Ξεκινώ από την Περιφέρεια Αττικής. Ο κ. Πατούλης δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου. Δεν έχω τίποτε συγκεκριμένο να του προσάψω. Είναι περισσότερο θέμα αισθητικής. Η εικόνα που ο ίδιος και η σύζυγός του έχουν καλλιεργήσει παραπέμπουν σ’ έναν παρωχημένο νεόπλουτο επαρχιωτισμό. Εχει κάτι από το παρδαλό ύφος της αμερικανικής ενδοχώρας. Πλην όμως θα τον ψηφίσω. Και θα τον ψηφίσω διότι θέλω να χάσει η κ. Δούρου. Δεν επιθυμώ να στείλω κανένα «μήνυμα». Το «μήνυμα» που υποτίθεται πως έλαβε την περασμένη Κυριακή η τυχάρπαστη αριστερά που μας κυβέρνησε για μία τετραετία έπρεπε να το είχε λάβει προ καιρού. Οι εκλογές δεν στέλνουν «μηνύματα». Οι εκλογές παράγουν αποτελέσματα, αλλαγές πολιτικής. Ας τα πάρουν τα μηνύματά τους κι ας τα δουλέψουν όσο τραβάει η όρεξή τους. Εμένα με ενδιαφέρει απλώς να φύγουν. Η κ. Δούρου κουβαλάει στην πλάτη της τις τύχες των νεκρών στο Μάτι και στη Μάνδρα. Κουβαλάει όμως και την αλαζονεία με την οποία αντιμετώπισε την καταστροφή. Το γεγονός ότι ζητάει και πάλι την ψήφο μας δείχνει ότι δεν έχει αντιληφθεί τι συνέβη. Ή εν πάση περιπτώσει αδιαφορεί. Είναι κι αυτό ζήτημα αισθητικής, αυτής που προσβάλλει την πολιτική ηθική. Η κ. Δούρου ταπείνωσε τη νοημοσύνη μας και τις ευαισθησίες μας.
Με τον δήμο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν θα εξηγήσω για ποιον λόγο θα ψηφίσω τον Κώστα Μπακογιάννη. Θα πω όμως τι περιμένω από αυτόν όταν με το καλό εκλεγεί. Περιμένω την αποκατάσταση του κέντρου της Αθήνας. Αυτό που καταστράφηκε από τη βαρβαρότητα του 2008 και έκτοτε αντιμετωπίσθηκε ως νεκροταφείο μιας ζωής που κάποτε υπήρξε. Νεκροταφείο κτιρίων, από το «Αττικόν» και τον «Απόλλωνα» έως το Πολυτεχνείο και τις λεγόμενες «καταλήψεις». Αποθήκη προσφύγων και μεταναστών που συνωστίζονται σε ολόκληρες περιοχές. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη μεγαλύτερη πολιτική απάτη της αριστεράς και των συνοδοιπόρων της. Λογόκρινε την αντίδραση των κατοίκων και χάρισε το πρόβλημα στους Βελόπουλους. Ομως, το πρόβλημα είναι πρόβλημα της Αθήνας. Οπως και οι ταλαίπωροι εξαρτημένοι στους οποίους σκοντάφτεις για να βγεις ή να μπεις σπίτι σου. Θα καταλάβω πως κάτι αλλάζει όταν δω δημοτικό αστυνομικό να δίνει κλήση σε αυτοκίνητο που κλείνει διάβαση ΑΜΕΑ ή σε δίτροχο που καβαλάει πεζοδρόμιο. Τα υπόλοιπα, όπως η καθαριότητα και η συγκομιδή απορριμμάτων, τα θεωρώ προφανή και δεν τα αναφέρω. Τα καλάσνικοφ στα Εξάρχεια δεν είναι μόνο θέμα δημάρχου. Είναι θέμα της δημοκρατίας μας.
Η Αθήνα είναι μια πόλη που ταπεινώνει την καθημερινότητα των Αθηναίων. Περπατάς σκυφτός επειδή φοβάσαι μην σκοντάψεις στη λακκούβα ή τη σπασμένη πλάκα. Οποιος δήμαρχος το συνειδητοποιήσει και προσπαθήσει να το αντιστρέψει, θα είναι ένας καλός δήμαρχος.