Αν κάποιος έχει δόσει την πιο ριζοσπαστική ερμηνεία του τι εστι ΓΥΝΑΙΚΑ, τότε αυτή είναι η Simone de Beauvoir μέσα από το έργο της. Η Beauvoir πεθαίνει σαν σήμερα στις 14 Απριλίου 1986 από πνευμονία και θάβεται στο νεκροταφείο Μονπαρνάς του Παρισιού, δίπλα στον αγαπημένο της Jean-Paul Sartre.
Γαλλίδα φεμινίστρια, συγγραφέας και σύζυγος του φιλόσοφου Jean-Paul Sartre, η Simone de Beauvoir γεννιέται στις 9 Ιανουαρίου του 1908 για να χαρήσει το 1949 στην ανθρωπότητα «Το Δεύτερο Φύλο», το σημαντικότερο από τα έργα της, μια φεμινιστική ανάλυση της γυναικείας ύπαρξης και της καταπίεσης των γυναικών. Οι θέσεις της Simone de Beauvoir ξέφευγαν από τα στενά φεμινιστικά πλαίσια της μέχρι τότε εποχής, κάνοντας το συγκεκριμένο έργο να θεωρηθεί η «βίβλος του φεμινισμού»
Η Simone de Beauvoir επιχειρηματολογεί μέσω ενός φεμινιστικού υπαρξισμού στο «Δεύτερο Φύλο». Για την Beauvoir ο φεμινισμός σχετίζεται με τον υπαρξισμό, την σεξουαλική απελευθέρωση και την Αριστερά. Για την υπαρξίστρια Beauvoir, η ύπαρξη προηγείται της ουσίας, υποστήριζοντας έτσι την θεωρία ότι δεν γεννιέται κανείς γυναίκα, αλλά γίνεται.
Έρχεται σε ρήξη με την φεμινίστρια Mary Wollstonecraft που θεωρεί τους άντρες ως το ιδανικό στο οποίο θα έπρεπε να ανέλθουν οι γυναίκες. Η Beauvoir λέει ότι πρέπει να καταρρίψουμε αυτή την θεώρηση και υποστηρίζει πως αυτή η στάση έχει κρατήσει πίσω τις γυναίκες διατηρώντας την αντίληψη πως οι γυναίκες είναι η παρέκκλιση από το κανονικό, ότι είναι παρείσακτες που προσπαθούν να εξομοιωθούν με την “κανονικότητα”.
Τη δεκαετία του '60 το βιβλίο αυτό θεωρήθηκε ένα από τα κλασσικά έργα της φεμινιστικής λογοτεχνίας και βρισκόταν για πολλά χρόνια στη λίστα του Βατικανού με τα απαγορευμένα βιβλία (Index Librorum Prohibitorum). Η Simone de Beauvoir υποστηρίζει ότι τα βασικά δικαιώματα του ατόμου πρέπει να στηρίζονται στην ισότητα δικαιωμάτων του άνδρα και της γυναίκας. Οι ιδέες της Beauvoir την αναδεικνύουν σε μπροστάρισσα του φεμινιστικού κινήματος της ταραγμένης αυτής δεκαετίας. Ενός κινήματος που έχει ξεφύγει από τη διεκδίκηση ψήφου και ίσων δικαιωμάτων και θέλει να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι γυναίκες.
Για πολλούς η Simone de Beauvoir ήταν απλά η σύντροφος του Sartre. Στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Η «μητέρα του φεμινισμού» δεν ζούσε στη σκιά του συντρόφου της. Τόσο στον έρωτα όσο και στη φιλοσοφία η σχέση των δύο είναι αμφίδρομη και ανεξάρτητη.
Οι δυο τους μένουν σε διαφορετικά σπίτια και υποστηρίζουν τον ελεύθερο έρωτα. Διατηρούν ανοιχτές ερωτικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους είτε και όλοι μαζί- η Beauvoir δεν κρύβει την προτίμησή της άλλωστε στο γυναικείο φίλο- γεγονότα που η ίδια εξιστορεί μέσα από το λογοτεχνικό της έργο. Όταν το 1931 ο Sartre θα τη ζητήσει να παντρευτούν η Beauvoir θα μείνει πιστή στις αρχές της και θα αρνηθεί. «Ο γάμος είναι περιορισμός, αστικοποίηση, αλλά και θεσμοθετημένη παρέμβαση του κράτους στην ιδιωτική ζωή των πολιτών», λέει η ίδια.
Ούτε σε σχέση με το έργο της, η Beauvoir έμεινε στη σκιά του Sartre. Ειδικά μετά το θάνατό της, η έγινε αποδέκτης εξαιρετικού θαυμασμού και επαίνων, όχι μόνο εξαιτίας της αυξανόμενης αποδοχής του φεμινισμού στον ακαδημαϊκό χώρο, αλλά και λόγω της αυξανόμενης κατανόησης της επιρροής που είχε στο αριστούργημα του Sartre «Το Είναι και Το Τίποτα».
Η Simone de Beauvoir ζει ακόμα μέσα από το έργο της κι από τα αποφθέγματά της που άλλαξαν τον τρόπο που σκεφτόμαστε σαν γυναίκες:
«Το να κερδίσεις ένα άντρα είναι τέχνη. Το να τον κρατήσεις είναι επάγγελμα».
«Η ομορφιά έχει να πει ακόμα πιο λίγα και από την ευτυχία».
«Είναι τα γηρατειά μάλλον παρά ο θάνατος που είναι το αντίθετο της ζωής. Τα γεράματα είναι η παρωδία της ζωής, ενώ ο θάνατος μετατρέπει τη ζωή σε πεπρωμένο».
«Γυναίκα δεν γεννιέσαι. Γυναίκα γίνεσαι».