Πόσο παπανδρεϊκός είναι ο Θάνος Μωραΐτης – αυτός που εγκατέλειψε το κόμμα του Παπανδρέου για να πάει μόνος του στο ΠΑΣΟΚ το 2015; Πόσο παπανδρεϊκή είναι η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, που δεν ακολούθησε τον ΓΑΠ ούτε στο απονενοημένο εκλογικό του διάβημα τον Ιανουάριο του 2015; Και, τέλος πάντων, αν οι προηγούμενοι υπήρξαν κάποτε παπανδρεϊκοί, τι ήταν η Μυρσίνη Ζορμπά; Τι ήταν οι υπόλοιποι του σημιτικού περιβάλλοντος που τώρα κοσμούν τα πάνελ του ΣΥΡΙΖΑ και λουστράρουν τις διαφημιστικές μακέτες του δήθεν προοδευτισμού του;
Το ερώτημα της ληξιαρχικής κατάταξης των νέων υφυπουργών του ΣΥΡΙΖΑ με βάση τον πασοκικό κλάδο από τον οποίο προέρχονται, καταλήγει σε ένα συμπέρασμα μάλλον ευνοϊκό για τον ΣΥΡΙΖΑ: Αποδεικνύει ότι στην έλξη του μικρού προς το μεγάλο κόμμα έχουν υποκύψει κατά καιρούς στελέχη όλων των συνιστωσών της Κεντροαριστεράς – ή σχεδόν όλων. Η σχετική συζήτηση αποδεικνύει επίσης ότι ο Τσίπρας καταφέρνει να διχάζει το ΚΙΝΑΛ, ακόμη κι όταν αλιεύει μεταγραφές από τους κάδους της Χαριλάου Τρικούπη.
Τι όφελος έχει ο Τσίπρας από τη συλλογή πασοκοσκορπισμάτων; Η απάντηση που επικαλείται το αμελητέο βεληνεκές των στρατολογούμενων στελεχών –πόσες ψήφους κομίζει άραγε ένας λησμονημένος υφυπουργός;– παραβλέπει τη διαρκέστερη τάση. Εδώ και περίπου δέκα χρόνια, από τον Κουρουμπλή και τη Σακοράφα, ο ΣΥΡΙΖΑ απορροφά διαρκώς στελέχη από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τότε, η τάση ήταν αντίστροφη: το ΠΑΣΟΚ έπαιρνε κόσμο από την Αριστερά.
Ο Τσίπρας –το πρόσωπο δεν χρησιμοποιείται εδώ σαν συνεκδοχή του κόμματος, μιας και το κόμμα δεν ευθυγραμμίζεται– εννοεί να δείξει προεκλογικά ότι η ροή συνεχίζεται. Εκείνος είναι η δύναμη που καλύπτει όλον τον χώρο αριστερά της Δεξιάς. Γι’ αυτό και πήρε, λένε, συμβολικά δύο πρώην γραμματείς του ΠΑΣΟΚ – τη Μαριλίζα και τον εφάπτορα που είναι ακόμη στην αναμονή. Γι’ αυτό προσέθεσε στη συλλογή του και δύο πρώην επικεφαλής της Νεολαίας – τον Μωραΐτη που μπήκε στην κυβέρνηση κι άλλον έναν που βρίσκεται στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο στόχος είναι τα συριζαϊκά ψηφοδέλτια να έχουν σε κάθε περιφέρεια τουλάχιστον έναν πρώην πασόκο. Οχι τόσο για να φέρει κουκιά, αλλά για να εμπεδωθεί η εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η δεξαμενή που μένει. Οτι, όπως το λέει πρώην υπουργός του, ο Τσίπρας έχει οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε «ζιγδοποίηση».
Σε αυτή την καμπάνια υπάρχουν δύο προφανή εμπόδια. Το πρώτο είναι η ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να αναθεματίζει το «διεφθαρμένο» ΠΑΣΟΚ, από το οποίο διεκδικεί ακόμη να αιμοδοτείται. Το δεύτερο εμπόδιο είναι η εξόφθαλμη αντίφαση, να εμφανίζεσαι ως μονοπώλιο προοδευτισμού την ώρα που υποθάλπεις τον Κουίκ, την Παπακώστα, τον Παπαχριστόπουλο. Ενάντια στα εμπόδια υπάρχει ένας ακαταμάχητος σύμμαχος του Τσίπρα στην άλωση της Κεντροαριστεράς: η λιγούρα των κεντροαριστερών.