Αγνωστο αν η νέα «κωλοτούμπα» που έκανε ο Αλ. Τσίπρας σπάζοντας το εμπάργκο που ο ίδιος είχε επιβάλει στον ΣΚΑΪ τον ωφέλησε ή τον έβλαψε. Είναι σχεδόν αδύνατο να υπολογιστεί το όφελος ή η ζημία, αλλά το πιθανότερο είναι ότι η συνέντευξη που έδωσε στο συγκεκριμένο κανάλι δεν έχει καμία ουσιαστική επίπτωση στις αυριανές εκλογές. Είναι πολύ σπάνιες οι περιπτώσεις παγκοσμίως που ένας υποψήφιος για ανώτατο αξίωμα κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος του κλίμα με μία εμφάνιση σε τηλεοπτική εκπομπή 3 – 4 μόλις ημέρες πριν από εκλογές. Το ερώτημα λοιπόν είναι: Γιατί το… τόλμησε ο πρωθυπουργός;
Εύκολη μάλλον η απάντηση. Το… τόλμησε, πρώτον, γιατί δεν είχε τίποτα να χάσει αφού όλες οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν την ήττα του, δεύτερον, ακριβώς για να το πλασάρει ως τόλμημα. Οτι δηλαδή ένας δήθεν γενναίος πολιτικός, όπως ο ίδιος, δεν φοβάται τέτοιες αποκοτιές. Να εμφανίζεται και να απαντά (όπως εκείνος θέλει βέβαια) σε «εχθρικό» περιβάλλον. Περιβάλλον που πάλι ο ίδιος φρόντισε να κατασκευάσει και στη συνέχεια να χαρακτηρίσει «εχθρικό», προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτό και τους δημοσιογράφους που πήραν τη συνέντευξη ως εκπροσώπους του Κυρ. Μητσοτάκη. Αλλωστε, ο τρόπος που χρησιμοποίησε τη συνέντευξη στον ΣΚΑΪ στις προεκλογικές ομιλίες του τις επόμενες ημέρες αποδεικνύει ότι αυτές οι εκτιμήσεις είναι σωστές.
Ενόψει πάντως των αυριανών εκλογών και στην περίπτωση που κάποιοι αμφιταλαντεύονται ακόμη, μια ενδεικτική αναδρομή στα πεπραγμένα του Αλ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διαδρομή τους τόσο στην αντιπολίτευση όσο και στην κυβέρνηση, ίσως είναι χρήσιμη. Θυμηθείτε:
• Την αποφασιστική συμβολή τους στην εδραίωση της πολιτικής βίας από την Κερατέα και τις Σκουριές ώς τις επιθέσεις κατά πολιτικών αντιπάλων τους.
• Τη συνεργασία τους με εχθρούς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας ως «Αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος, τότε που το πλήθος κραύγαζε «να καεί, να καεί το μπ… η Βουλή» και ο Δ. Κουτσούμπας τους επεσήμαινε ότι δεν ξέρουν ποιον έχουν δίπλα τους, εννοώντας τους φασίστες.
• Τον κατ’ εξακολούθησιν τορπιλισμό νόμιμων διαδικασιών, συναλλακτικών ηθών και υπακοής στους νόμους με την υποστήριξη των πάσης φύσεως «δεν πληρώνω», τους οποίους υποστήριζαν ενώπιον τον δικαστηρίων και ως κυβέρνηση (Σπίρτζης, ξάδελφος Τσίπρας).
• Το μίσος που εξέπεμπαν όταν αποκαλούσαν τους αντιπάλους τους «Τσολάκογλου», «γερμανοτσολιάδες» και «μερκελιστές» (μεταξύ άλλων στο «σπορ» διακρίθηκε και ο Κατρούγκαλος).
• Τα ψέματα και τις αρλούμπες που έλεγαν προκειμένου να κερδίσουν τις εκλογές (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης).
• Τη βούλησή τους να βγάλουν τη χώρα από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ, όπως φαινόταν στα κείμενα του ιδρυτικού συνεδρίου και στις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, αλλά και από τις κινήσεις τους το πρώτο εξάμηνο του 2015.
• Την αγαστή συνεργασία τους επί τέσσερα χρόνια με καμένους και ψεκασμένους ακροδεξιούς.
• Την υιοθέτηση διχαστικού λόγου και την προσπάθεια κομματικής άλωσης του κρατικού μηχανισμού σε όλες τις λειτουργίες του.
• Τη συνειδητή πολιτική αναστολής κάθε διαδικασίας βελτίωσης του κράτους.
• Τον ανελέητο πόλεμο που έκαναν εναντίον της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων, ενώ ταυτόχρονα διέλυαν δομές όπως η ΔΕΗ.
• Τη χρησιμοποίηση της Δικαιοσύνης σε σκευωρίες, ίντριγκες και ραδιουργίες κατά πολιτικών αντιπάλων.
• Την καταδίκη της αριστείας που συνδυάστηκε με την ισοπέδωση της Παιδείας προς τα κάτω, την αποφυγή της αξιολόγησης, την κατάργηση της αξιοκρατίας ως έννοιας, τη στελέχωση κράτους και κυβέρνησης με μέτριους και ανίκανους, τους διορισμούς συγγενών και φίλων με τρόπο προκλητικό.
• Την επιχείρηση ποδηγέτησης των μίντια.
• Την κυνική αθλιότητα που επέδειξαν στη διαχείριση της τραγωδίας στο Μάτι.
• Την επιδεικτική ανοχή και θαλπωρή προς τους μπαχαλάκηδες και την αδιαφορία τους για την ασφάλεια των πολιτών.
• Τη ναρκοθέτηση της χώρας, που συνέχισαν ώς την τελευταία στιγμή, προκειμένου να υπονομεύσουν την επόμενη κυβέρνηση.
• Την πολιτική και επικοινωνιακή επένδυση στα χειρότερα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας.
Με λίγα λόγια, προσέβαλλαν συνεχώς και ατιμωρητί τους Ελληνες ως πολίτες επί 6 -7 χρόνια. Φτάνει πια!