Τα αποτελέσματα των χθεσινών ευρωεκλογών, περιφερειακών και αυτοδιοικητικών είναι πολύ καθαρά, σε σχεδόν απρόσμενο βαθμό. Ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκαν κατά κράτος σε όλα τα μέτωπα και σε όλα τα επίπεδα, στην επικράτεια, στις Περιφέρειες, στις μεγάλες πόλεις, με εξαίρεση ίσως την Κρήτη, όπου και εκεί η δύναμή του συρρικνώθηκε. Συνολικά, πάντως, το τελικό άθροισμα των λεγόμενων συστημικών-φιλοευρωπαϊκών κομμάτων και των αντισυστημικών-αντιευρωπαϊκών όλου του φάσματος πρέπει να συγκριθεί με εκείνο το 38,69-61,37 μεταξύ «Ναι» και «Οχι» του δημοψηφίσματος του 2015. Για να διαπιστωθεί αν και πόση ήταν η ουσιαστική αλλαγή νοοτροπίας της ελληνικής κοινής γνώμης.
Χθες, ο Αλ. Τσίπρας ηττήθηκε προσωπικά. Γιατί α) ανέλαβε προσωπικά το βάρος του προεκλογικού αγώνα (απέναντι στον Κυρ. Μητσοτάκη που αντίστοιχα έπραξε το ίδιο από τη δική του πλευρά), β) επιχείρησε να εκμαυλίσει με κάθε ξεδιάντροπο τους πολίτες και απέτυχε, γ) άσκησε πολιτική που αποσκοπούσε στον διχασμό των Ελλήνων, στην ισοπέδωση προς τα κάτω σε ζωτικούς τομείς (εκπαίδευση, αφαίμαξη της μεσαίας τάξης) προκαλώντας μεγάλη δυσαρέσκεια σε σημαντικά τμήματα του πληθυσμού, δ) επέδειξε ο ίδιος μεγάλη αλαζονεία, δίνοντας τον τόνο στους συνεργάτες του, και με τη συμπεριφορά του (ε) έχασαν το δήθεν ηθικό πλεονέκτημα που θεωρούσαν ότι είχαν, στ) επέδειξε ανοχή και πρόσφερε θαλπωρή στους απανταχού μπαχαλάκηδες δημιουργώντας αίσθηση ανασφάλειας, ζ) εδραίωσε την πεποίθηση ότι δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τη χώρα, καθώς τη ναρκοθέτησε πολλαπλώς.
Με λίγα λόγια, αποδείχθηκε ότι ο Αλ. Τσίπρας δεν είναι αδιάβροχος, δεν είναι αήττητος, δεν είναι κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και κυρίως δεν «διαβάζει» πάντα σωστά τα πράγματα και τις καταστάσεις. Από την άλλη πλευρά, είναι γεγονός και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει μεγάλος πολιτικός πόλος. Με αυτή την έννοια είναι διεκδικητής της εξουσίας στο ορατό μέλλον, αλλά ταυτόχρονα αποδείχθηκε στις αυτοδιοικητικές εκλογές ότι δεν έχει ρίζες ως οργανωμένο κόμμα στη χώρα. Είναι ένα εντελώς προσωπικό κόμμα πλέον, αλλά ο αρχηγός του είναι αναγκασμένος να διαχειριστεί την επόμενη ημέρα από μειονεκτική θέση.
Κατά τα άλλα, η ανάδειξη του ΚΙΝΑΛ στην τρίτη θέση είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός, αφού υπήρχε προεκλογικά φόβος μήπως την έπαιρνε η ναζιστική Χρυσή Αυγή. Ωστόσο, η «επιτυχία» αυτή οφείλεται στην καθίζηση της Χρυσής Αυγής και όχι στην άνοδο του ΚΙΝΑΛ που έπεσε από προηγούμενο ποσοστό του, πάτωσε κυριολεκτικά στις μεγάλες πόλεις και κρατήθηκε κάπως από την επαρχία. Η Χρυσή Αυγή φαίνεται ότι αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα, αλλά έχασε επίσης ψήφους προς τον Βελόπουλο (μεγάλη η ευθύνη του ΕΣΡ και ιδιωτικών σταθμών για την επιτυχία του), ο οποίος επίσης προτιμήθηκε από μεγάλο ποσοστό των «ψεκασμένων» που είχαν μοιραστεί στους εξαερωμένους ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου και άλλα κόμματα. Τέλος, ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ έκανε βέβαια ο Γ. Βαρουφάκης και σφραγίστηκε το τέλος του Ποταμιού.