Τα αιρκοντίσιον ρυθμίζουν την… ανισότητα των φύλων

Τα αιρκοντίσιον ρυθμίζουν την… ανισότητα των φύλων

3' 52" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα καλοκαίρια στην Ομάχα είναι ζεστά και οι θερμοκρασίες μπορεί να φτάσουν τους 40 βαθμούς Κελσίου. Η Μόλι Mαχάνα είναι προετοιμασμένη. Στο γραφείο ζώνεται με ζακέτες ή φαρδιά φούτερ που κρύβει στο συρτάρι της. «Εχω μία τεράστια κουβέρτα στο γραφείο μου με την οποία τυλίγομαι σαν μπουρίτο», λέει. Πρόσφατα, «κρύωνα τόσο πολύ, που ήμουν έτοιμη να πάω να καθίσω στο αυτοκίνητό μου, στους 40 βαθμούς, για πέντε λεπτά και να ψηθώ».

Η 24χρονη Mαχάνα, η οποία πόσταρε στο Τουίτερ ότι στη δουλειά της νιώθει σαν τον παγωμένο White Walker από την τηλεοπτική σειρά Game of Thrones, είπε ότι μία συνάδελφός της στην εταιρεία ψηφιακού μάρκετινγκ όπου εργάζεται τυλίγεται επίσης με πουλόβερ. Αλλά οι άντρες; «Ερχονται με σορτς».

Πράγματι. Aυτό είναι κάτι που συμβαίνει κάθε καλοκαίρι: Τα γραφεία ανοίγουν τον κλιματισμό και οι γυναίκες παγώνουν σαν γρανίτες. Τελικά, οι επιστήμονες (να σημειωθεί ότι είναι και οι δύο άντρες) παροτρύνουν να δοθεί ένα τέλος στη «Μεγάλη Αρκτική Συνωμοσία του Γραφείου». Η μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στις 3 Αυγούστου στο επιστημονικό περιοδικό Nature Climate Change, αναφέρει ότι τα περισσότερα κτίρια γραφείων ρυθμίζουν τη θερμοκρασία με βάση μία φόρμουλα που σχεδιάστηκε πριν από δεκαετίες και στηρίζεται στον μεταβολικό ρυθμό των ανδρών. Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα κτίρια πρέπει να «μειώσουν τη μεροληψία τους προς το ένα φύλο σχετικά με τη θερμική άνεση», διότι θέτοντας τη θερμοκρασία σε ελαφρώς θερμότερα επίπεδα βοηθά στη μάχη κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

«Σε πολλά κτίρια, βλέπεις ότι η κατανάλωση ενέργειας είναι πολύ υψηλότερη επειδή τα πρότυπα είναι σύμφωνα με την παραγωγή θερμότητας του ανδρικού σώματος» λέει ο Μπόρις Κίνγκμα, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και βιοφυσικός στο Πανεπιστημιακό Ιατρικό Κέντρο του Μάαστριχτ στην Ολλανδία. «Εάν έχεις μία πιο ακριβή εικόνα της θερμικής ανάγκης των ανθρώπων που βρίσκονται μέσα σε αυτό, τότε μπορείς να σχεδιάσεις το κτίριο έτσι ώστε να σπαταλάς πολύ λιγότερη ενέργεια, και κατά συνέπεια να επιτυγχάνεις και χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα», λέει ο ίδιος.

Οι ερευνητές έκαναν πειράματα σε 16 εικοσάχρονες φοιτήτριες, που έκαναν καθιστική δουλειά φορώντας ελαφριά ρούχα σε δωμάτια, που αποκαλούν αναπνευστικούς θαλάμους, και τα οποία καταγράφουν το εισπνεόμενο οξυγόνο και το εκπνεόμενο διοξείδιο του άνθρακα. Η θερμοκρασία του δέρματος μετρήθηκε στα χέρια, την κοιλιά και σε άλλα σημεία. Η εσωτερική θερμοκρασία του σώματος καταγράφηκε με ένα θερμόμετρο σε μορφή χαπιού που λάμβαναν οι γυναίκες από το στόμα.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο μέσος μεταβολικός ρυθμός των γυναικών ήταν 20-32% χαμηλότερος από τις τιμές στα διαγράμματα των μοντέλων που χρησιμοποιούνταν για να καθοριστούν οι θερμοκρασίες των κτιρίων. Ετσι προτείνουν να προσαρμοστεί το μοντέλο ώστε να περιλαμβάνει τους πραγματικούς μεταβολικούς ρυθμούς γυναικών και ανδρών, καθώς και παράγοντες όπως η μόνωση που προσφέρει ο σωματικός ιστός, και όχι μόνο τα ρούχα. Για παράδειγμα, άνθρωποι με περισσότερα κιλά ζεσταίνονται γρηγορότερα, και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας έχουν χαμηλότερους μεταβολικούς ρυθμούς, τονίστηκε.

Το πόσο θερμότερο πρέπει να γίνει ένα γραφείο, βεβαίως, θα ποικίλλει. Η έρευνα όμως διαπίστωσε μία διαφορά μέχρι και τριών βαθμών Κελσίου μεταξύ των προτιμήσεων των ανδρών και των γυναικών. Ο δρ Κίνγκμα λέει ότι μία γυναίκα προτιμά μία θερμοκρασία δωματίου γύρω στους 24 βαθμούς, ενώ ένας άνδρας γύρω στους 21 βαθμούς, η οποία, όπως λέει ο δρ Κίνγκμα, είναι η συνηθισμένη θερμοκρασία ενός γραφείου σήμερα.

Εξοικονόμηση ενέργειας

Κάποιοι ειδικοί εκφράζουν τις αμφιβολίες τους σχετικά με το εάν η προτεινόμενη φόρμουλα μπορεί εύκολα να υιοθετηθεί. Ο Kι Πόου Λαμ, καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο Κάρνεγκι, λέει ότι ακόμα και εάν η βιομηχανία δεχτεί μία αλλαγή στο μακρόχρονο μοντέλο, τα κτίρια συχνά στεγάζουν διαφορετικές επιχειρήσεις ή «στριμώχνουν μέσα περισσότερους ανθρώπους» από ό,τι έχουν σχεδιαστεί και χωρίζουν τα γραφεία με αποτέλεσμα θερμοστάτες και εξαερισμοί να βρίσκονται σε διαφορετικά δωμάτια. Δεδομένων αυτών των αυτοσχεδιασμών, ο δρ Λαμ αμφιβάλλει για το κατά πόσο αυτές οι αλλαγές θα συμβάλλουν τελικά στην εξοικονόμηση ενέργειας. Ωστόσο, λέει, «χρειάζεται να συνεχίσουμε να πιέζουμε» για βελτιώσεις επειδή «το φαινόμενο των γυναικών που κρυώνουν είναι πάρα πολύ εμφανές» και εργαζόμενοι που κρυώνουν ή ζεσταίνονται είναι λιγότερο παραγωγικοί.

H επακόλουθη απάντηση είναι o εξατομικευμένoς θερμοκρασιακός έλεγχος, λέει ο δρ Λαμ, ο οποίος τη δεκαετία του 1990 βοήθησε στον σχεδιασμό ενός «προσωπικού περιβαλλοντικού προτύπου» που θεωρήθηκε πολύ ακριβό για εμπορική ανάπτυξη. Σήμερα, άλλοι προσπαθούν να αναπτύξουν συστήματα που επιτρέπουν στους εργαζόμενους να θερμαίνουν ή να ψύχουν τους θαλάμους εργασίας τους.

Η 31χρονη Κίμπερλι Μαρκ, θα το εκτιμούσε πολύ. Αυτό το καλοκαίρι, σε μία εταιρεία λογισμικού στο Νάτικ της Μασαχουσέτης, η ίδια και οι συναδέλφισσές της χρησιμοποιούν θερμάστρες. Η 21χρονη Φίμπι ΜακΦέρσον λέει ότι κάποιες φορές φοράει χοντρό καλσόν, μακρυμάνικη μπλούζα, φούτερ και μπότες μοτοσικλέτας για να δουλέψει σε μία νεοφυή επιχείρηση ιατρικής τεχνολογίας στο Ρέστον της Βιρτζίνιας. «Μία φορά είχα φορέσει φόρεμα και αναγκάστηκα να πάω να αλλάξω ρούχα», λέει η ΜακΦέρσον.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή