Δεν έχει νόημα να το κάνεις προσωπικό. Ανοίγεις την τηλεόραση – και με ελάχιστες εξαιρέσεις – ξέρεις, όχι στο «περίπου», στο «ακριβώς» τι θα δεις. Είναι η (οικονομική) συγκυρία τέτοια, δεν είσαι εσύ μέντιουμ.
Δεν έχει νόημα να αρπάξεις ένα κορίτσι της τηλεόρασης από την κοτσίδα και να αρχίσεις να την τραβάς, επειδή τα πράγματα δεν της βγαίνουν όπως θα τα ‘θελε, όπως της τα ‘ταξαν, όπως την έπεισαν.
Έχει νόημα να ρίξεις, όμως, μια ματιά στις συνήθειες της. Αυτές είναι που την κάνουν να μοιάζει (και να είναι) προβλέψιμη, να φαίνεται ανόητη, ανασφαλής και πανικόβλητη. Να εξηγούν, γιατί η ελληνική τηλεόραση θα είναι συνήθως υπόθεση που εκτυλίσσεται πάνω σε δύο καφάσια μανάβικου και την παρουσιάστρια σε ρόλο τελάλη.
Δεν έχει σημασία που από αυτά που κάνει, ταμπελώνει όλες τις «συναδέλφους» της. Έτσι έκαναν όσες προηγήθηκαν της δικής της κακοτράχαλης εξόδου στο τηλεοπτικό φως, έτσι θα κάνουν και οι επόμενες, που, δυστυχώς, θα «μάθουν» από αυτήν… (Στραβός στραβόν οδήγαγε, κάπου έλεος, δηλαδή).
Έχει, όμως, σημασία να παρατηρείς τις συνήθειες της. Έτσι κι αλλιώς, ούτε εκείνη ούτε εμείς ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα. Να ένα top-5 αναμενόμενων – καθόλου αστείων, πια – αντιδράσεων
Διαβάστε περισσότερα εδώ