Πολλή στενοχώρια έπεσε

3' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Νίκος Βούτσης έμαθε και αυτός την τέχνη της kolotoumba. Μέχρι πριν από μερικές ημέρες, γνωρίζαμε ότι, ως πρόεδρος της Βουλής, ο Βούτσης δεν αισθανόταν «ούτε ίχνος ενοχής και ευθύνης» για τους προνομιακούς διορισμούς, μέσω μετατάξεων, στη Βουλή – έτσι το είπε, παρεμβαίνοντας σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα στην τελευταία συνεδρίαση της Βουλής.

Προσωπικά, δεν τον πίστεψα! Διότι γνωρίζω ότι, εν σχέσει με διαφόρους άλλους του σιναφιού, ο Βούτσης διαθέτει κάποια ίχνη ευαισθησίας. Ευαισθησίας, εννοώ, με τη γενικότερη έννοια της λέξης, όχι τη λεγόμενη δημοκρατική ευαισθησία, που ως αριστερός και συριζαίος τη διαθέτει εξ ορισμού και κατ’ αποκλειστικότητα. Να σας δώσω ένα παράδειγμα, Ας πούμε, θυμάμαι πώς, προσερχόμενος στη Βουλή την πρώτη ημέρα, είχε την ευαισθησία να πετάξει στο παρτέρι την τσίχλα που μάσαγε (ίσως και τσιχλόφουσκα, δεν ξέρω ακριβώς), δηλαδή την έστειλε για φυσική κομποστοποίηση, αντί να την πετάξει στα πάλλευκα μάρμαρα, με τα οποία έστρωσε το προαύλιο της Βουλής ο Απόστολος Κακλαμάνης, για να πατούν οι βουλευτές και να το ευχαριστιούνται. Αυτή η στάση του, τότε, έδειξε μιαν ευαισθησία, που δεν μπορούμε να προσπεράσουμε. Oπως επίσης και όταν εισέβαλαν στη Βουλή, για να παίξουν, κάτι «παιδιά» κι εκείνος όχι μόνον παρενέβη για να μην μπλέξουν άνευ λόγου (άλλωστε, παιδιά ήσαν, τριάντα πέντε, το πολύ σαράντα χρόνων…), αλλά τα έστειλε και στο σπίτι τους με αυτοκίνητο.

Αυτή η ευαισθησία, λοιπόν, την οποία ο Βούτσης προσπαθεί να κρύψει, καθώς γνωρίζει ότι η πολιτική είναι χώρος όπου πρέπει να κάνεις την καρδιά σου πέτρα, εκδηλώθηκε, έστω και καθυστερημένα, για το θέμα των διορισμών: «Δεν ήταν σωστό από την πλευρά μας», είπε, «που για λόγους ευαισθησίας προς τους ανθρώπους, θεωρήσαμε ότι μπορεί να ξέμεναν, ενώ δεν είναι έτσι, γιατί η διαδικασία θα ολοκληρωθεί από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Κάναμε λάθος. Θα έπρεπε να εκτιμήσουμε πιο σωστά ότι θα μπορούσε να ολοκληρωθεί μετά τις 17 Ιουλίου. Μας δημιούργησε δυσχέρεια. Εμένα με στεναχώρησε πολύ». Πολύ! Δεν αμφιβάλλω καθόλου όταν τον ακούω να το λέει. Ισως περισσότερο και από την πυρκαγιά στο Μάτι, διότι και εκεί η υπόθεση αφορούσε τις προσωπικές τραγωδίες «ανθρώπων που ξέμειναν».

Στενοχώρησε όμως το ζήτημα και τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος σε συνέντευξή του προχθές παραδέχθηκε ότι «ήταν λάθος» και ζήτησε –για λογαριασμό της Μαντάμ Σουσούς, η οποία δεν το καταδέχθηκε– «συγγνώμη από τον ελληνικό λαό». Πρόσθεσε, όμως, «δεν το γνώριζα». Πασάρει, δηλαδή, την ευθύνη παρακάτω. Να, λοιπόν, γιατί ο Βούτσης στενοχωριέται μεν ο καημένος, αλλά δεν τολμάει να ισχυρισθεί ότι δεν γνώριζε: για να μπορεί ο Τσίπρας να παριστάνει τον ανεύθυνο. (Σχετικά με την ανάμειξη του Βούτση στην υπόθεση, είναι ποτέ δυνατόν η αντιπρόεδρος της Βουλής να διορίζει την κόρη της, ερήμην του προέδρου; Μόνον οι εθισμένοι στη σανοφαγία θα το πίστευαν – και όχι για πολύ. Εξάλλου, ο ίδιος δεν τακτοποίησε την πρώην σύζυγό του;)

Οτι γνώριζε ο Βούτσης, πάντως, δεν συνεπάγεται ότι δεν γνώριζε και ο Τσίπρας. Τους τέσσερις μεταταγέντες στο Μαξίμου, λ.χ., πώς είναι δυνατόν να μην τους γνώριζε; Ηταν, ας πούμε, ένα δώρο-έκπληξη, που ετοίμασαν εν αγνοία του ιδίου οι συνεργάτες του; Οι αστείες δικαιολογίες δείχνουν ότι, προφανώς, ακόμη δεν κατάλαβαν, παρά τις απανωτές εκλογικές ήττες, ότι η κοροϊδία επιτέλους βρήκε πάτο και τώρα γυρίζει εναντίον τους.

ΥΓ.: Το πιο διασκεδαστικό στην απολογία του πρωθυπουργού και, βεβαίως, απολύτως συμβατό με την ιδεολογία του, ήταν η αναφορά του στην «κατεστημένη νοοτροπία της Βουλής». Πάντα θα φταίει αυτή η κακούργα κοινωνία, ποτέ ο ίδιος ο αριστερός. Αυτός έχει σωθεί, όπως ο κάθε ευλαβής χριστιανός, άλλωστε. Καλύτερα, να σας πω! Προτιμώ στην κόλαση να μην έχουμε κομμουνιστές ούτε χριστιανούς. Εκεί, τουλάχιστον, θα πάμε για να ξεκουραστούμε και να διασκεδάσουμε…

Ξανά!

Οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου με 260 χλμ. Συνέβη στην Εσθονία και, ενώ ακούγεται φρικτό, δεν είναι ακριβώς έτσι. Κανείς δεν σκοτώθηκε από το ατύχημα. Ο οδηγός βγήκε από το αυτοκίνητο μόνο με γρατζουνιές· και υλικές ζημίες, πέραν του αυτοκινήτου, δεν υπήρξαν. Στο σημείο αυτό, λες «σώθηκε ο άνθρωπος ευτυχώς», αλλά και πάλι δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν είναι, διότι το ατύχημα συνέβη επειδή ο οδηγός βιντεογραφούσε στο κινητό του το κοντέρ του αυτοκινήτου καθώς έπιανε τα 260 χλμ. Κατόπιν αυτού, εφόσον πρόκειται για έναν τόσο επικίνδυνα ηλίθιο, το σωστό θα ήταν να επαναλάβει το κατόρθωμά του. Εκεί, στο ίδιο σημείο, όπου δεν υπάρχει φόβος να την πληρώσουν αθώοι, και να φροντίσει αυτή τη φορά να πετύχει! Να μη χρειαστεί και τρίτη απόπειρα. Στο κάτω κάτω, τα αυτοκίνητα που πιάνουν τέτοιες ταχύτητες είναι πανάκριβα…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή