Στο μυαλό των περισσότερων σινεφίλ, η Uma Thurman «καταχωρισθεί» ως μία εξαγριωμένη, αιματοβαμμένη ξανθιά, με κίτρινη φόρμα και Asics αθλητικά παπούτσια, που κραδαίνοντας το Katana της, παραδίδει μαθήματα εκδίκησης, κυνηγώντας τον εγκληματία πρώην της…
Διότι, κακά τα ψέματα, την «μούσα» του Tarantino, «στοιχειώνει» εδώ και χρόνια η ερμηνεία της στα 2 μέρη του “Kill Bill”, μια ερμηνεία που δεν ξεχάστηκε ούτε από τη συμμετοχή της στο πολυσυζητήμενο “Nymphomaniac” του Von Trier ούτε από άλλες εμπορικές επιτυχίες.
Κι όμως, η Thurman επιμένει να αναζητά καλούς ή έστω διαφορετικούς ρόλους, ακόμη κι όταν της προκύπτουν μέσα από μικρού μήκους ταινίες, όπως συνέβη με τα βραβευμένα “First Shot” της “Jameson”.
Πρόκειται για τον ετήσιο διαγωνισμό που διοργανώνει το “Jameson” και η Trigger Street Productions (σ.σ.: η εταιρεία παραγωγής του Kevin Spacey) για νέους δημιουργούς από Αμερική, Ρωσία και Νότια Αφρική και που ο νικητής του βλέπει το σενάριο του να γίνεται ταινία μικρού μήκους, με πρωταγωνιστή έναν ηθοποιό που συμμετέχει στην κριτική επιτροπή.
Φέτος, αυτή η πρωταγωνίστρια ήταν η Thurman, η οποία κλήθηκε να ερμηνεύσει τρεις ενδιαφέροντες ρόλους στα ισάριθμα βραβευμένα σενάρια – ένα από κάθε χώρα.
Στην πρώτη, μικρού μήκους ταινίας, με τίτλο “The Gift” και σε σενάριο του Ivan Petukof από τη Ρωσία, η Thurman, είναι η κοπέλα που τυλίγει τα δώρα σ’ ένα εμπορικό κέντρο και που καταφέρνει να βρει τη μαγεία, ακόμη και στις πιο πεζές (και φαινομενικά τελεσίδικες) καταστάσεις.
Στη δεύτερη, με τίτλο “Jump”, την πρόταση που ήρθε από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και με την υπογραφή της Jessica Valentine, η Thurman υποδύεται την τρόφιμο μιας ψυχιατρικής κλινικής, η οποία πιστεύει ότι μπορεί να πετάξει. Το τέλος, αλλά και η ερμηνεία της Thurman – ας μας επιτραπεί – είναι και ένα χαμόγελο προς το ανέφικτο.
Όσο για την τρίτη; Έχει τον τίτλο “The Mundane Goddess”, είναι η σεναριακή πρόταση του Henko J, από τη Νότια Αφρική και ταυτόχρονα μία χιουμοριστική ματιά στη… συζυγική ζωή της θεάς Ήρας με τον Δία στο… σήμερα!
Το ωραίο στην ιστορία, στις ιστορίες για την ακρίβεια, είναι το πόσο αβίαστα μεταμορφώνεται η Thurman από ταινιάκι σε ταινιάκι, αλλά και το πώς ο συγκεκριμένος διαγωνισμός αποδεικνύει ότι μπορεί να γίνει «δεξαμενή» νέων ταλαντούχων σεναριογράφων, πριν το Hollywood «εξοντώσει» ό,τι υπάρχει σε super ήρωα, μέχρι να βρει το επόμενο σοβαρό του σενάριο.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ