Σύνδρομο Μπέντζαμιν Μπάτον
Λένε ότι είσαι γέρος όταν πια το παρελθόν σε χαροποιεί περισσότερο από το μέλλον. Κάποιοι, βέβαια, γερνάνε αντίστροφα… Δεν ξέρω τι να πω πλέον για το Ποτάμι, μετά και τις τελευταίες εμφανίσεις του Σταύρου Θεοδωράκη σε δραματικό κόντρα ρόλο με κατηγορίες προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ. ότι του… απήγαγαν τους βουλευτές μέσω περίεργων τηλεφωνημάτων. Τολμώ, όμως, να πω ότι ίσως το Ποτάμι να είναι η κομματική προσωποποίηση του Μπέντζαμιν Μπάτον (και ο νοών νοείτω). Το αναφέρω, ας πούμε, καθώς, παρά τα όσα έγιναν, έγινα αποδέκτης απειλητικών πληροφοριών, σύμφωνα με τις οποίες ετοιμάζει εκδήλωση ή σειρά εκδηλώσεων για τα γενέθλια των πέντε χρόνων του στις 26 Φεβρουαρίου. Θα του ευχόμουν να τα εκατοστήσει, αλλά θα αποφύγω την ειρωνεία.
Για μια «νέα» αρχή
Μιλώντας για γενέθλια, εκδηλώσεις και άλλες κεντροαριστερές ιστορίες, να μην ξεχάσω να σας πω ότι κάποιοι κάνουν «κάλεσμα για μια νέα αρχή». Για νέο φορέα ή όχι, θα σας γελάσω, αν και δεν το αποκλείω τώρα που διάφοροι επέστρεψαν στα εξ ων συνετέθησαν και ίσως να αναζητούν άλλους ρόλους που απαιτούν νέα οχήματα. Αυτό που ξέρω είναι ότι την ερχόμενη Κυριακή διάφοροι κεντροαριστεροί «ξέμπαρκοι» –γενικώς ανέστιοι– σύμφωνα με συνομιλητή μου, αλλά και πρόσωπα που κυρίως προέρχονται από τους Μεταρρυθμιστές του Σπύρου Λυκούδη (σημειώνω ότι ο ίδιος δεν φαίνεται στο προσκλητήριο) καλούν σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας σε μια πρώτη συζήτηση (παρότι πρέπει να είναι η εκατομμυριοστή…).
Το μηδέν και το άπειρον
Tην εκδήλωση θα χαιρετίσουν ο Λυκούδης και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος. Οι παροικούντες την κεντροαριστερή Ιερουσαλήμ, πάντως, «διαβάζουν» πίσω από τις γραμμές και πρόσωπα που συνδέονται με την πρόσφατη εκδήλωση στήριξης της συμφωνίας των Πρεσπών στο Μέγαρο Μουσικής. Δεν αποκλείω όλα αυτά να είναι προάγγελος άλλων εξελίξεων. Δεν νομίζω να αποτελέσουν πολιτική κοσμογονία, αλλά, ως είθισται στα της Κεντροαριστεράς, μπορεί να προκαλέσουν μια κάποια αναταραχή που θα συνδέεται με τις ευρωεκλογές. Θα επανέλθω. Για την ώρα, έχω την εντύπωση ότι ένας καλός τίτλος θα ήταν «το μηδέν και το άπειρον».
Αντι-Μέγαρο
Πάντως, θυμίζω ότι η δράση φέρνει αντίδραση. Πώς θα σας φαινόταν, ας πούμε, αν οργανωνόταν ένα «αντι-Μέγαρο»; Στα προσεχώς…
Διάλειμμα Ερντογάν
Εντάξει. Η κυβέρνηση βιαζόταν να κυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά δεν στενοχωρήθηκε κιόλας αλλάζοντας την ατζέντα με την αύξηση του κατώτατου μισθού και το 5ετές ομόλογο. Eστω για λίγες μέρες. Κοντός ψαλμός αλληλούια όμως. Το λέω διότι πληροφορούμαι ότι μετά την επιστροφή του Αλ. Τσίπρα από την Κωνσταντινούπολη, όπου την Τρίτη θα συναντηθεί με τον Τ. Ερντογάν, η κυβέρνηση προτίθεται να φέρει στη Βουλή το πρωτόκολλο ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ – μετά το οποίο υποτίθεται ότι ο Ζ. Ζάεφ θα σταματήσει τις ασκήσεις «μακεδονικής» αυτογνωσίας.
Πίτες και κουκιά
Η Ν.Δ. μιλάει για κυβέρνηση «κουρελού». Η κ. Χριστοδουλοπούλου από τη μεριά της παραδέχθηκε χθες ότι η κυβέρνηση είναι μειοψηφίας. Οι βουλευτές από την άλλη βρήκαν τον μπελά τους. Το λέω επειδή στο Περιστύλιο ένα είναι το θέμα συζήτησης. Οτι ενώ θα έπρεπε να τρέχουν με το μαχαίρι ανά χείρας να κόβουν πίτες και να θερίζουν σταυρούς, ξαφνικά πρέπει να βρίσκονται κάθε μέρα στη Βουλή για να ψηφίζουν σε ονομαστικές ψηφοφορίες. Και όταν λέω κάθε μέρα, το εννοώ, καθώς η Ν.Δ. σκοπεύει να οργανώνει σχετικά καψώνια συνέχεια. Με απλά λόγια, θα τρελαθούμε στις ονομαστικές ψηφοφορίες και στο μέτρημα κουκιών.