Σκαντζόχοιροι και φιλοξενία
«Μακάρι να είχαμε ελληνοτουρκική φιλία. Αλλά θα έμοιαζε με τον τρόπο που κάνουν έρωτα οι σκαντζόχοιροι: σπανίως και με μεγάλη προσοχή», είχε πει σε συνέντευξή του το 2003 ο Σπύρος Βρυώνης. Κάτι σαν το γνωστό δίλημμα του σκαντζόχοιρου που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τι συμβαίνει όταν μερικοί σκαντζόχοιροι πλησιάζουν μεταξύ τους για να ζεσταθούν μια κρύα μέρα. Ζεσταίνονται, αλλά αναπόφευκτα αλληλοτραυματίζονται, οπότε νομοτελειακά πρέπει να απομακρυνθούν. Το δίλημμα μιλάει στην «ψυχή» όσων έχουν αγγίξει τα ελληνοτουρκικά «αγκάθια». Εξ ου και σε κάθε ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής περισσεύουν οι συμβολισμοί και η απλόχερη φιλοξενία. Είναι και το αθάνατο ελληνοτουρκικό φολκλόρ που ξέρει να κρύβει τα προβλήματα πίσω από… πενιές και λαχανοντολμάδες.
Τα καρντάσια (νς)
Η φιλοξενία που επιφύλαξε στους καλεσμένους του στο Ak Saray o Ταγίπ Ερντογάν το βράδυ της Τρίτης δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Hταν μια ωραία ατμόσφαιρα ανάμεσα στους περισσότερους από 50 προσκεκλημένους και στα οικεία στις δύο πλευρές του Αιγαίου εδέσματα, χωρίς, πάντως, τη συνοδεία αλκοόλ (αναμενόμενο).
Η ζωντανή μουσική μοιράστηκε ανάμεσα σε ορχήστρα οθωμανικής μουσικής και σε έναν Ελληνα (Καλαματιανό, παρακαλώ) που εδώ και χρόνια κάνει καριέρα στην Πόλη. Κάτι σαν ρεμπέτικο σε ανατολίτικη εκδοχή, με ολίγον από Απόστολο Καλδάρα: «Τούρκος εγώ κι εσύ Ρωμιός, κι εγώ λαός κι εσύ λαός, εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ, όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ… πιες λίγο απ’ το τάσι μου, αδέρφι και καρντάσι μου», ακουγόταν στην αρχή της δεξίωσης μέσα στην πολυτελή αίθουσα. Δεν περιγράφω άλλο.
Με εντολή… Παλατιού
Τόσο καλά περνούσαν όλοι, ώστε το δείπνο κράτησε μέχρι τα μεσάνυχτα. Μέχρι τα μεσάνυχτα –και βάλε– κρατήθηκε προσγειωμένη στο αεροδρόμιο της Aγκυρας και η τελευταία πτήση με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Με εντολή του Παλατιού! Oχι, δεν αστειεύομαι.
Και ο γιος του Σαδίκ
Κι ενώ όλοι ασχολούνταν με το ποιοι καλαθοσφαιριστές προσκλήθηκαν από το Λευκό Παλάτι στο δείπνο, ουδείς ασχολήθηκε με το γεγονός ότι, μεταξύ των άλλων, προσκεκλημένος ήταν και ο γιος του Αχμέτ Σαδίκ, Λεβέντ Σαδίκ. Ο εν λόγω δεν αποτελεί μόνο σύμβολο του τουρκισμού στη Θράκη, αλλά έχει αναπτύξει και μεγάλη επιχειρηματική δραστηριότητα με βάση την Τουρκία. Εξάλλου, νωρίτερα ο Ερντογάν είχε πει ότι έθεσε στον Τσίπρα «τα προβλήματα των αδελφών του στην Ελλάδα»…
«Πατριάρχης» σκέτο
Κατά τα λοιπά, ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν καθόταν στο τραπέζι με τους δύο ηγέτες, αλλά σε χωριστό τραπέζι με τον εκπρόσωπο του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν. Ο Τούρκος πρόεδρος αρκέστηκε να χαιρετήσει τον Βαρθολομαίο από μακριά… Μιλώντας για τον Βαρθολομαίο, δεν διέλαθε την προσοχή φαναριώτικης πηγής μου μια «αστοχία» του πρωθυπουργού κατά τη συνέντευξη Τύπου. Ο Τσίπρας αναφέρθηκε απλώς σε «Πατριάρχη» και όχι σε «Οικουμενικό Πατριάρχη». Θυμίζω ότι Πατριάρχη σκέτο τον αποκαλούν οι Τούρκοι. Η πηγή μου, πάντως, δεν το θεώρησε αβλεψία, καθώς ο Τσίπρας είχε κείμενο μπροστά του.
Πιπεράτη παράδοση
Παράδοση – παραλαβή καθηκόντων εκπροσώπου Τύπου από τον Δημήτρη Τσιόδρα στην Κατερίνα Μπακογιάννη χθες στη Σεβαστουπόλεως. Hταν όλοι εκεί, ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο Γιώργος Μαυρωτάς, ο Σπύρος Λυκούδης και άλλοι. Την παράσταση, πάντως, δεν έκλεψαν τα καλά λόγια, αλλά οι μεζέδες: ντοματίνια, μανούρι και πιπεράτο τυρί Νάξου. Γιατί είναι το Ποτάμι.
Σοσιαλιστικά εύσημα
Η Aγκελα Μέρκελ τα είπε όλα για τη συμφωνία των Πρεσπών με την επίσκεψή της στην Αθήνα. Oμως, η κυβέρνηση δεν έχει εισπράξει ακόμα τα γερμανικά σοσιαλδημοκρατικά εύσημα για την επίλυση του ονοματολογικού. Ε, ήρθε η ώρα, αν κρίνω από την επίσκεψη του Μίκαελ Ροτ στην Αθήνα που αρχίζει σήμερα και περιλαμβάνει συναντήσεις με τον Γιώργο Κατρούγκαλο, τον γ.γ. Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του ΥΠΕΞ Τάκη Παυλόπουλο, αλλά και –κρατηθείτε– με τον Νίκο Κοτζιά. Ο Ροτ, εξάλλου, χαιρέτισε μέσω Τwitter και τη χθεσινή υπογραφή του πρωτοκόλλου προσχώρησης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Κατά τα λοιπά, το πρόγραμμα του Γερμανού υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων έχει ακόμα συναντήσεις με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και με την εβραϊκή κοινότητα.