Η διαχείριση της νίκης δεν θα είναι εύκολη υπόθεση για τη Ν.Δ. Και δεν θα πρέπει να είναι. Οχι γιατί θα επιστρατευθεί όλο το παλιό οπλοστάσιο για να υποβαθμιστεί η διαφορά ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο κόμμα, αλλά γιατί το έδαφος πάνω στο οποίο πατάει δεν είναι ακόμη στέρεο και συνεκτικό. Νίκησε η Ν.Δ. και ακολουθεί κατά πόδας η προσπάθεια δαιμονοποίησής της. «Εσείς επαναφέρατε τη Δεξιά», κατηγορούν εκπρόσωποι του ΚΙΝΑΛ τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ από τη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ αποδίδουν την πτώση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής στο γεγονός ότι ψηφοφόροι της ενσωματώθηκαν στο εκλογικό κοινό της Ν.Δ.
Η «επαναφορά» θυμίζει σκελετούς από την ντουλάπα, η δε ενίσχυση από τη Χ.Α. μόνο αποστροφή μπορεί να δημιουργήσει. Μπορεί η προσπάθεια αποδόμησης να φαίνεται επουσιώδης και να μην πείθει ευρύτερα στρώματα, όμως αρχίζει να διαφαίνεται το «αφήγημα», το οποίο θα υιοθετήσουν και θα διακινήσουν οι ηττημένοι.
Η δουλειά που έχει μπροστά του το κόμμα που αναδείχθηκε πρώτο είναι σημαντική και πολύ κρίσιμη για το μέλλον της χώρας. Σε μια Ελλάδα πολωμένη, διχασμένη, τραυματισμένη από την τοξικότητα συμπεριφορών και δηλώσεων. Η μεγάλη αρένα του Διαδικτύου συντηρεί διαρκώς μονομάχους και θρέφεται από αιματηρές συγκρούσεις. Επιχαίρουν οι νικητές, αντεπιτίθενται οι ηττημένοι. Μπορεί να μην πρόκειται για εθνικές εκλογές, αλλά ο τρόπος που προετοιμάστηκαν και διενεργήθηκαν αυτές οι ευρωεκλογές δεν ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα. Τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν, κυρίως, εσωτερικής κατανάλωσης.
Η πολιτική πραγματικότητα που διαμορφώνεται με τη νίκη της Ν.Δ. είναι και μια νέα κοινωνική πραγματικότητα; Ωριμάζει η ελληνική κοινωνία και γυρνάει την πλάτη της στα ιδεοληπτικά και εμμονικά επιχειρήματα περί «ελίτ» και «προνομιούχων» ή απλώς μετατοπίζεται ο θυμός, διοχετεύεται από το ένα κανάλι στο άλλο; Από αυτούς που «απέτυχαν» και απογοήτευσαν σε αυτούς που υπόσχονται –ευτυχώς όχι επιδόματα και αυξήσεις– να βοηθήσουν την Ελλάδα να περάσει σε μια νέα εποχή;
«Είμαι εδώ για να ενώσω όλους τους Ελληνες», είπε χθες βράδυ ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Στη σύντομη ομιλία του εστίασε στη «συνοχή» και στην «αλληλεγγύη». «Η Ελλάδα έχει ταλαιπωρηθεί πολύ. Δεν περιμένει πανηγύρια, αλλά σκληρή δουλειά. Και κυρίως αποτελέσματα που θα κάνουν τη ζωή όλων των Ελλήνων καλύτερη. Στην καρδιά μου και στο μυαλό μου δεν υπάρχουν κάποιοι που θα τελειώσουν κάποιους άλλους, δεν υπάρχουν πολλοί και λίγοι. Υπάρχουν όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Ελληνες. Πάνω απ’ όλα δεν ξεχνούμε ότι πολλοί συμπολίτες μας έκαναν διαφορετικές επιλογές».
Ο κ. Μητσοτάκης ήταν προσεκτικός και συγκρατημένος, εκτός από χαρούμενος και ικανοποιημένος. Το ίδιο πνεύμα πολιτικού πολιτισμού επέδειξαν οι συνυποψήφιοι στον Δήμο Αθηναίων, σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας τους έως και χθες (ευχαριστώντας ο ένας τον άλλον και συγχαίροντας τον κ. Κώστα Μπακογιάννη για τη νίκη του). Το έδαφος στο οποίο όλοι πατάμε θα παραμένει σαθρό όσο ο πολιτικός πολιτισμός θα θεωρείται πολυτέλεια και όχι δομικό υλικό.