Για όλα φταίει η εκνευριστική ησυχία που επικρατεί εσχάτως στη γειτονιά μας. Συνηθισμένοι στην ένταση, να μετράμε παραβάσεις και παραβιάσεις και να στέλνουμε «αυστηρά μηνύματα», που τα ακυρώνει η ίδια η μονότονη επανάληψή τους, πέσαμε σε σύγχυση αφότου ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποφάσισε να συμμορφωθεί στο διεθνές δίκαιο και ν’ ακούσει προσεκτικά τις αυστηρότατες είναι η αλήθεια συστάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ετσι, δίχως «Πορθητές» στη Μεσόγειο πια, να απειλούν ότι θα ψάξουν για πετρέλαιο ακόμα και στην περίφημη Πέτρα του Ρωμιού, στην Πάφο, και δίχως τουρκικά αεροσκάφη να φτάνουν για φραπέ στην Καστέλλα, διαπιστώσαμε πανικόβλητοι ότι μας περισσεύουν θυμωμένες λέξεις και αγανακτισμένα κλισέ.
Παρά να τα καταπιούμε λοιπόν και να δηλητηριαστούμε, είπαμε να τα ξοδέψουμε στη Βουλή. Σε μια συζήτηση που υποτίθεται ότι έχει αφορμή της τον αξιότιμο κ. Πολάκη, αλλά φαίνεται ότι θα καταλήξει σε αποκαλύψεις για το αν ήταν απόγονος των Πράσινων, των Βένετων ή των Ρούσων εκείνος ο δολιότατος που άνοιξε την Κερκόπορτα, κι αν ήταν πρόδρομος του Ρωσικού, του Αγγλικού ή του Γαλλικού Κόμματος ο άλλος δόλιος, που φώναξε «Πίσω!» στην Εξοδο του Μεσολογγίου, προκαλώντας καταστροφική ταραχή. Α, ναι, θα μάθουμε επιτέλους, χάρη στα κινητοποιημένα λαγωνικά, κι αν το άγαλμα του φλογερού φιλέλληνα Φρανσίσκο ντε Μιράντα από το Καράκας, του πρώτου Αμερικανού πολίτη που επισκέφθηκε τον τόπο μας, το 1786, στήθηκε το 2001 στη Μιχαλακοπούλου, επί δημαρχίας Αβραμόπουλου, από προβλεπτικούς προμαδουρικούς ή προγκουαϊδικούς, που το παραγέμισαν λαθραία διαμάντια.
Κατά τα λοιπά; Κατά τα λοιπά, «ιστορία μου, εξουσία μου». Οι μεν για να τη διατηρήσουν, οι δε για να την ξανακατακτήσουν. Οι του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζουν τοτεμικά το κόμμα και την κυβέρνηση με τον πρόεδρό τους, δικαιολογούν έτσι και αναπαράγουν (άλλοι στεντορείως κι άλλοι μασημένα) κάθε λέξη του, ακόμα κι αν ξοδεύεται προς άφεση αμαρτιών του κ. Πολάκη, και εξωραΐζουν κάθε πράξη του, ακόμα και τις μυστικοπαθείς διακοπές του σε εφοπλιστικό κότερο. Οι της Ν.Δ. επί τετραετία φέρονται σαν να πήρε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ με τα κουμπούρια και όχι με (διπλές) εκλογές, η δε πολεμική τους εκτείνεται από το «λεροί κατσαπλιάδες» έως το «προδότες» και «πουλημένοι»: «Δώσατε τη Μακεδονία μας και πήρατε ψίχουλα».
Εχει σημασία ποιοι οι «επισπεύδοντες», ποιοι ήρξαντο χειρών αδίκων, όταν το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, η αυτοοφθαλμωρυχία;