Βροχή τα γκολ στο παιχνίδι, καταιγίδα τα λογοπαίγνια πριν καλά καλά τελειώσει. Τι καλά δηλαδή, μαύρα χάλια. Ηττα από τους Αρμένιους στο παγερά αντιποδοσφαιρικό ΟΑΚΑ. Το γκολ του Κώστα Φορτούνη, που σε άλλη περίπτωση θα το πανηγύριζαν και παοκτζήδες και παναθηναϊκοί και αεκτζήδες, δεν το χάρηκε ούτε ο ίδιος, έτσι έρημος και μόνος όπως ένιωθε ανάμεσα σε συμπαίκτες που έμοιαζαν απρόθυμοι να καλύψουν με πάθος ό,τι τους λείπει σε ταλέντο.
Μετά το 3-2, η ανέκαθεν λογοπαικτικότατη αθλητικογραφία κι από κοντά οι ανώνυμοι διαδικτυακοί σχολιαστές μοίρασαν την έμπνευσή τους στο αρμενολογικό τμήμα (λέξεις με κατάληξη σε -ιάν, στη μνήμη ίσως του Αγκόπ Αγκοπιάν) και στο θεολογικό, με αφορμή τον μελοδραματικά θρήσκο προπονητή της Εθνικής μας. Από τη μια: Καταστροφιάν, Καρπαζιάν, Κατραπακιάν, Γιαταμπαζαριάν… Και από την άλλη: Σώσον, Κύριε – Ημαρτον, Κύριε – Μνήσθητί μου, Κύριε…
Κυριολεκτικά μιλώντας, η προσβολή της τρίτης εντολής, «Ου λήψη το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω», είναι βαρύτατη. Μάρτυς ο κ. Αγγελος Αναστασιάδης, που μιλάει για τη δεδομένη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας στα ημέτερα ποδοσφαιρικά στρατεύματα πολύ πιο συχνά απ’ ό,τι μιλάει για το σύστημα 4-4-2 ή για το μαν του μαν. Η πληθωριστική αναφορά των θείων ονομάτων πάντως, επί ευχών αλλά και επί ύβρεων, είναι συστατικό της παράδοσής μας. Ως προς αυτό, λοιπόν, είμαστε όλοι αμαρτωλοί, με πρώτους και αντιχριστιανικότερους ανάμεσά μας τους «πνευματικούς» κάθε λογής και αξιώματος, που χρησιμοποιούν το όνομα του Χριστού και της Παναγίας με συχνότητα αναπνοής. Τούτου δοθέντος, η ιστορία του γένους των Ελλήνων, μετά την Κρίση, θα συνεχιστεί πιθανότατα στην Κόλαση.
Ποια εξήγηση έδωσε ο κ. Αναστασιάδης για την ήττα; Αυστηρά ποδοσφαιρική: «Είμαστε σε κακό φεγγάρι. Δεν μας θέλει από πάνω. Μετά το γκολ που δεχτήκαμε, το παλέψαμε. Ενα ματς, εάν ξεκινήσει και τελειώσει στραβά, το ήθελε ο πάνω. Δεν μας θέλει». Ποιος «ο πάνω», σαφές. Καθόλου σαφές όμως δεν είναι γιατί «δεν μας θέλει», ενώ δείχνει ότι θέλει τους καθολικούς Ιταλούς (εξ ου και το εις βάρος μας 3-1), καθώς και τους κατά 99% ομόδοξους Αρμένιους (οι διαφορές μας χάνονται στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας, το 451 μ.Χ.). Εχει τάχα λόγο ο Υψιστος να ευνοεί τα σουτ των απογόνων των εκχριστιανισθέντων από τον Θαδαίο και τον Βαρθολομαίο και να στέλνει την μπάλα άουτ όταν σουτάρουν οι απόγονοι όσων εκχριστιανίστηκαν από ολόκληρο Παύλο; Δεν προκύπτει.