Ο αφρός των ημερών εντός και εκτός συνόρων
WOMEN ΙΝ LOVE
Περήφανες, ελεύθερες, με τη γενναιοδωρία που δίνει ο έρωτας, οι γυναίκες του Ηelmut Νewton ήταν το αίνιγμά του. «Οι γυναίκες μου είναι πάντα νικήτριες», έλεγε ο ίδιος. Και η αιώνια πρόκλησή του. Έπιασε την κάμερα στη δεκαετία του ’50 και τη δεκαετία του ’80 ήταν απόλυτος κυρίαρχος, δείχνοντας για πρώτη φορά τις γυναίκες έτσι όπως ακριβώς είναι – ή, τουλάχιστον, όπως εκείνος ήθελε να είναι: ευάλωτες και θριαμβεύτριες. Η αναδρομική έκθεση στο μουσείο Foam του Άμστερνταμ αποδεικνύει το βάθος του ταλέντου του και την επιρροή του σε μια ολόκληρη εποχή. ―Διάρκεια: 17/06– 04/09, www.foam.org Τ.Ο.
ΔΙΠΛΗ ΕΚΘΕΣΗ
Η πρόθεση της επιμελήτριας Έλενας Παπαδοπούλου του ινστιτούτου σύγχρονης τέχνης Radio Athènes δηλώνεται από τον τίτλο Always starts with an encounter (Πάντοτε ξεκινά με μια συνάντηση). Έργα δύο καλλιτεχνών που απέχουν ιστορικά και σε τεχνική, του Γερμανού Alfred Otto Wolfgang Schulze (1913–1951), γνωστού ως Wols, και της Αμερικανίδας Eileen Quinlan (1972), λειτουργούν ως πεδίο παραλληλισμών και ερωτημάτων. Κοινός τόπος το κοντινό βλέμμα, οι λεπτομέρειες, η υλικότητα, η υφή των εικόνων. Ευκαιρία να συναντηθούμε με έναν καινοτόμο αουτσάιντερ και με μια σύγχρονη, σταθερά ανερχόμενη εικαστικό. —Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μέχρι 08/05 Ρ.Γ.
ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
Σύγχρονες νεκρές φύσεις, φωτογραφίες με ζωγραφική και γλυπτική ποιότητα παρουσιάζει η φωτογράφος Μαργαρίτα Μυρογιάννη στην έκθεση Unaltered Materials, στο χώρο της εταιρείας busybuilding, μέσω της γκαλερί Eleftheria Tseliou. Μικρά σε διάσταση, τα έργα απομονώνουν «ασήμαντες» λεπτομέρειες από τον περίγυρο και τις μετατρέπουν σε εικόνες με ψυχολογική διάσταση, που μιλούν για την ισορροπία και την ευθραυστότητα. Παράλληλα, η Μαργαρίτα Μυρογιάννη παρουσιάζει μία σειρά κοσμημάτων εμπνευσμένων από αρχαία γεωμετρικά σύμβολα. —Μέχρι τις αρχές Ιουνίου, Δεινοκράτους 35, Κολωνάκι, επίσκεψη κατόπιν ραντεβού, τηλ. 210 3618188 Α.Κ.
ΠΟΛΥΧΡΩΜIΑ
Tο σύμπαν του Jacques Henri Lartigue είναι λουσμένο στο φως. Άγνωστος σε πολλούς, πέρασε όλη του τη ζωή φωτογραφίζοντας την οικογένεια και τους φίλους του – που τύχαινε να είναι ο Picasso και ο Fellini – στο γαλλικό νότο. Το MoMA της Νέας Υόρκης τον ανακάλυψε όταν είχε περάσει τα 60, αλλά για τον Lartigue τίποτα δεν είχε περισσότερη σημασία από μια καλή φωτογραφία. Φέτος, τριάντα χρόνια μετά το θάνατό του, ο ξένος τύπος τού αποδίδει τις δάφνες που του αξίζουν με την έκδοση Life in Color από τις εκδόσεις Abrams και μια αναδρομική έκθεση στο μουσείο Foam του Άμστερνταμ που ολοκληρώθηκε στις 3 Απριλίου. Φόρος τιμής σε μια εποχή αθωότητας, όπου όλα ήταν χρωματιστά. Τ.Ο.
ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΣΤΑΡ
«Δεν μπορείς να κλάψεις στον ώμο ενός διαμαντιού αλλά είναι ωραία παρηγοριά όταν βγαίνει ο ήλιος», έλεγε η Elizabeth Taylor, που ακόμα και στις πιο προσωπικές στιγμές της ήταν πάντα bigger than life. Όπως και τα υπάρχοντά της, τα οποία απαθανάτισε η φωτογράφος Catherine Opie στο διάστημα λίγο πριν και μετά το θάνατο της Taylor, το Μάρτιο του 2011, και παρουσιάζει στο λεύκωμα με τίτλο 700 Nimes Road, από τη διεύθυνση του σπιτιού της σταρ στο Λος Άντζελες (εκδόσεις Prestel). Οι δυο τους δεν συναντήθηκαν ποτέ, «δεν χρειαζόταν, άλλωστε», δήλωσε η γνωστή για το ντοκιμαντερίστικο ύφος της φωτογράφος, «αφού η Liz ήταν παντού». Όλο το υλικό εκτίθεται στo MOCA, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Λος Άντζελες. —Mέχρι 08/05, www.moca.org Τ.Ο.
PHOTO: CATHERINE DENEUVE, ESQUIRE, 1976, HELMUT NEWTON/HELMUT NEWTON ESTATE. FLORETTE’S HANDS, BRIE-LE-NÉFLIER, IOΎΝΙΟΣ 1961/SYLVANA EMPAIN, JUAN-LES-PINS, AΎΓΟΎΣΤΟΣ 1961. LIFE IN COLOR, ABRAMS BOOKS. 700 NIMES ROAD, PRESTEL. BONANZA 2013/EILEEN QUINLAN. COURTESY OF THE ARTIST AND MIGUEL ABREU GALLERY, NEW YORK. WOLS, 1938-39. COURTESY OF KUPFERSTICH-KABINETT, STAATLICHE KUNSTSAMMLUNGEN DRESDEN