Θα φθάσει άραγε η στιγμή που ο Μπόρις Τζόνσον θα σταθεί στο χείλος της αβύσσου και θα αντικρίσει το μέγεθος της καταστροφής στην οποία οδηγεί τη χώρα του, όπως ο Αλέξης Τσίπρας το καλοκαίρι του 2015 είδε την καταστροφή μπροστά του και έκανε πίσω; Θα φοβηθεί ο Τζόνσον ότι τον περιμένει «ένα νέο Γουδί», όπως ο Ελληνας πρωθυπουργός φέρεται να εκμυστηρεύθηκε στον Γ. Βαρουφάκη; Οι Βρετανοί θα βρεθούν αντιμέτωποι με την kolotoumba του δικού τους πρωθυπουργού ή θα τους οδηγήσει στο άλμα στο κενό; Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελλάδα είναι τελείως διαφορετικές χώρες και οι κ. Τσίπρας και Τζόνσον τελείως διαφορετικοί άνθρωποι, που βρέθηκαν στην πρωθυπουργία μέσω τελείως διαφορετικών διαδρομών. Η ουσία, όμως, είναι μία: όπως ο ένας βρέθηκε μόνος του να αντιμετωπίζει μια ιστορική απόφαση, έτσι θα βρεθεί και ο άλλος.
Ο Αλέξης Τσίπρας ίσως να έφερε μικρότερη ευθύνη από τον Μπόρις Τζόνσον εάν με τις κινήσεις του οδηγούσε την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης: αυτός και η κυβέρνησή του απλώς εφάρμοζαν την πολιτική για την οποία είχαν εκλεγεί. Ο λαός –ή τουλάχιστον όσοι ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ που τον στήριξαν– θα έφερε εξίσου μεγάλο μέρος της ευθύνης. Παρότι ο κ. Τσίπρας δεν δήλωσε ότι η σύγκρουση με την τρόικα των δανειστών θα οδηγούσε στην έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (ίσως και από την Ε.Ε.), αρκετοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι υπογράμμιζαν τον κίνδυνο αυτό, ώστε ουδείς μπορούσε να προσποιείται τον ανίδεο και τον εξαπατημένο αργότερα. Ο κ. Τσίπρας, όμως, κατάλαβε ότι όσο ανεύθυνος και αν αποδεικνυόταν ο λαός, τόσο αυτός θα φορτωνόταν την ευθύνη για αποτέλεσμα που θα έβλαπτε τα συμφέροντα του λαού.
Με άλλα λόγια, ο λαός υπερψήφισε τον κ. Τσίπρα επειδή του άρεσαν αυτά που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν, αλλά εάν αυτά οδηγούσαν στην απώλεια του κεκτημένου της συμμετοχής στην Ευρωζώνη, και επιστροφή στην αβεβαιότητα της δραχμής και στη φτωχοποίηση, τότε ο λαός θα τιμωρούσε τον κ. Τσίπρα. Για έναν πολιτικό που βρέθηκε στην εξουσία χωρίς ιδιαίτερο κόπο και χωρίς σοβαρό σχέδιο, η ενηλικίωση ήταν απότομη και επώδυνη. Οδήγησε, όμως, στη σωστή κίνηση. Ενώ ο κ. Τσίπρας υποστήριξε το «Οχι» στο δημοψήφισμα, όταν είδε πού οδηγούσε η υπερψήφιση της θέσης αυτής, αγνόησε το αποτέλεσμα, υπέγραψε νέο μνημόνιο δανεισμού και αμέσως μετά κέρδισε εθνικές εκλογές. Οι ψηφοφόροι που δέχθηκαν τα ψέματα επικύρωσαν και τη διόρθωση της πορείας. Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας γλίτωσε την οργή του λαού και παρέμεινε στην εξουσία για άλλα τέσσερα χρόνια αποδεικνύει ότι το ένστικτο επιβίωσής του ήταν σωστό – και συντονισμένο με αυτό του λαού.
Ο κ. Τζόνσον, παρά το χαρισματικό προσωπείο του, την εξυπνάδα και την πρώτης τάξεως εκπαίδευσή του στο κολέγιο Ιτον και στην Οξφόρδη, δεν έχει δείξει έως τώρα την ευελιξία του κ. Τσίπρα. Αφού ταλαντεύτηκε για το ποια θέση θα πάρει στο δημοψήφισμα του 2016, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκστρατεία υπέρ του Brexit.
Στην πορεία αποδείχθηκε αδίστακτος και ψεύτης. Κατέλαβε την πρωθυπουργία μέσω κινήσεων που μοιάζουν με εσωκομματικό πραξικόπημα από μέλη του Συντηρητικού Κόμματος που είναι υπέρ του Brexit. Στόχος τους είναι η σύγκρουση με την υπόλοιπη Ε.Ε. και να οδηγήσουν τη Βρετανία εκτός Ενωσης στις 31 Οκτωβρίου, είτε με συμφωνία είτε χωρίς. Αυτό που έχει αποσαφηνιστεί τα τελευταία δύο χρόνια είναι ότι το Brexit δεν θα ωφελήσει τη Βρετανία· αυτό που μένει είναι να διαπιστωθεί το μέγεθος της ζημίας που θα υποστεί. Πέρα από τις οικονομικές επιπτώσεις, ελλοχεύουν κίνδυνοι για την ίδια τη συνοχή του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο κ. Τζόνσον θα μπορεί να κατηγορηθεί όχι μόνο ότι αποπλάνησε τους ψηφοφόρους με ψέματα, αλλά και ότι μηχανεύτηκε την ανατροπή της προκατόχου του, Τερέζα Μέι, η οποία είχε συνάψει συμφωνία εξόδου με την Ε.Ε.
Εάν ο Αλέξης Τσίπρας φοβόταν να κατηγορηθεί για προδοσία και να οδηγηθεί στην έστω μεταφορική εκτέλεση στο Γουδί, όπως οι «Εξι» που φορτώθηκαν τις ευθύνες για τη Μικρασιατική Καταστροφή, είναι να απορεί κανείς πώς το τέρας ευφυΐας (κατά την αντίληψη του ιδίου) Μπόρις Τζόνσον ορμάει προς την καταστροφή αναλαμβάνοντας όλες τις ευθύνες, χωρίς να αφήνει περιθώρια για αλλαγή πορείας. Ισως πιστεύει ότι την τελευταία στιγμή η Ε.Ε. θα ενδώσει, ίσως πιστεύει ότι αρκεί η «αισιοδοξία» που ζητεί από τον λαό, ίσως έχει κάποιο πονηρό σχέδιο για να τρομάξει τους Βρετανούς και ύστερα να θέσει το ζήτημα σε νέο δημοψήφισμα… Ισως δεν έχει κανένα σχέδιο, μόνο άγνοια κινδύνου.
Περίπου 100 μέτρα από το νέο γραφείο του στην Downing Street 10, βρίσκεται το Banqueting Hall στην Whitehall, όπου στις 30 Ιανουαρίου 1649 αποκεφαλίστηκε ο βασιλιάς Κάρολος Α΄. Πολέμησε τη Βουλή και ηττήθηκε.