Την παλιά διαμάχη της διαφοροποίησης μεταξύ «φίλων» και
«γνωστών» επανεκκινεί το κοινωνικό δίκτυο της Google, το οποίο
δίνει στο χρήστη τη δυνατότητα να κατανέμει τις επαφές του σε
διαφορετικές κατηγορίες.
«Εάν κάποιος δεν κάνει νέες γνωριμίες κατά τη διάρκεια της ζωής
του, κάποια στιγμή θα διαπιστώσει ότι έχει μείνει μόνος του…πρέπει
να κρατά τις φιλίες του σε κατάσταση συνεχούς επιδιόρθωσης» είχε
πει ο Άγγλος συγγραφέας Σάμιουελ Τζόνσον.
Το σχόλιο αυτό λαμβάνει νέα έννοια στην εποχή των κοινωνικών
δικτύων, όπου οι άνθρωποι έχουν εκατοντάδες «φίλους» – αν και η
έννοια αυτή του «φίλου» απέχει από τη συμβατική.
Η πρωτοτυπία του Google + είναι ότι δίνει τη δυνατότητα στους
χρήστες να ταξινομήσουν τις επαφές τους σε διαφορετικές κατηγορίες
ή «κύκλους». Ένα νέο μέλος έχει για αρχή τις επιλογές Friends,
Family, Acquaintance, και ενθαρρύνεται να δημιουργήσει νέους
«κύκλους». Οι υποστηρικτές του Facebook μπορεί να αναφέρουν ότι το
Facebook έδινε πάντα τη δυνατότητα δημιουργίας γκρουπ, αλλά στην
περίπτωση του Google + ο χρήστης ωθείται εκ των πραγμάτων προς
εκείνη την κατεύθυνση.
«Βλέπω τη λογική στη διαφοροποίηση της Google. Οι φίλοι και η
οικογένεια είναι αρκετά ‘κλειστές’ ομάδες το ένα σε σχέση με το
άλλο, το τι είδους σχέσεις έχεις με ποια άτομα» είπε ο καθηγητής
Ρόμπιν Ντάνμπαρ, συγγραφέας του «How Many Friends Does One Person
Need». Ο Ντάνμπαρ σημειώνει ότι πέρα από έναν «πυρήνα» 150 ατόμων
(φίλων και μελών οικογενείας) οι υπόλοιποι είναι απλά
«γνωστοί».
Κατά τον Τζεφ Τζάρβις, του blog BuzzMachine, η διαφοροποίηση
αυτή δεν έχει σημασία online. «Ο γνωστός είναι απλά μία ταμπέλα.
Δεν την χρησιμοποιώ». Οι κύκλοι του Google + είναι απλά σύγχρονες
mailing lists, σχολιάζει. Οργανώνει τις επαφές του σε κύκλους υπό
τίτλους όπως «Γερμανία», «Κόσμος» ή «Διάσημοι» και θεωρεί ότι έχει
να κάνει μάλλον με τη θεματολογία παρά με την οικειότητα. «Η ιδέα
ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτά τα sites σαν ‘αποθήκες’ των πιο
προσωπικών και μύχιων σκέψεών σου είναι παράλογη. Αν έχεις μυστικά,
καλύτερα να τα κρατάς στο κεφάλι σου».
Τα διαφορετικά κοινωνικά δίκτυα σαφώς και έχουν κοινά σημεία,
αλλά δίνουν έμφαση σε διαφορετικά πράγματα. Το Facebook μπορεί να
επιτρέπει στους χρήστες του να ταξινομήσουν τις επαφές σε ομάδες,
απλά είναι «πονοκέφαλος» να το κάνει κάποιος αυτό, όπως λέει ο
Τζάρβις. Το Facebook είναι για την διατήρηση σχέσεων, το Twitter
για τη μετάδοση μηνυμάτων, το Tumblr για αποφθέγματα και το Google+
για να μοιράζεται κανείς πράγματα, λέει σχετικά.
Η Κέιτλιν Μοράν, των Τimes, άρχισε πρόσφατα να χρησιμοποιεί το
Google +. Ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα φανατική με το Facebook, το οποίο
θεωρούσε «πολύ αργό» και αν και στην αρχή ήταν ενθουσιασμένη με το
Twitter, μετά το βρήκε πολύ «αιχμηρό» – της θυμίζει ένα μπαρ γεμάτο
θαμώνες που φωνάζουν. Το Google + της θυμίζει περισσότερο ένα
δωμάτιο με φίλους που συζητούν, μέσα σε καπνό από τσιγάρα. Η Μοράν
στην περίπτωση του Google+ έφτιαξε απλά δύο κατηγορίες: μία με
ανθρώπους «στους οποίους μπορώ να μιλήσω» και μία άλλη για όλους
όσους «μπορούν να πάνε να πέσουν σε πηγάδι».
Κατά την Γκλαντιάνα MακΜάχον, πρώην life coach του GMTV, μπορούν
να δημιουργηθούν πραγματικές σχέσεις online- αν έχουν πραγματικά
ουσία, τότε θα υλοποιηθούν και στον πραγματικό κόσμο. Αλλά τα
κοινωνικά δίκτυα ποτέ δεν θα καταφέρουν να υποκαταστήσουν την
πολυπλοκότητα των πραγματικών ανθρωπίνων σχέσεων: «κάτι το οποίο
δεν θα μπορέσει ποτέ να χωρέσει μέσα σε ένα κουτί είναι ο
άνθρωπος».
Ο Ντάνμπαρ, ο οποίος είναι καθηγητής εξελικτικής ανθρωπολογίας
στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων
δεν αλλάζουν τον τρόπο που συζητούν online: μιλούν σαν να
απευθύνονται σε δύο με τρία άτομα, τη στιγμή που τα posts τους
μπορεί να τα βλέπουν εκατοντάδες- όπως και στα γραπτά μηνύματα sms,
τα περισσότερα απευθύνονται σε «λίγα και καλά» πρόσωπα. Αυτό
υποδεικνύει ότι, ακόμα και στην εποχή της τεχνολογίας, του Ίντερνετ
και των κοινωνικών δικτύων, εξακολουθούν να υφίστανται πολλά
πράγματα που ένας άνθρωπος προτιμά να μοιράζεται μόνο με τα
πραγματικά αγαπημένα του πρόσωπα.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC