Ο οδηγός διαπίστωσε ότι το παρκαρισμένο I.X. του από το προηγούμενο βράδυ σε έναν πολυσύχναστο δρόμο του Παγκρατίου είχε «κλειστεί» από δύο αυτοκίνητα που πάρκαραν ύστερα από εκείνον, σε τέτοιο βαθμό που οριακά θα μπορούσε να βγει από τη θέση και με πολλές μανούβρες. Αρχισε την προσπάθεια, όχι χωρίς νεύρα για τους… (βάλτε το επίθετο που εσείς κρίνετε ορθότερο) οδηγούς. Πάνω στη δεύτερη μανούβρα, διαπιστώνει ότι στο απέναντι πεζοδρόμιο βρίσκεται ένας κύριος που τον παρακολουθούσε, ο οποίος μάλιστα, σε κλάσμα δευτερολέπτου, έσπευσε για να κατηγορήσει τον εποχούμενο ότι ακούμπησε τον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου που τον είχε «μπλοκάρει»· η ζημιά ήταν μια σχεδόν αόρατη «αμυχή». Ακολούθησε διαφωνία, που έφτασε σε λεκτική φιλονικία, και κατόπιν οι δύο κατέληξαν στο αστυνομικό τμήμα να απειλούνται με αλληλομηνύσεις!
Ενα μικρογεγονός οδήγησε σε δυσανάλογης έντασης βία, σε μια αστική γειτονιά, σε μια πόλη άναρχη, εχθρική για τους πολίτες της. «Ο κόσμος έχει πολύ μεγάλη ένταση –ίσως λόγω της οικονομικής κρίσης, που επιβαρύνει και τα προσωπικά προβλήματα–, με αποτέλεσμα να εκτονώνεται στον δρόμο. Μόλις σήμερα συνέταξα μία έκθεση αυτοψίας όπου δύο οδηγοί πιάστηκαν στα χέρια. Ο ένας υπέστη ρήξη μηνίσκου, καθώς ο άλλος τον χτύπησε, τον έριξε κάτω και άρχισε να τον σέρνει στο οδόστρωμα. Τα περιστατικά αυτά αποτελούν μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Γι’ αυτό, στην περίπτωση που εμπλακείτε σε τέτοιου είδους περιστατικό, προτείνω να ζητήσετε συγγνώμη και να αποχωρήσετε. Πέφτει πολύ ξύλο στους δρόμους», έλεγε στο «Γεύμα με την “Κ”» (16/7/2018) η ιατροδικαστής, καθηγήτρια του ΕΚΠΑ Χαρά Σπηλιοπούλου.
Βέβαια, δεν είναι μόνον η οικονομική κρίση που επιβαρύνει τα προσωπικά προβλήματα. Είμαστε μια κοινωνία απαίδευτη στα «καθημερινά», μάγκικη, που ειδικεύεται στον μικροτσαμπουκά, ευθυνόφοβη, χωρίς αληθινή κοινωνική συνείδηση, την ίδια στιγμή που οι θεσμικοί φορείς (υπουργεία, δήμοι) είναι ανεπαρκείς σε βασικές υπηρεσίες τους όπως, στην περίπτωση του Παγκρατίου, η οργάνωση της στάθμευσης και η αστυνόμευση.
Οι μικρές καθημερινές αμυχές στο σώμα της κοινωνίας διαβρώνουν τις άμυνες και αφήνουν ευάλωτους τους πολίτες στον επιπολασμό της βίας σε μια κοινωνία που εύκολα χάνει το μέτρο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όλους μας.