Δικαιοσύνη: η νέα ηγεσία και η επετηρίδα
Κύριε διευθυντά
Κατά την επιλογή της νέας ηγεσίας της Δικαιοσύνης από τη νέα κυβέρνηση πρέπει να τηρηθεί η σειρά της επετηρίδος και να τοποθετηθούν στις θέσεις του Προέδρου και του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου ο αρχαιότερος αντεισαγγελεύς και στις θέσεις αντιπροέδρων και αρχαιότεροι αρεοπαγίτες, ομοίως και στις θέσεις των αντιπροέδρων του Συμβουλίου Επικρατείας οι αρχαιότεροι σύμβουλοι. Η πρακτική αυτή θα εξασφαλίσει το αδιάβλητο της επιλογής και την ηρεμία μεταξύ των δικαστών και ιδίως μεταξύ των ανωτάτων οι οποίοι δεν θα έχουν λόγο να κινηθούν για να επιτύχουν την εκλογή τους από το κόμμα που κυβερνά και θα προφυλάξει αυτούς που θα αναδειχθούν από τη διαβολή ότι η ανάδειξή τους έγινε σε ανταπόδοση τυχόν ευνοϊκών για το κόμμα που τους διόρισε αποφάσεών τους.
Επίσης πρέπει να αποφύγει η κυβέρνηση την τοποθέτηση στη θέση του εισαγγελέως του Αρείου Πάγου αρεοπαγίτη ή αντιπροέδρου που δίδει την εντύπωση ότι υποτιμάται το Σώμα των εισαγγελικών λειτουργών.
Τις ημέρες αυτές γίνεται συζήτηση για το αν η νέα κυβέρνηση πρέπει να επαναλάβει τη διαδικασία της ακροάσεως των υποψηφίων για τις ανώτατες θέσεις δικαστικών λειτουργών ή αν θα πρέπει να στηρίξει την επιλογή της στη διαδικασία που έγινε επί της προηγουμένης κυβερνήσεως. Θεμελιώδης αρχή του πολιτεύματός μας είναι η αρχή της διακρίσεως των εξουσιών. Η επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση είναι η μόνη εξαίρεση από την αρχή αυτή και ισχύει επειδή την επιτρέπει το ίδιο το Σύνταγμα. Κάθε άλλη επέμβαση στο χώρο της Δικαιοσύνης από τις δύο άλλες εξουσίες είναι ευθέως αντίθετη στην αρχή αυτή.
Συνεπώς, ο νόμος που προβλέπει τη διαδικασία της εξετάσεως από τη Βουλή αυτών που έχουν τα τυπικά προσόντα για την ανάδειξή τους σε ηγετικές θέσεις της Δικαιοσύνης, είναι αντισυνταγματικώς και πρέπει να αγνοηθεί τελείως επειδή επιτρέπει στη Νομοθετική Εξουσία να επεμβαίνει στο χώρο της Δικαιοσύνης και έτσι εισάγει μία εξαίρεση στην Αρχή της διακρίσεως των εξουσιών που δεν την επιτρέπει το Σύνταγμα. Αλλά και ο δικαστής πρέπει να αγνοήσει το νόμο αυτό, να μην επιτρέψει στον εαυτό του να κριθεί από άλλους, εκτός από τους κατά το Σύνταγμα κριτές του και να μην προσέλθει να εξετασθεί από το βουλευτή που, για να γίνει βουλευτής, ζητεί την ψήφο του δικαστή ως πολίτη.
Ευαγγελος Ανδριανος
Επίτιμος Αρεοπαγίτης
Καστόρειον Λακωνίας
Από τον Α΄ Παγκόσμιο έως τους S-400
Κύριε διευθυντά
Σχετικά με την παράδοση των S- 400 «Καθημερινή 26/7/19» και άλλα σχετικά στην Τουρκία, υπενθυμίζω παρόμοια ιστορικά των γειτόνων.
Τη 10η Αυγούστου 1914, τα γερμανικά θωρηκτά «Goeben» και «Breslau», κυνηγημένα από το Βρετανικό Ναυτικό της Μεσογείου, κατέφυγαν εντός των Δαρδανελλίων, όπου τους υπεδέχθησαν μονάδες του Οθωμανικού Στόλου και τα οδήγησαν προς Κωνσταντινούπολη.
Με τους τότε ιθύνοντες Enver Pacha, των Νεότουρκων, τότε υπουργό Πολέμου, και Cemal Pacha, υπουργό Ναυτικού και με τους Γερμανούς Liman Von Sanders, στρατιωτικό σύμβουλο των Οθωμανών και Hans Von Wagenhaim, πρέσβη, ακολούθησε συμφωνία αγοράς των πλοίων από τους Οθωμανούς προς 80 εκατομμύρια μάρκα.
Τα πλοία μετονομάσθησαν «Yavuz Sultan Selim» και «Midili». Ο κυβερνήτης υποναύαρχος Wilhelm Souchon παρέμεινε (αργότερα την 23η Σεπτεμβρίου 1914, ετέθη επικεφαλής του Οθωμανικού Πολεμικού Ναυτικού). Το πλήρωμα φόρεσε οθωμανικές στολές και φέσια. Ακολούθησαν επιχειρήσεις στη Μαύρη Θάλασσα εναντίον της Ρωσίας. Ολα αυτά έφεραν την Οθωμανική Αυτοκρατορία στο πλευρό των Κεντρικών Δυνάμεων–Γερμανίας, Αυστρίας– και εναντίον των Συμμάχων–Βρετανών, Γάλλων, Ρώσων – κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι εξελίξεις και τα τελικά αποτελέσματα υπήρξαν γι’ αυτήν ολέθρια. Ο πρόεδρος Ερντογάν και ο υπουργός Εξωτερικών Tσαβούσογλου με τα πολλαπλά σημερινά καμώματα τους διεθνώς με S-400, F-35, Κύπρο κ.λπ. κινδυνεύουν να φέρουν το σημερινό τουρκικό κράτος σε παρόμοια ατυχή πορεία..
Δημήτριος Γ. Καπαϊτζής
Ναυπηγός / Μηχανολόγος
Για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών
Κύριε διευθυντά
Σχετικά με τα νέα προγράμματα των Θρησκευτικών που κατήρτισε η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υπό τον κ. Γαβρόγλου και την απόφαση του ΣτΕ ότι τα προγράμματα αυτά είναι αντισυνταγματικά, επιθυμώ να εκθέσω τις απόψεις μου. Τα ανωτέρω προγράμματα παραβιάζουν το Αρθρο 3ο παρ. 1, Αρθ. 16 παρ 2. του Συντάγματος. Δεν θα αναφερθώ στο παρασκήνιο επί προηγούμενης κυβέρνησης, ώστε να καταργηθούν τα βιβλία των Θρησκευτικών και οι μαθητές να παίρνουν φυλλάδια με αντιορθόδοξο περιεχόμενο.
Η νέα υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως έχει αναλάβει μια τεράστια ευθύνη, να αντικαταστήσει άμεσα όλα τα πρόσωπα που εμπλέκονται στο υπουργείο Παιδείας, με τα Θρησκευτικά, με αποσπάσεις από τη Μ.Ε. καθηγητών Θεολόγων εμπνεόμενων από βαθιά πίστη και γνώσεις στην Ορθοδοξία και να συντάξουν τα νέα προγράμματα των θρησκευτικών καθώς και τα νέα βιβλία. Κάθε καθυστέρηση είναι εις βάρος της Παιδείας. Ομοίως η γεν. γραμματέας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να βοηθήσει στην κατεύθυνση αυτή.
Για τα πρόσωπα στο υπουργείο Παιδείας που θα αντικατασταθούν αυτό δεν αποτελεί «τιμωρία» της νέας κυβέρνησης σε αυτούς, αλλά νέα στρατηγική, σύμφωνα με το Σύνταγμα, για τα προγράμματα και τα βιβλία των Θρησκευτικών.
Ι.Χ. Χαϊνης
Ομ. καθ. Ε.Μ. Πολυτεχνείου
Παιδείας – Πολιτισμού, γιατί όχι ένα υπουργείο;
Κύριε διευθυντά
Προσωπικά πιστεύω στη συνένωση Τουρισμού – Πολιτισμού, όχι γιατί «δύο υπουργεία είναι καλύτερα από ένα», όπως σχολιάζουν με νόημα ορισμένοι αρθρογράφοι, αλλά γιατί παρά τις αντιθέσεις και τα αντικρουόμενα, έτσι θα μπορούσε να προκύψει μία σύνθεση εκείνων που ενώνουν, ώστε να γεφυρωθούν και εκείνα που χωρίζουν. Θα ήταν ωφέλιμο. Ωστόσο, παρακολουθώντας την «ανατροπή» στο θέμα της σύζευξης Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου βλέπουμε να προβάλει απαιτητικά μία άλλη «συνένωση» με τα δικά της προσόντα: Παιδείας και Πολιτισμού ή έστω και πολιτιστικής κληρονομιάς μόνο.
Οι λόγοι είναι προφανείς. Η σχέση δεδομένη. Δεν χρειάζονται εξηγήσεις. Οι λεπτομέρειες βρίσκονται.
Με το Παιδείας και Πολιτισμού, πάντως, θα αντιμετωπιζόταν από μία άποψη και το θέμα του κληροδοτήματος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτε-χνείου. Εκτός των άλλων, επί δεκαετίες τώρα, τα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι τόσο ψηλά στην ατζέντα του Υπουργείου Πολιτισμού, που η «λύση» θα προέκυπτε φυσιολογικά και αβίαστα, σαν έτοιμη από καιρό. Ούτως ή άλλως, την «Ελλάδα πεπαίδευκεν ο ποιητής» (λέμε τώρα). Και η Ελλάδα τον… πεπαίδευκε και τον παιδεύει αδιαλείπτως, ειδικά έναν συγκεκριμένο, αναζητώντας λύση. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Δρ. Βιβή Βασιλοπούλου
Επίτιμη γεν. διευθύντρια Αρχαιοτήτων & Πολιτιστικής Κληρονομιάς
Oταν φυσάει το σωστό μελτέμι
Κύριε διευθυντά
Ο συνεργάτης σας κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος στην «Κ» της 25ης Ιουλίου γράφει ότι η αντίστοιχη προς το τουρκικό «μελτέμι» ελληνική λέξη είναι «η ετησία». Προφανώς ο κ. Τ. Θ., εγκρατής γνώστης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, παραπλανήθηκε από τη μνήμη του. Το σφάλμα είναι απολύτως συγγνωστό. Το ορθό είναι «οι ετησίαι» (μόνο σε μεταγενέστερους «ο ετησίας»). Η λέξη κατά τις Γραμματικές της Αρχαίας Ελληνικής ανήκει στα πρωτόκλιτα, ωστόσο, παρά τον κανόνα, στη γενική πληθυντικού τονίζεται στην παραλήγουσα («των ετησίων»), όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς αν προσφύγει στο πρόσφατο Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής του Franco Montanari.
Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος