Been there, done that
Η ΚΕΛΥ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ
ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΤΥΥΠΩΣΗ ΤΟΥ DéJà VU ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΩΝ
ΓΙΟΡΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΤΕΤΟΙΑ
ΕΠΟΧΗ
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013
Αυτή την εβδομάδα προσπαθώ να μπω σε χριστουγεννιάτικη διάθεση.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω. Εχοντας δουλέψει το εορταστικό τεύχος
για το περιοδικό, έχω ήδη επιλέξει δώρα, έχω στολίσει, έχω βρει το
τέλειο φόρεμα, έχω κάνει και ρεβεγιόν. Στο μυαλό μου… Και, όπως
είναι αναμενόμενο, έχω ήδη βαρεθεί. Ας είναι μόλις 4 Δεκεμβρίου.
Τέλος πάντων, βιώνοντας αυτή την μεταβατική εβδομάδα, μετά
εορταστικού τεύχους και προ Χριστουγέννων –συμβαίνει κάθε χρόνο-
προσπαθώ να σκεφτώ όλα όσα μ’ αρέσουν αυτόν τον μήνα. Τον τελευταίο
του χρόνου. Τον Δεκέμβριο! Τα καταγράφω και βλέπουμε…
Οι δρόμοι της Αθήνας αποχωρίζονται το γκρι τους χρώμα και
γεμίζουν φωτάκια. Να ανεβαίνεις την Κηφισίας και να βλέπεις ψηλά τα
λευκά λαμπιόνια… Ξέρω ότι δεν θα κρατήσει για πολύ και γι’ αυτό μ’
αρέσει ακόμη πιο πολύ!
Εχει έρθει η στιγμή που και οι λιγότερο εξωστρεφείς φίλοι και
συγγενείς ανοίγουν το σπίτι τους. Ανάβουν τζάκι –αν έχουν-, κεριά,
μαγειρεύουν και ξαφνικά, από κει που είχαμε να τα πούμε καιρό,
βρισκόμαστε σε ζεστό περιβάλλον, τρώμε, πίνουμε, γελάμε, παίζουμε
επιτραπέζια παιχνίδια.
Τα μπαζάρ. Λαμβάνω συνέχεια στο μέιλ μου προσκλήσεις για
μπαζάρ. Μπαζάρ φιλανθρωπικού περιεχομένου, μπαζάρ για παιδιά,
μπαζάρ μόδας. Έχουν πλάκα τα μπαζάρ και είναι το κατάλληλο μέρος
για να αγοράσεις δώρα!
Τώρα κάνουμε το πιο απενεχοποιημένο και αβίαστο ξεσκαρτάρισμα
της χρονιάς. Τώρα που τελειώνει ο χρόνος το να κάνεις αυτοκριτική,
να σκεφτείς τι αφήνεις και τι κρατάς, να ξαναμοιράσεις την τράπουλα
με τον εαυτό σου, δεν είναι μίζερο. Είναι αναγκαίο και ευχάριστο.
Τα ζαχαροπλαστεία έχουν μελομακάρονα, κουραμπιέδες και
δίπλες. Είναι υπέροχο! Πάντα απορούσα γιατί δεν υπάρχουν όλον τον
χρόνο… Αφού είναι τόσο νόστιμα!
Τα γούρια είναι το πιο συμβολικό και ταυτόχρονα ουδέτερο
κόσμημα. Πάντα έβλεπα με ενδιαφέρον τι έχει σκεφτεί ο κάθε
δημιουργός προκειμένου να χωρέσει σ’ ένα κόσμημα τις ευχές, την
ελπίδα, την προσμονή μας για τη χρονιά που έρχεται. Μου αρέσει να
προσφέρω και να μου προσφέρουν γούρια…
Οσοι έχουμε φίλους στο εξωτερικό, αυτόν τον μήνα τους
ξαναβλέπουμε επιτέλους… Είναι σαν γιορτή από μόνη της αυτή η
μαζική επιστροφή.
Και, όσο κι’ αν έχει παραταθεί ο καλός καιρός στην χώρα που
ζούμε, τον Δεκέμβριο σίγουρα κάνει κρύο. Επιτέλους φοράμε παλτό,
γάντια, σκούφους…
Σε όποιον αρέσουν τα περιοδικά, αυτόν τον μήνα μπορεί να
απολαύσει την premiun εκδοχή τους: Τα παχιά, γιορτινά, γεμάτα με
πληροφορίες και όμορφες φωτογραφίες, χριστουγεννιάτικα τεύχη.
Οποιος πάλι έχει δουλέψει σε περιοδικό, ξέρει ότι μια συντακτική
ομάδα έχει αρχίσει από τον Οκτώβριο να δουλεύει σκληρά για το πιο
σημαντικό ίσως τεύχος της χρονιάς. Το τεύχος Δεκεμβρίου. Τόσο που,
όταν έρχονται τα Χριστούγεννα, έχει ήδη βαρεθεί. Ωστόσο παραμένει
τεράστια χαρά, το να κρατάς στα χέρια σου τη χριστουγεννιάτικη
γαλλική Vogue και να είσαι έτοιμος να την ξεφυλλίσεις…
Αυτό το μελωδικό κομμάτι, που εγώ ακούω σε διάφορες στιγμές
όλη την χρονιά, τώρα το παίζουν και τα ραδιόφωνα:
http://www.youtube.com/watch?v=16MsvxvX9zg.