Ψέματα και ρυθμίσεις

1' 52" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο συλλογισμός είναι εντελώς απλός: αφού η ρύθμιση παλαιών υποχρεώσεων πολιτών και επιχειρήσεων προς το κράτος αποτελούσε μόνιμο αίτημα της αντιπολίτευσης προς την εκάστοτε κυβέρνηση, γιατί δεν έγινε νωρίτερα; Η απάντηση που δινόταν κάθε φορά (το 2017 και ξανά το 2018), όταν η μείζων αντιπολίτευση ζητούσε να εγκρίνει η Βουλή τη ρύθμιση που, σε γενικές γραμμές, παρουσίασαν εκτάκτως (Κυριακάτικα!) τρία πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη, ήταν μονότονη: «Δεν μας αφήνει η τρόικα».

Αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών ή του Ταμείου ή της Φρανκφούρτης πάντοτε έλεγαν δύο, κυρίως, πράγματα. Πρώτον, είναι σωστό να υπάρχει μια πάγια διαδικασία ρύθμισης χρεών προς το ευρύτερο Δημόσιο. Πρέπει η διοίκηση (εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία κυρίως) να παροτρύνει τους πολίτες για τη χρησιμοποίησή τους. Είναι άλλωστε αλήθεια ότι αν η ρύθμιση εφαρμόζεται αμέσως, σχεδόν αυτόματα, τότε δεν σωρεύονται τα χρέη και δεν προσαυξάνονται με πρόστιμα και άλλες ποινές. Ολα αυτά τέλος διαμορφώνουν μια κουλτούρα αλληλοσεβασμού σε ό,τι αφορά τη σχέση του κράτους με τον φορολογούμενο και τα βάρη δεν γίνονται αφόρητα.

Το δεύτερο που έλεγαν πάντοτε οι τεχνοκράτες, επαναλαμβάνοντας τα ισχύοντα σε όλα σχεδόν τα άλλα κράτη, είναι ότι η περίοδος ρύθμισης δεν πρέπει να εκτείνεται σε ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα (120 δόσεις=10 χρόνια). Ενα διευκολυντικό μέτρο δεν πρέπει να γίνεται παγίδα (δεν εκδίδεται, για παράδειγμα, ενημερότητα) ενώ για τις επιχειρήσεις αποτελεί ένα συνεχόμενο βάρος εναντίον της δανειοληπτικής τους θέσης και του κόστους δανεισμού, άρα τελικά των τιμών τους.

Ποτέ όμως δεν «απαγόρευσαν». Ακόμη κι έτσι, η κυβέρνηση μπορούσε να έχει νομοθετήσει τα πάντα όλα όσα είπαν προχθές το βράδυ ήδη από το περασμένο φθινόπωρο, όταν και τυπικά έληξε το τρίτο μνημόνιο.

Η κυβέρνηση επέλεξε τον πλέον απαράδεκτο χειρισμό. Καλλιέργησε την έλευση νέας και ευνοϊκότερης ρύθμισης, παροτρύνοντας όσους είχαν μπει σε μια κάποια τάξη, να βγουν από τη ρύθμιση. Η νέα αυτή ανωμαλία έβαλε έναν τεράστιο πληθυσμό σε μια νέα ομηρία αφού, σύμφωνα με τους υπουργούς, οι ρυθμίσεις που προτίθενται να νομοθετήσουν αφορούν σε 1,3 εκατομμύριο πολίτες. Είναι χαρακτηριστικό της συνωμοτικής «οργάνωσης» των στοιχείων και των συζητήσεων προετοιμασίας ότι τα υπουργεία δεν επικοινωνούν με κανέναν παράγοντα των ενδιαφερομένων. Το μόνο που κοιτούν και τους ενδιαφέρει είναι η μέγιστη επιρροή στις διαθέσεις των πολιτών για τις κάλπες που θα στηθούν σε λίγες ημέρες. Οι επερχόμενες νέες εξαγγελίες Τσίπρα θα το επιβεβαιώσουν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή