Το περασμένο φθινόπωρο, οι επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν ότι ο Κόκκινος Πλανήτης μπορεί εποχικά να εμφανίζει νερό σε ρευστή μορφή, υποδεικνύοντας ως αποδείξεις του φαινομένου τους αύλακες που υποτίθεται ότι έμεναν πίσω μετά την εξάτμιση του νερού. Ωστόσο, μία νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Geophysical Research Letters υποδεικνύει ότι τελικά ο Αρης μπορεί να μην είναι και η όαση που είχαμε οραματιστεί βλέποντας τους συγκεκριμένους σχηματισμούς στην επιφάνειά του.
Αυτή τη φορά οι Κρίστοφερ Εντουαρντς και Σιλβέν Πικέ μελέτησαν τις συγκεκριμένες δομές στην επιφάνεια του πλανήτη, χρησιμοποιώντας ένα όργανο θερμικής χαρτογράφησης που υπάρχει στο διαστημικό σκάφος Mars Odyssey και διαπίστωσαν ότι δεν καταγράφεται καμία μεταβολή ανάμεσα στις αυλακώσεις της επιφάνειας του Κόκκινου Πλανήτη και τη γειτονική περιοχή, γεγονός που μαρτυρά ότι οι αυλακώσεις δεν αποτελούνται από υγρή άμμο. Στην καλύτερη περίπτωση, λένε οι αστρονόμοι, οι αυλακώσεις δεν περιέχουν περισσότερο από 3% υγρό νερό, κάτι που θεωρητικώς προσδίδει στο έδαφος ελαφριά υγρασία.
Κι αυτό είναι η πιο αισιόδοξη προοπτική, ενώ όπως επισήμανε ο Εντουαρντς, είναι πολύ πιθανό οι αυλακώσεις τις επιφάνειας του Κόκκινου Πλανήτη να μην περιλαμβάνουν καθόλου νερό.
«Γιατί, ωστόσο, βλέπουμε σε αυτή την περιοχή του Κόκκινου Πλανήτη τη συγκεκριμένη διαδικασία και τι είναι αυτό που προσδίδει στο έδαφος το σκουρότερο χρώμα δεν είναι απολύτως σαφές», τονίζει ο Κρίστοφερ Εντουαρντς και συνεχίζει «αλλά το να δεχθούμε ότι πρόκειται για τρεχούμενο νερό… κάτι τέτοιο δεν αποτελεί ολόκληρη την ιστορία και δεν είναι απαραίτητα και σωστό».
Ο Εντουαρντς, ο οποίος σήμερα είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο της βόρειας Αριζόνας και η Πικέ, του Jet Propulsion Laboratory της NASA, χρησιμοποίησαν τα στοιχεία που συγκέντρωσε επί μία πενταετία το όργανο Themis, που μετρά τη θερμική ενέργεια που απελευθερώνεται από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη και συνέκριναν τη θερμοκρασία των πιο σκούρων σημείων της επιφάνειας του (αύλακες) με τις πιο ανοικτόχρωμες χωρίς, ωστόσο, να διαπιστώσουν την παραμικρή διαφορά.
Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η NASA έχει κάνει λάθος, αλλά πιθανώς μία ελάχιστη ποσότητα ύδατος να ενυδατώνει τα άλατα του έδαφος και μετά να εξατμίζεται, αλλά δεν πρέπει να αποκλειστεί και καμία άλλη υπόθεση τονίζει ο Εντουαρντς.