Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει διαμηνύσει την προτεραιότητα που θα δώσει στην οικονομία, στο ασφαλιστικό, στην ασφάλεια, στη Δικαιοσύνη, στην παιδεία, στην υγεία. Παράλληλα, καλείται να δημιουργήσει αίσθηση ενότητας και κοινωνικής γαλήνης.
Η κρίση δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για να εμφανισθούν κάποιοι περισσότερο πατριώτες από άλλους. Η κοινωνία χωρίστηκε σε «μνημονιακούς» και «αντιμνημονιακούς». Ακούσαμε αλληλοκατηγορίες περί προδοτών και ψευτών. Κυριάρχησαν οι δηλητηριώδεις συγκρούσεις, ακόμη και το μίσος. Είδαμε το Κοινοβούλιο να πολιορκείται. Παρακολουθήσαμε βίαιες επιθέσεις σε βουλευτές.
Το παλαιό πολιτικό σύστημα ευθύνεται για παθογένειες δεκαετιών που οδήγησαν στη χρεοκοπία. Ομως, ο επιθετικός διχαστικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία δέκα χρόνια, οι χυδαίες περιγραφές των αντιπάλων ως «μερκελιστών» και ο ταξικός διαχωρισμός της κοινωνίας, τόσο σε επίπεδο ρητορικής όσο και εφαρμοζόμενης πολιτικής όταν αναρριχήθηκε στην εξουσία, τραυμάτισαν βαριά τον κοινωνικό ιστό.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης καλείται να υπερβεί πολιτικές αντιπαλότητες, ακόμη και προσωπικές πικρίες, και να εκπέμψει με σταθερότητα και επιμονή μια αίσθηση κοινής λογικής, ενότητας και νηφαλιότητας.
Για να μετατοπισθεί ο δημόσιος διάλογος προς περισσότερη ευπρέπεια, συναίνεση και συνεννόηση, τα πρώτα βήματα δεν μπορεί παρά να τα κάνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Στην προσπάθεια αυτή δεν χρειάζεται να ψάξει πολύ για να βρει ένα χρήσιμο παράδειγμα. Μία από τις σημαντικές παρακαταθήκες που άφησε ο πατέρας του ήταν η κοινή λογική και η αναζήτηση κοινού τόπου.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν ήταν τέλειος. Εκανε λάθη, έλεγε αλήθειες, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ήταν ευχάριστες. Αλλά έπρεπε να ακουστούν.
Σε αρκετές κρίσιμες επιλογές κατά τη διάρκεια της μακράς πολιτικής του διαδρομής ήταν μπροστά από την εποχή του. Τόσο στα εθνικά θέματα όσο και στην οικονομία. Κύρια όπλα του, η ψυχραιμία, η νηφαλιότητα και η ικανότητά του να συνθέτει και να συνεργάζεται ακόμη και με ιστορικούς αντιπάλους.
Εχοντας αυτή την παρακαταθήκη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα χαράξει τη δική του πορεία στην οικονομία και σε άλλους σημαντικούς τομείς. Αλλά κορυφαίος στόχος του ως πρωθυπουργού όλων των Ελλήνων θα πρέπει να είναι να ενώσει τον λαό. Το ύφος της προεκλογικής εκστρατείας και η ομιλία του μετά τη νίκη δημιουργούν την προσδοκία ότι το πιστεύει ειλικρινά και θα το κάνει πράξει.