Πέρασα τρεις αξέχαστες ημέρες (πού να σας τα λέω…), παρακολουθώντας επί ώρες τη συζήτηση στη Βουλή και για ένα πράγμα μπορώ να είμαι βέβαιος: από όσα ανάποδα του έχουν συμβεί, τίποτε δεν έχει ενοχλήσει περισσότερο τον Αλέξη Τσίπρα όσο οι περίφημες φωτογραφίες του στο κότερο της συνεργάτιδός του κ. Παναγοπούλου. Το έδειχνε το πρόσωπό του στη Βουλή. Από τις ημέρες της ιστορικής kolotoumba του 2015 έχω να τον δω έτσι: σφιγμένος, συνοφρυωμένος, περίεργα πρησμένος στο πρόσωπο, έδινε την εντύπωση ανθρώπου που με το ζόρι είχε καταφέρει εκείνο το πρωί να συρθεί έξω από το κρεβάτι του. Ηταν για λύπηση.
Ευνόητη η αξιοθρήνητη κατάστασή του, διότι η αποκάλυψη που τον έπληξε δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί, ούτε όμως και να δικαιολογηθεί – ιδίως μετά τη σωστική παρέμβαση της κ. Παναγοπούλου. Φυσικά, ο Τσίπρας το ήξερε και, γι’ αυτό, όταν αναγκάστηκε να μιλήσει για το θέμα των διακοπών του, το έκανε με μια αφ’ υψηλού διάθεση, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι επρόκειτο για κάτι ήδη γνωστό. Ηταν εμφανής η προσπάθειά του να μεταθέσει το κέντρο του ενδιαφέροντος από τις διακοπές του στο σκάφος της κ. Παναγοπούλου στην παραβίαση της ιδιωτικότητάς του.
Φυσικό, διότι η αποκάλυψη εξέθεσε τον Τσίπρα πολλαπλώς. Κατ’ αρχάς, τον εκθέτει απέναντι στον κοινωνικό φθόνο, που ο ίδιος καλλιεργεί συστηματικά στον κόσμο εδώ και χρόνια, με τον σκοπό να σχηματίσει μια εκλογική βάση καθυστερημένων και κρατικοδίαιτων (τους «Ινδιάνους» που χρειάζεται ο τσαβισμός). Ο Τσίπρας σκαφάτος δεν χωνεύεται με τίποτα από εκείνο τον κόσμο που είναι πια μαθημένος, έπειτα από τόσες δεκαετίες ΠΑΣΟΚ, να ποθεί τον ψόφο της κατσίκας του γείτονα. Σε αυτούς, εξηγήσεις δεν μπορεί να δώσει. Δεν μπορεί να δώσει, όμως, ούτε στους αριστερούς και στους ιδεολόγους της ομάδας των «53», που ανησυχούν φοβούμενοι πως ο ΣΥΡΙΖΑ πασοκοποιείται. Πώς να τους αντιμετωπίσει, όταν οι φωτογραφίες αποκαλύπτουν τόσο ενδιαφέρουσες ομοιότητες, ως προς τα γούστα, με τον Ανδρέα Παπανδρέου;
Τέλος, ας μην υποτιμάμε τον αντίκτυπο της αποκάλυψης στο άμεσο και στενό περιβάλλον του. Στη γυναίκα του δεν θα άρεσε καθόλου η παραβίαση της ιδιωτικότητάς τους. Θυμίζω τον θόρυβο που είχε προκληθεί το 2015, όταν δημοσιεύθηκε φωτογραφία του γιου τους από εκδήλωση του νηπιαγωγείου της Σχολής Χιλλ. Η σύζυγος του πρωθυπουργού είχε τότε προκαλέσει έντονο επεισόδιο στο σχολείο και, εξ όσων γνωρίζω, κατάφερε τελικά να επιβάλει το δικό της. Μην αμφιβάλλετε, λοιπόν, ότι, κατά το λεγόμενο, πρέπει να έπεσε παντόφλα, δεδομένου ότι η κ. Μπέτυ έχει τη φήμη δυναμικής προσωπικότητας. Ας μη λησμονούμε, επίσης, πόσο ακραιφνής είναι στις αριστερές θέσεις της: εκείνη είναι που παραπονιέται επειδή «δεν έχουμε την πραγματική εξουσία» (ευτυχώς, θα έλεγα εγώ…), εκείνη είναι που κλαίει κάθε που φτάνει «η 15 του Ιούνη».
Μπορώ να φαντασθώ, επομένως, πόσο θα εθίγη η ίδια από την αποκάλυψη των οικογενειακών διακοπών τους στο σκάφος που τους παραχώρησε μια κυρία εφοπλιστού. Τι να κάνουμε όμως; Αυτά συμβαίνουν, επειδή έτσι είναι το παιχνίδι στη δημοκρατία τη δική μας, όπως θα έλεγε ο Πολάκης. Στη δική τους δημοκρατία, αυτά δεν θα συνέβαιναν ποτέ! Εκεί, ναι, σέβονταν τους ηγέτες. Ο Στάλιν, π.χ., κειτόταν για πολλές ώρες νεκρός, βουτηγμένος μέσα στα ούρα του, επειδή κανείς από τους υπηρέτες του δεν τολμούσε να ανοίξει την πόρτα, εφόσον δεν είχε πάρει καταφατική απάντηση από τον ίδιο. Τέτοιος σεβασμός στην ιδιωτικότητα του ηγέτη…
Ο Τσίπρας στη Βουλή είχε πλήρη επίγνωση της ζημίας που του έκανε η αποκάλυψη. Αυτό ήταν η αιτία του θυμού που τον κατέκλυζε και ο οποίος τελικά ξέσπασε εναντίον του Μητσοτάκη. Είδα τρεις φορές τις επίμαχες ομιλίες, τις δευτερολογίες, που τόσο σκανδάλισαν, ώστε να μην έχω αμφιβολία. (Σας συνιστώ να τις δείτε για να κρίνετε. Υπάρχουν στο YouTube και διαρκούν λίγο περισσότερο από 15 λεπτά και οι δύο μαζί.) Προσωπικώς, δεν έχω δει ποτέ χυδαιότερο τον Τσίπρα έναντι του Μητσοτάκη και έχω την εντύπωση ότι θα πρέπει να σόκαρε και ορισμένους από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι εκείνη την ώρα όσοι έχουν κάποια αξιοπρέπεια στον ΣΥΡΙΖΑ έβλεπαν τον αρχηγό τους να ταυτίζεται με τον Πολάκη, και μάλιστα με τον πιο αδιάψευστο τρόπο: μέσω της απερίγραπτης χυδαιότητας με την οποία μιλούσε στον Μητσοτάκη. Οπωσδήποτε το αισθάνθηκαν, ανεξαρτήτως της θετικής ψήφου τους.
Οσο για τη δευτερολογία του Κυριάκου, ειλικρινά προσπαθώ να βρω τι το μεμπτό υπήρχε. Ισως μόνο ότι απέδωσε στην οικογένεια του Τσίπρα την ιδιοκτησία της εταιρείας «Σκαπανέας». Πέραν αυτού, όλα τα υπόλοιπα ήσαν σωστά και στο αρμόζον ύφος. Αριστα έκανε ο Μητσοτάκης και αντιμετώπισε τον Τσίπρα στο ίδιο επίπεδο, διότι, στο κάτω κάτω, η ουσία της τριήμερης συζήτησης αφορούσε τα διπλά μέτρα και σταθμά που προσπαθεί να επιβάλει προς όφελός της η Αριστερά. Ας αρχίσει να μαθαίνει ότι όπως δεν μπορεί μόνο εκείνη να δέρνει, έτσι δεν μπορεί μόνο εκείνη να κάνει ανενόχλητη διακοπές με κότερα εφοπλιστών.