«Οι μπογιές δεν είναι ρουκέτες», απεφάνθη υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, για να βάλει στη θέση τους όσους υπερευαίσθητους ανησύχησαν με την καταδρομική επίθεση στα ντουβάρια της Βουλής. Θα μπορούσε να προσθέσει ότι τα ντουβάρια δεν είναι έμψυχα ούτε ένστολα. Ο εστί μεθερμηνευόμενον: «Αν κάνετε έτσι για κάνα δυο κιλά μπογιά, τι θα κάνατε αν είχαν ρίξει ρουκέτες εναντίον ανθρώπινων στόχων; Θα είχατε κατεβάσει τον στρατό;». Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τις ευθύνες όσων είναι εντεταλμένοι με την «προστασία του πολίτη», χωρίς να παραγνωρίζω την αδιαφορία τους και χωρίς να αγνοώ την πολιτική τους συνενοχή, οφείλω να πω ότι είναι λάθος να νομίζουμε ότι το πρόβλημα θα λυθεί όταν με το καλό ξεκουμπιστούν από το υπουργείο οι δύο γραφικές κυρίες. Οσο κυκλοφορούν ανάμεσά μας κάποιοι οι οποίοι θεωρούν καθήκον τους να συμπαρασταθούν στον αιμοσταγή δολοφόνο εκβιάζοντας δικαστικές και πολιτικές αρχές, το πρόβλημα δεν λύνεται. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε αστυνομικό ούτε νομικό. Το πρόβλημα είναι ηθικό. Ξέρω ότι η λέξη είναι φθαρμένη, εξίσου φθαρμένη με τη λέξη «δημοκρατία», ξέρω ότι για τους περισσότερους η σημασία της παραπέμπει είτε στη σεξουαλική συμπεριφορά είτε σε οικονομικό σκάνδαλο. Ομως οι ύβρεις κατά του Παύλου Μπακογιάννη, θύματος του αιμοσταγούς δολοφόνου, δεν δηλώνουν πολιτική στάση. Δηλώνουν ηθική παραλυσία. Κοινώς, ανθρώπους οι οποίοι όταν παρουσιαστούν οι κατάλληλες συνθήκες δεν έχουν φραγμούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται για τη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών. Δεν αντέδρασε όταν εκβίαζαν γιατρούς, επιχειρηματίες ή εφοριακούς. Τους αναγνώρισε με τον ουδέτερο όρο «συλλογικότητα» και τους υποδέχθηκε με ανοικτές τις αγκάλες στον ιδεολογικό του χώρο. Είναι πολύ πιθανόν στην άγραφη συμφωνία να έπαιξε κι ο Κουφοντίνας. Θα του δίνονται άδειες ώστε να μπορεί να διαφημίζει τη δράση του στο κέντρο της Αθήνας κι εσείς θα περιορίζεστε σε καταδρομικές παρεμβάσεις σε αντιδημοφιλείς στόχους. Σε γιατρούς που παίρνουν φακελάκια μέχρι αποδείξεως του εναντίου, σε σούπερ μάρκετ που «ρουφάν το αίμα του εργαζόμενου», σε αφύλακτες πρεσβείες. Ωσπου έγινε η στραβή. Διπλή στραβή. Οι πρωτοδίκες του Βόλου δεν έδωσαν άδεια στον επαναστάτη και, ω της ατυχίας, η υπόθεση σκάει δυο εβδομάδες πριν από τις εκλογές, με τον ΣΥΡΙΖΑ να επικαλείται την κανονικότητα που έχει φέρει στη ζωή μας. Ο ήρωας κάνει απεργία πείνας, ο «Ρουβίκωνας» καθημερινές επιχειρήσεις, και η εισαγγελία του Αρείου Πάγου ασκεί αναίρεση στην απόρριψη της αδείας του. Κάτι σαν τα δωράκια στους συνταξιούχους.