Βαλκάνια και Ε.Ε.

1' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Σε τούτη εδώ την περιοχή ήταν ανεπτυγμένα ισχυρά στρατεύματα, πύραυλοι της Βουλγαρίας κατά της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ στραμμένοι προς την Ελλάδα. Τώρα χτίζουμε αγωγούς, αυτοκινητόδρομους, λιμάνια», είπε απευθυνόμενος στον Αλέξη Τσίπρα ο πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ, μιλώντας μετά τα εγκαίνια της έναρξης εργασιών για την κατασκευή στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα του διασυνδετηρίου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου IGB. Είχε δίκιο ο Βούλγαρος ηγέτης και πολύ εύστοχο το παράδειγμα που επικαλέστηκε για να υπογραμμίσει τον ρόλο της Ε.Ε. στην εξάλειψη των διαφορών και στην αρμονική συμβίωση κάτω από τη στέγη του μεταπολεμικού ευρωπαϊκού οικοδομήματος δύο ιστορικά εχθρικών μεταξύ τους χωρών. Γιατί τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα την εποχή του Ψυχρού Πολέμου ήταν σύνορα μίσους και καχυποψίας, «εξοπλισμένα» σαν αστακοί και από τους δύο αντίπαλους στρατιωτικούς συνασπισμούς: Πύραυλοι SS19, εγκατεστημένοι στη νότια Βουλγαρία, στόχευαν για λογαριασμό του συμφώνου της Βαρσοβίας την Ελλάδα, αμερικανικούς πυραύλους «Τίμιος Τζον» με πυρηνικές κεφαλές είχε αναπτύξει το ΝΑΤΟ από την εδώ πλευρά στο τόξο Κιλκίς, Θεσσαλονίκης (Λαγκαδάς), Δράμας.

Ποταμοί αίματος χύθηκαν στις ελληνοβουλγαρικές συγκρούσεις στους βαλκανικούς και στους παγκόσμιους πολέμους, έγιναν σφαγές· επί μισόν αιώνα εμείς οι Ελληνες κοιμόμασταν και ξυπνούσαμε με τον «από Βορρά κίνδυνο» και οι Βούλγαροι ζούσαν με την απειλή της «ιμπεριαλιστικής εισβολής» από τον Νότο και το όνειρο της εξόδου στη Μεσόγειο. Και σήμερα; Πέραν των όσων μάς θύμισε ο Μπορίσοφ, Ελληνες και Βούλγαροι βιώνουν μια ειρηνική καθημερινότητα, αξιοζήλευτη για γειτονικούς λαούς. Πώς έγινε αυτό; Με τη συγκατοίκηση, από το 2007, οπότε η Βουλγαρία έγινε μέλος της Ε.Ε., υπό την κοινή ευρωπαϊκή στέγη, οι όποιες μεταξύ μας ιστορικές διαφορές κατέστησαν «πουκάμισο αδειανό» ή όσες αναφύονται διευθετούνται φιλικά εντός των θεσμών του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Τώρα που αυτό βάλλεται από μέσα και απ’ έξω, με τις φωνές της επιστροφής στα εθνικά κράτη να δυναμώνουν, προσερχόμενοι την Κυριακή στην κάλπη, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι χάρη στην απειλούμενη σήμερα ευρωπαϊκή ιδέα, επί 70 χρόνια δεν γνωρίσαμε πολέμους και συνηθίσαμε να λύνουμε τις διαφορές μας ειρηνικά. Ελληνες και Βούλγαροι το βιώσαμε και το ξέρουμε καλύτερα. Το τραγικό και άκρως ανησυχητικό, όμως, είναι ότι στην πορεία προς τις ευρωεκλογές, καμία συζήτηση δεν έγινε εδώ στην Ελλάδα –και όχι μόνο– γι’ αυτό το διακύβευμα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή