Είναι περιττή πλέον η επισήμανση ότι ο Αλ. Τσίπρας απευθύνεται αποκλειστικά στο δικό του κοινό, που όμως πιστεύει ότι αποτελεί και πλειοψηφία στο πλαίσιο της ελληνικής κοινωνίας. Είναι το κοινό που δεν διαθέτει ούτε γνώση, ούτε μνήμη, στο οποίο άλλωστε απευθύνονται οι απανταχού λαϊκιστές δημαγωγοί, όμως τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας έχει και μερικά άλλα χαρακτηριστικά. Οχι όλοι όλα, αλλά όσοι έχουν κάποια από αυτά θεωρούνται στο σύνολό τους από τον πρωθυπουργό ότι ανήκουν σε εκείνο το 61,3% που ψήφισε «όχι» στο δημοψήφισμα και επομένως είναι πιθανό το ενδεχόμενο να κερδίσει την ψήφο τους στις εκλογές.
Είναι το κοινό των ιδεοληπτικών ιδεολόγων που εμφανίζονται συχνά πρόθυμοι να ακολουθήσουν όποιον δηλώνει «αριστερός», χωρίς να νοιάζονται για την πολιτική του στην πράξη και ταυτόχρονα αυτολανσάρονται ως αντιδεξιοί χωρίς εκπτώσεις. Με αυτούς υπολογίζεται από την κυβέρνηση ότι μπορεί να συνοδοιπορήσουν:
– Ενα ποσοστό που αποτελεί τη μάζα εκείνων που μεταπηδούν με ευκολία, ανάλογα ποιος υπόσχεται τι και ταυτόχρονα τους βοηθάει να αναθεματίζουν προηγούμενες καταστάσεις. Τους είδαμε πως δεν έβγαλαν κιχ επί χούντας και έδωσαν άφεση στους πραξικοπηματίες, στη συνέχεια έγιναν ακραιφνείς δημοκράτες, μετά κρύφτηκαν στο ΠΑΣΟΚ ως αριστερούληδες, πέρασαν αρκετοί και από τη Ν.Δ. και επί κρίσης κατέφυγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στη Χρυσή Αυγή.
– Είναι επίσης εκείνοι που επί ΣΥΡΙΖΑ βολεύτηκαν και βολεύονται σε θέσεις, ιδιαίτερα στο Δημόσιο, ή έχουν ειδικό όφελος (όχι μόνο ή απαραίτητα οικονομικό) από την άνοδο και παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και κάποιοι που φοβούνται ότι αν έλθει άλλη κυβέρνηση στην εξουσία, θα υποστούν προσωπική ζημιά, παίρνοντας στα σοβαρά τη συριζαϊκή προπαγάνδα.
– Υπάρχει ακόμη ένας σοβαρός αριθμός Ελλήνων που έχουν πάντα απλωμένο το χέρι τιμώντας την παράδοση της επαιτείας στη χώρα που λέγεται Ελλάδα και ας μην έχουν διαβάσει τον «ζητιάνο» του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Το ισχυρό ένστικτό τους μαζί με τα πολλά απτά παραδείγματα που βλέπουν γύρω τους καθοδηγεί. Ενας κλάδος τους είναι και οι δεν πληρώνω», στους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πραγματικά προφέρει θαλπωρή.
Τέλος, υπάρχει και το ισχυρό ποσοστό των Ελληναράδων, που θέλγονται και θαυμάζουν τον πολακισμό και το εκ του ασφαλούς νταηλίκι απ’ όπου και αν προέρχεται και στη σημερινή συγκυρία το βρίσκουν εκεί που εκφράζεται πολιτικά, δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Χρυσή Αυγή. Και αν θέλουμε να το αποπολιτικοποιήσουμε, το βρίσκουν επίσης στα βάρβαρα πασχαλινά «έθιμα» που σκοτώνουν…
Σε αυτούς, λοιπόν, απευθύνεται κυρίως ο Αλ. Τσίπρας και δεν έχει ομολογουμένως καμία σημασία τι λένε και τι γράφουν όσοι επισημαίνουν τις λαϊκιστικές προσεγγίσεις της κυβέρνησης, τις άθλιες συμπεριφορές μελών της, τα λάθη, την ανικανότητα και τον κυνισμό της. Οι μεν δεν πρόκειται να αλλάξουν, οι δε δεν ακούν, δεν νοιάζονται ή δεν αντιλαμβάνονται. Το πολύ πολύ να βαρεθούν τις ίδιες φάτσες ή να έχουν προσωπικά δυσαρεστηθεί…