Γεωπολιτικά 21ου αιώνα

1' 44" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την περασμένη Τετάρτη ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μάικ Πενς, μιλώντας για τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ, περιέγραψε πολύ ανοιχτά το πλαίσιο των Αμερικανικών προτεραιοτήτων τα επόμενα χρόνια. Πολλές φορές, ο θόρυβος που δημιουργεί ο Ντόναλντ Τραμπ αποπροσανατολίζει από τα μείζονα μηνύματα που εκπέμπει η ισχυρότερη οικονομική και στρατιωτική δύναμη του κόσμου. Ο κ. Πενς αναφέρθηκε ονομαστικά σε τέσσερις χώρες: τη Γερμανία, τη Ρωσία, την Κίνα και την Τουρκία. Η πιθανή σύμπραξη των πρώτων τριών χωρών αποτελεί για τον ευρωατλαντικό χώρο έναν γεωπολιτικό εφιάλτη. Η Γερμανία αποτελεί τη σημαντικότερη οικονομία δυτικά των Ουραλίων, εξαγωγική ατμομηχανή της Ε.Ε. και σημείο αναφοράς για μεγάλο μέρος των χωρών της υποηπείρου. Η Ρωσία αποτελεί τη χώρα με το μεγαλύτερο απόθεμα ενεργειακών πόρων. Και η Κίνα αποτελεί την ανερχόμενη δύναμη του 21ου αιώνα, με ζώνη επιρροής η οποία ξεκινά από τον Ειρηνικό και σταδιακά επεκτείνεται στην Ευρασία μέσω του νέου Δρόμου του Μεταξιού.

Το γεγονός ότι ο κ. Πενς κατονόμασε αυτές τις τρεις παγκόσμιες δυνάμεις, αλλά και την Τουρκία, αναδεικνύει τη σημασία που αποδίδουν οι ΗΠΑ στη διατήρηση των ζωνών επιρροής τις οποίες έχουν παραδοσιακά στην περίμετρο της Ευρασίας. Η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία, η Ινδία, η Ανατολική Ευρώπη και, αυξανόμενα, η Ανατολική Μεσόγειος φαίνεται ότι αποτελούν μια ζώνη από κράτη που περιβάλλουν την Ευρασία και διατηρούν την ισορροπία ανάμεσα στις αναδυόμενες δυνάμεις και τις ΗΠΑ. Η Τουρκία είναι κρίσιμος κρίκος σε αυτή τη ζώνη συνοριακών κρατών (frontier states) και η ακαθόριστη συμπεριφορά της δημιουργεί πραγματικό πρόβλημα στα ανατολικά του ΝΑΤΟ. Πιθανή ρήξη της Τουρκίας με το ευρωατλανικό σύστημα θα οδηγήσει σε πραγματικό στρατηγικό κενό.

Η Ρωσία και η Κίνα είναι δύο χώρες που εκ των πραγμάτων βρίσκονται έξω από το ευρωατλαντικό σύστημα. Αλλά η τριβή ανάμεσα σε ΗΠΑ και Γερμανία, δύο χώρες συμμαχικές, αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για τον ευρωατλαντικό δεσμό. Είναι απολύτως βέβαιο ότι όσο τα συμφέροντα ΗΠΑ και Κίνας στην Ευρασία συγκρούονται τόσο οι εστίες τριβής θα αυξάνονται. Αυτή η κατάσταση εντείνει την αβεβαιότητα και στην Ελλάδα, η οποία καλείται να προσαρμοστεί. Πλέον δεν κινούμαστε στο θεωρητικό πεδίο, αλλά έχουμε περάσει αδιαμφισβήτητα στην πράξη. Το νέο περιφερειακό περιβάλλον κρύβει ήδη αρκετές προκλήσεις.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή