Ενας ακόμη από τους μύθους που εγκατέστησαν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία και εξακολουθούν να ενισχύουν τους Χρυσαυγίτες αφηγείται «πόσα βγάζουν οι δανειστές μας». Η ανοησία βρίσκεται σε μια πολύ απλή, αλλά τεχνηέντως κρυφή, παραδοχή. Υπεισέρχεται εδώ μια μικρή εξαίρεση. Τα περίπου 10 δισ. που χρωστάμε στο Ταμείο (ποσό-ρεκόρ, ειρήσθω εν παρόδω…) θα μπορούσαμε να τα αποπληρώσουμε μια κι έξω. Γιατί, στην περίπτωσή μας… λεφτά υπάρχουν, αφού το περίφημο μαξιλάρι ρευστότητας είναι τουλάχιστον τέσσερις φορές μεγαλύτερο από το ως άνω ποσό. Πρέπει να το κάνουμε για δύο λόγους. Ο ένας είναι ορθολογικός και ο άλλος «αριστερούλης».
Ο ορθολογικός συσχετίζεται με τον μύθο που σας έλεγα προηγουμένως. Το Ταμείο χρεώνει τα δανειζόμενα κράτη με μεσοσταθμικό κόστος και όχι μόνον το κόστος δανεισμού σε ευρώ. Χρεώνει και πάλι όμως φθηνότερα από όσο μας κοστίζει εμάς ο ίδιος δανεισμός. Επειδή όμως ο μύθος των Τσίπρα – Καμμένου ήταν εντελώς φαύλος κι επειδή τα χρήματα που έχουμε δανειστεί και κρατήσει στο περίφημο μαξιλάρι είναι σε ευρώ (που έχει χαμηλό επιτόκιο ελέω Ντράγκι), επειδή έχουν την εγγύηση των Ευρωπαίων κι επειδή τα δανείζεται ο Ρέγκλινγκ για λογαριασμό μας το κόστος είναι λιγότερο από το ένα τέταρτο εκείνου που πληρώνουμε στο ΔΝΤ. Συμπέρασμα, συμφέρει πράγματι να πληρώσουμε το Ταμείο με ευρωπαϊκά λεφτά.
Και γιατί δεν το κάναμε τόσον καιρό; Γιατί οι Ευρωπαίοι βλέπουν όσες κουταμάρες λέγονται (και γίνονται) στην Αθήνα και δεν μας αφήνουν. Γιατί δεν μας αφήνουν αφού δεν είμαστε σε μνημόνιο; Ασε που το Ταμείο δεν συμμετέχει, ήδη από τον Ιούνιο 2015, στην τροϊκανική εποπτεία και σίγουρα δεν έχει λόγο (όχι άμεσο, τουλάχιστον…) μετά το πέρας του τρίτου (και φαρμακερού) μνημονίου.
Καλά όλα τούτα αλλά οι πρωτεύουσες (προφανώς το Βερολίνο αλλά όχι μόνον…) θέλουν κάποιον να μας φυλάει. Γιατί προφανώς (και ορθώς…) δεν εμπιστεύονται την Επιτροπή και ειδικώς τις υπηρεσίες του κ. Μοσκοβισί. Θέλουν να έχει λόγο και το Ταμείο. Να είναι δηλαδή υποχρεωμένο από τις δικές του διαδικασίες στην έκδοση περιοδικής έκθεσης για τη μεταμνημονιακή πορεία της Ελλάδας. Ειδικώς μάλιστα να εκδίδει την έκθεση βιωσιμότητας επί του συνολικού (βραχυχρόνιου και μακροχρόνιου) χρέους του κράτους μας. Αυτό που θα κάνει ο κ. Τσακαλώτος, η αποπληρωμή μέρους του χρέους προς το Ταμείο, είναι λογιστικώς ορθό. Η εποπτεία πάντως θα παραμείνει. Ο,τι διθυραμβικές ερμηνείες κι αν πουλήσουν στις μάζες, τα λάθη που έκαναν τους (και μας) δεσμεύουν ακόμη. Η απαλλαγή από το Ταμείο θα γίνει επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη.