To γεγονός ότι οι πολιτικές εξελίξεις εξαρτώνται από τον συγκεκριμένο Καμμένο και όλος ο διάλογος περί τα κοινά έχει αυτόν ως επίκεντρο αποδεικνύει περίτρανα το μέγεθος της παρακμής στην οποία βρίσκεται η χώρα. Με την επισήμανση βέβαια ότι ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έκαναν την επιλογή και συμβίωσαν μαζί του (δοξάζοντάς τον συνεχώς) και με τους Αν.Ελ. επί τέσσερα συναπτά έτη. Εξ ου και το προϊόν Συρανέλ που προέκυψε, όντως εκφράζει μία αρμονική σε ποιότητα και αναλογίες σύνδεση και συνεργασία μεταξύ δύο πολιτικών εταίρων που το επίπεδό τους δεν διαφέρει ιδιαίτερα.
Επομένως, ας μην παραπονιόμαστε και κυρίως να μη δείχνουμε έκπληξη για την ενασχόληση με τον Καμμένο και τους καμένους του. Ούτε η πρόσφατη δήλωση του Αθ. Παπαχριστόπουλου ότι θα εκλάμβανε σαν δώρο ενδεχόμενη διαγραφή του από τους Αν.Ελ., τον κάνει ξεχωριστό, αφού εκλέχτηκε και συμπορεύτηκε μαζί τους μέχρι το παρά πέντε. Και εδώ που τα λέμε, ο σοφός λαός ανέδειξε τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πρώτο κόμμα, τον Αλ. Τσίπρα πρωθυπουργό και έστειλε τους Αν.Ελ. στη Βουλή, προσφέροντας στον τελευταίο την ευκαιρία να κάνει συνεταίρο και υπουργό Εθνικής Αμυνας(!) τον Π. Καμμένο. Σε δύο διαδοχικές εκλογές όλα αυτά…
Σεβασμός συνεπώς, γιατί όλοι μαζί πέσαμε στην παρακμή και μάλιστα με συνεχείς αποφάσεις της πλειοψηφίας των πολιτών. Οπως όλοι μαζί φάγαμε και ήπιαμε μέχρι την κρίση, με την έννοια ότι καλοζήσαμε (για να μην παρεξηγηθούν κάποιοι ευαίσθητοι), απαιτώντας και εξασφαλίζοντας λεφτά και κεκτημένα πάνω από τις δυνάμεις της χώρας, έτσι και όλοι μαζί επιλέξαμε τον Αλ. Τσίπρα και τους Συρανέλ για να μας βγάλουν από αυτήν. Αδιαφορώντας ουσιαστικά μέχρι τώρα αν κατέκλυσαν τη χώρα με λασπόνερα και βοθρολύματα. Και αντέχοντας ταυτόχρονα την κοροϊδία τους κατάμουτρα, τα ψέματα, την ανικανότητα, τη διχαστική ρητορική, την πελατειακή πολιτική, τις περιφρονητικές ελεημοσύνες, την καθήλωση στα ίδια, την ισοπέδωση προς τα κάτω, τα ψευτονταηλίκια και όλα όσα χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά τους.Τούτων λεχθέντων, κάθε πρόβλεψη για το πού και πώς θα καταλήξει –και κυρίως σε ποιο κλίμα θα επισημοποιηθεί– το αναμενόμενο διαζύγιο Αλ. Τσίπρα και Π. Καμμένου, είναι παρακινδυνευμένη. Πρόκειται για κυνικούς και αδίστακτους, ειδικούς της «κωλοτούμπας», που παίζουν σκληρά με καμία αίσθηση ευθύνης απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Δεν εμπιστεύθηκαν ποτέ πραγματικά ο ένας τον άλλον, αλλά στο προηγούμενο διάστημα τους ένωνε το κοινό συμφέρον. Τώρα τα συμφέροντά τους είναι διαφορετικά και ο μεν πρωθυπουργός προσπαθεί να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία χωρίς τη στήριξη των Αν.Ελ., ο δε Π. Καμμένος προσπαθεί να αυξήσει τις ισχνές πιθανότητες της πολιτικής επιβίωσής του.
Προς το παρόν, λοιπόν, περιμένουμε τι θα γίνει αύριο στην κοινοβουλευτική ομάδα των Αν.Ελ., πώς θα αντιδράσει στη συνέχεια ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του, την επίσκεψη της Αγκελα Μέρκελ στην Αθήνα, και φυσικά την ολοκλήρωση των διαδικασιών στα Σκόπια. Μετά βλέπουμε…