Ο νέος περίεργος θάνατος κρατουμένου στις φυλακές Κορυδαλλού προσφέρει ένα ακόμη επιχείρημα σε όσους πιστεύουν ότι κάτι πολύ σάπιο και επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία κυριαρχεί κυριολεκτικά στο σωφρονιστικό σύστημα της χώρας. Σωφρονιστικό κατ’ ευφημισμόν βέβαια, καθώς είναι φανερό πια ότι έχουν καταρρεύσει οι βασικές λειτουργίες για τις οποίες υποτίθεται ότι συστάθηκε, οργανώθηκε και υφίσταται.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στις ελληνικές φυλακές το περιβάλλον δεν είναι ασφαλές, το αιματηρό ξεκαθάρισμα λογαριασμών και οι αποδράσεις αποτελούν συχνό φαινόμενο, κυκλοφορούν όλων των ειδών τα δήθεν απαγορευμένα αντικείμενα και ουσίες, διάφορες συμμορίες του υποκόσμου διευθύνουν, η διαφθορά βασιλεύει, η επικοινωνία των φυλακισμένων είναι ελεύθερη και αδιάκοπη, «δουλειές» σχεδιάζονται, «κλείνονται» και «μανατζάρονται» από μέσα, η έννοια της τιμωρίας ή του σωφρονισμού έχει εκλείψει πλήρως.
Το χειρότερο είναι ότι η κατάσταση στο «ίδρυμα» του Κορυδαλλού και γενικά στις ελληνικές φυλακές συνδυάζεται ευθέως με τις χαμηλές επιδόσεις της Ελληνικής Αστυνομίας, με τις δυσλειτουργίες της Δικαιοσύνης, αλλά και με το πολιτικό σύστημα. Ασκώντας τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία το τελευταίο, έχει επιτρέψει την επιβολή της πλήρους ασυδοσίας πάνω στον νόμο και στην τάξη, ενώ η απονομή της Δικαιοσύνης χαρακτηρίζεται από αμφιλεγόμενες αποφάσεις, φόβο απέναντι στα κυκλώματα, μακροχρόνιες καθυστερήσεις και ανάμειξη σε πολιτικές – κομματικές διαμάχες. Κάτι ανάλογο συμβαίνει, σε μεγαλύτερο βαθμό όμως, στην Ελληνική Αστυνομία, που εντελώς υποταγμένη στην εκάστοτε κυβέρνηση, βολεύεται στο πλαίσιο της ανεύθυνης δημοσιοϋπαλληλίας και του χαμηλού επαγγελματισμού.
Ολα τα παραπάνω έχουν ενταθεί και ξεπέρασαν τα όρια επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να παρατηρείται σήμερα θεσμική κατάρρευση στο τρίπτυχο ασφάλεια του πολίτη – απονομή Δικαιοσύνης – σωφρονισμός. Το αποδεικνύουν περίτρανα οι άδειες στον Κουφοντίνα, ο φόβος που σκεπάζει τα πάντα στη δίκη για την απαγωγή του Λεμπιδάκη, το σκανδαλώδες «σούρσιμο» της δίκης της Χρυσής Αυγής, η εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης στην πολιτική, το αίσθημα της ανασφάλειας στην καθημερινότητα, μεταξύ άλλων. Φυσικό επακόλουθο λοιπόν η επικράτηση απαράδεκτης κατάστασης στις φυλακές!