να θελήσουν να προσφέρουν στους ασθενείς διαφορετικές θεραπείες, ενώ, όταν αναγκάζονται να χορηγήσουν τέτοια φάρμακα, θα πρέπει να δίνουν τη μικρότερη δόση για τον λιγότερο δυνατό χρόνο.