To συγκινητικό αφιέρωμα του Rolling Stone στον Robin Williams

To συγκινητικό αφιέρωμα του Rolling Stone στον Robin Williams

1' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ένα αγοράκι παίζει με στρατιωτάκια και αλλάζει τη φωνή του προσπαθώντας να τραβήξει την προσοχή της μαμάς. Ένας αφανής κωμικός μετατρέπει το σόου “Mork & Mindy” σε επιτυχία μέσα σε μια νύχτα και αυξάνει τον μισθό του από τα 15.000 δολάρια στα 40.000. Ένας επιτυχημένος ηθοποιός βλέπει τον John Belushi να πεθαίνει από υπερβολική δόση στο Chateau Marmont και παίρνει ένα μεγάλο μάθημα.

Είναι ο Robin Williams σε διαφορετικές φάσεις της πορείας και της ζωής του, οι οποίες αναλύονται διεξοδικά στο καινούργιο τεύχος του περιοδικού που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Kι ολ’ αυτά, πριν το «Καλημέρα Βιετνάμ». Το εν λόγω φιλμ του 1987, έδωσε στον Williams όχι μόνο την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ, αλλά και ένα τεράστιο push στην κινηματογραφική του καριέρα, το οποίο τον κράτησε στην πρώτη γραμμή για πάνω από δέκα χρόνια.

«Δεν μπορείς να κοιτάξεις έναν κωμικό σήμερα και να πεις ότι είναι απόγονος του Robin Williams, απλούστατα γιατί κανείς δεν μπορεί να τον μιμηθεί», αναφέρει ο σκηνοθέτης και παραγωγός Judd Apatow.

«Έκανε κάτι τόσο μοναδικό που δεν μπορούσες καν να το προσεγγίσεις. Ανέβασε τον πήχη στο πώς βγάζει κανείς γέλιο και έκανε πάρα πολλούς από εμάς να θέλουμε να γίνουμε κωμικοί. Έμοιαζε να σπάει πάρα πολλή πλάκα».

Μετά το καθοριστικό για την καριέρα του «Καλημέρα Βιετνάμ», τον είδαμε στον «Κύκλο των χαμένων ποιητών» (1989) να μας καλεί να «αδράξουμε τη μέρα» και στην «Κυρία Ντάπφαιρ» (1993) να μεταμφιέζεται απολύτως πιστευτά σε ηλικιωμένη καθαρίστρια. Κι ύστερα στον «Ξεχωριστό Γουιλ Χάντινγκ», στον ρόλο ενός έξυπνου και ευαίσθητου ψυχολόγου που του χάρισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου. Από εκεί και μετά, η καριέρα του βρέθηκε σε μια αργή, αλλά σταθερή πτώση.

Ώσπου τo 2011, o Williams έμοιαζε έτοιμος για μια νέα αρχή. Στράφηκε στην τηλεόραση για πρώτη φορά από το “Mork & Mindy” με το σόου “The Crazy Ones” – κι όταν η προβολή του σόου ακυρώθηκε, ο ίδιος το πήρε κάπως βαριά. Επέστρεψε στην αποτοξίνωση για να συνέλθει και την ίδια στιγμή έμαθε πως έπασχε από τη νόσο του Πάρκινσον. Οι φίλοι του λένε πως τους τελευταίους μήνες ήταν στεναχωρημένος. Μέχρι και λίγες μέρες πριν το άδοξο τέλος του πάντως, μπορούσε να κάνει τους άλλους να γελάνε.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή