Κίτρινα μετερίζια

1' 52" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οσα χρόνια είναι υπουργός, μάλλον δεν θα χρησιμοποιεί ταξί ο κ. Χρήστος Σπίρτζης. Ο χρόνος του είναι πολύτιμος. Δεν είναι καν δικός του, είναι της πατρίδας, όπως κάθε ανθρώπου που περνάει για κάποια φεγγάρια από θώκο. Η ίδια η Ιστορία λοιπόν δεν του επιτρέπει να σπαταλάει την ώρα του καθηλωμένος σε φανάρια και μποτιλιαρίσματα. Κάποιες ταξι-κές αναμνήσεις ωστόσο, δεν μπορεί, θα τις έχει και τώρα, ως υπουργός Μεταφορών. Θα θυμάται δηλαδή ότι όσοι χρησιμοποιούν ταξί δεν φοβούνται τόσο το μποτιλιάρισμα ή το ταξίμετρο όσο το ενδεχόμενο να πέσουν σε ταξιτζή-προπαγανδιστή. Σε οδηγό που, εκμεταλλευόμενος τη δεσπόζουσα θέση του, και ξέροντας ότι, από ευγένεια, άγχος, ανία ή απόγνωση, δύσκολα θα του αντιμιλήσεις, θα σε στριμώξει με τα μαύρα αναθέματά του για τους πολιτικούς και τις βρισιές του για τη Βουλή.

Σίγουρα, δεν συμβαίνει τόσο συχνά πια, πολλά έχουν αλλάξει, συμβαίνει όμως. Και είναι μαρτύριο. Ιδίως αν βιάζεσαι και δεν έχεις την πολυτέλεια να πεις στον λαϊκιστικότατα λαλίστατο (μα ναι, ο χειρότερος λαϊκιστής είμαστε πάντα εμείς, ο λαός) να σταματήσει τη γλώσσα του, που πάει ροδάνι, ή τις ρόδες του, για να κατεβείς.

Σαν υπουργός Μεταφορών ο κ. Σπίρτζης ξέρει ότι το ταξί είναι όχημα δημόσιας μεταφοράς, όχι γιώτα-χι. Το εκμισθώνεις και σε πάει όπου θέλεις, κυρίως δε όπως θέλεις: με κουβεντολόι ή σιωπηρά, μετά μουσικής ή άνευ. Δεν είναι αριστοκρατική απαίτηση. Είναι η νόμιμη συνθήκη ειρηνικής και ισότιμης συνύπαρξης ανάμεσα σε δύο αγνώστους, που μοιράζονται προσωρινά τον ίδιο χώρο και χρόνο. Ωστε λοιπόν η προτροπή του υπουργού προς τους ταξιτζήδες της Θεσσαλονίκης «να κάνουν τα ταξί τους εκλογικά κέντρα του Αλέξη Τσίπρα, που στάθηκε στο πλευρό τους», δεν είναι απλώς οπορτουνιστική και καταχρηστική. Περιφρονεί και τα νόμιμα.

Ο ταξί-αρχος κ. Θύμιος Λυμπερόπουλος, που από την αγκαλιά του κ. Αδ. Γεωργιάδη πέρασε σταδιακά στην αγκαλιά του κ. Τσίπρα, μπορεί να λέει ό,τι θέλει στους συναδέλφους του. Ο υπουργός όχι. Τα ταξί δεν είναι ιδιωτικά «μετερίζια» κομματικής προπαγάνδας ούτε ατομικοί λογαριασμοί στο τουίτερ ή το φέισμπουκ. Οπως δεν είναι τα φαρμακεία, που κι αυτά είχαν παρακινηθεί να γίνουν «εκλογικά κέντρα» το 2015.

Για να λέμε πάντως όλη την αλήθεια, εκτός από τους «κίτρινους» οδηγούς που καταχρώνται τη δεσπόζουσα θέση τους για να γίνουν κομματικοί προπαγανδιστές, το ίδιο κάνουν και οι κίτρινοι δημοσιογράφοι. Μόνο που αυτοί παριστάνουν τους άχρωμους.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή