Ανέφικτος «ολισμός»

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κατά το διεθνές μετεκλογικό έθιμο, ο εκάστοτε νέος πρόεδρος ή πρωθυπουργός στις πρώτες του δηλώσεις δηλώνει ότι θα πολιτευτεί προς το συμφέρον όλων, χωρίς διακρίσεις και μεροληψία. Ψεύδεται επισήμως, φυσικά. Και το γνωρίζει. Οπως το γνωρίζουν και οι υπήκοοι – όλοι. Μια διακυβέρνηση που να υπηρετεί τους πάντες είναι ανέφικτη. Και δεν είναι καν επιθυμητή από την πλευρά όσων τη διακηρύσσουν. Ουδέτεροι πολιτικοί, αγγελικά ενάρετοι, δεν υπάρχουν. Πάντα, με κάποιους πας και κάποιους αφήνεις. Και οι καθ’ υπερβολήν ή κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενοι εθνάρχες, όπου γης, πολιτική ασκούν. Δηλαδή μεροληπτούν – ταξικά, κοινωνικά, ιδεολογικά. Ακόμα και οι δήθεν πολιτικά ψυχροί γραφειοκράτες που επιβλήθηκαν σε ορισμένες χώρες της Ε.Ε., «για να θεραπεύσουν τα μεγέθη της οικονομίας», μεροληπτικά έδρασαν. Σε αυτό απέβλεπε, άλλωστε, η αυθαίρετη εγκαθίδρυσή τους. Το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει πως «ήρθε η ώρα των πολλών». Δεν πρωτοτυπεί. Εχει τα όριά της η φαντασία των θαυματοποιών της επικοινωνίας. Το αποδεικνύει και το σποτάκι του κυβερνώντος κόμματος που ημιαποσύρθηκε λόγω των παρεισφρησάντων Ιωάννη Μεταξά και Μανώλη Πετσίτη. Εκεί οι σπουδαίοι πολιτικοί, οι σπουδαίοι άνθρωποι των γραμμάτων, τα σπουδαία περιοδικά της νεοελληνικής ιστορίας υποβαθμίζονται σε ψηφίδες, οι οποίες, αναδιευθετούμενες, σχηματίζουν το πορτρέτο τού ειδωλολατρικά προβαλλόμενου κ. Αλέξη Τσίπρα.

Την έχουμε ξαναδεί όμως αυτή την κινηματογραφική προπαγανδιστική λογική: τον καιρό που τις προεκλογικές βιντεορεκλάμες του ΠΑΣΟΚ τις εμπνεόταν ο κ. Κώστας Λαλιώτης. Τότε η πράσινη μηχανή είχε αλέσει αναιδώς όλη την ελληνική Ιστορία, από τον Ομηρο και μετά, και όχι μόνο τη σύγχρονη, για να την παρουσιάσει σαν προάγγελο και μητέρα τού (καβαφικώς οριζομένου) Απαραίτητου και Μόνου και Μεγάλου: του Ανδρέα Παπανδρέου. Για αρκετές μέρες στη συριζαϊκή «Ελλάδα των πολλών» η Ν.Δ. αντέτασσε το δίλημμα «με την Ελλάδα των πολλών ή των Πολάκηδων;». Επειδή όμως το σύνθημα αυτό πόνταρε περισσότερο στην παρήχηση παρά σε κάποιο βαθύ νόημα, αλλά και επειδή οι Πολάκηδες στους γαλάζιους κόλπους είναι και αρκετοί και παλαιότεροι και σε υψηλότερες θέσεις, από τους «πολλούς» ανυψωθήκαμε στους πάντες, σε όλους. «Δεν είμαστε ούτε με τους πολλούς ούτε με τους λίγους, είμαστε με όλους» επιμένει να λέει ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Θα δούμε αύριο αν αυτός ο «ολισμός» έχει όντως πολιτικό αντίκρισμα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή