Το λογικό των εξετάσεων

2' 7" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Εχουμε μια απορία που θα τη διατυπώσουμε ως σενάριο εκπαιδευτικής φαντασίας. Ας υποθέσουμε ότι περνούσε η πρόταση της Ν.Δ. για αλλαγή του άρθρου 16 και επιτρεπόταν η ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ. Ας υποθέσουμε επίσης ότι το Yale αποφάσιζε να κάνει ένα παράρτημα π.χ. κλασικών σπουδών στην Αθήνα. Θα έστελνε η κ. Νίκη Κεραμέως ένα φιρμάνι στην Πρυτανεία που θα τους έλεγε «κοιτάξτε να δείτε, η εξεταστέα ύλη για την εισαγωγή των φοιτητών είναι πολλή και πρέπει να τη μειώσετε»; Ή θα όριζε το υπουργείο Παιδείας στα μη κρατικά πανεπιστήμια τον αριθμό των πρωτοετών, οι οποίοι θα έχουν εξεταστεί σε συγκεκριμένα μαθήματα και μάλιστα στις σελίδες 3-129 του εγχειριδίου ιστορίας Οργανισμού Εκδοσης Διδακτικών Βιβλίων, και στις σελίδες 15-238 του βιβλίου των λατινικών, επίσης του ΟΕΔΒ; Δεν θα γελούσε κάθε πικραμένος κοσμήτορας του Κονέκτικατ;

Γιατί λοιπόν αυτή η ελευθερία, που φυσιολογικά θα έχουν τα μη κρατικά ΑΕΙ, να μην την απολαμβάνει και το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο; Είναι πιο ώριμοι να διαχειριστούν τα του οίκου τους οι του North/South/EastWestern University, που πιθανώς θα ιδρυθεί, από εκείνους που στελεχώνουν το Αριστοτέλειο, το οποίο –στο κάτω κάτω της γραφής– οσονούπω συμπληρώνει έναν αιώνα ζωής;

Γράφαμε πριν από 15 χρόνια ότι μόνο μια λύση υπάρχει: «η αποκέντρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ενα πρώτο και μικρό βήμα θα είναι να μεταφερθεί στα ΑΕΙ η επιλογή των φοιτητών που θα δεχθούν ανά έτος. Το υπουργείο θα πρέπει να περιοριστεί στη διεξαγωγή αδιάβλητων εισαγωγικών εξετάσεων. Οχι σε 4 ή 6 ή 8, αλλά σε όλα τα μαθήματα. Κάθε πανεπιστημιακό τμήμα μπορεί να δέχεται φοιτητές οι οποίοι θα έχουν εξετασθεί σε ένα συνδυασμό μαθημάτων, μαθήματα που φυσικά θα έχει προσδιορίσει (και θα σταθμίζει) η σχολή. Κάθε υποψήφιος θα επιλέγει τα μαθήματα που θα δώσει αναλόγως των σχολών που στοχεύει. Το υπουργείο θα κάνει τις εξετάσεις και τα ΑΕΙ θα επιλέγουν από τους εξετασθέντες όποιους τους κάνουν. Ετσι, αν μη τι άλλο, θα γλιτώσουμε την αλλαγή του εξεταστικού συστήματος ανά τριετία» («Ανακατεύοντας τις εξετάσεις», 21.6.2004).

Τα οφέλη της χωλής έστω αυτής αποκέντρωσης θα είναι πολλαπλά. Τα ΑΕΙ θα παίρνουν τους καλύτερα προετοιμασμένους –σύμφωνα με τις ανάγκες που αυτά προσδιορίζουν– φοιτητές. Οι υποψήφιοι δεν θα αποστηθίζουν τέσσερα ή πέντε εγχειρίδια· θα είναι αναγκασμένοι να δίνουν βάρος σε περισσότερα μαθήματα. Αν μάλιστα η εξέταση γίνει εφ’ όλης της ύλης του μαθήματος, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να δίνουν βάρος στην κριτική σκέψη. Αλλά αυτό το σύστημα σημαίνει υπουργούς με λιγότερη εξουσία και λιγότερη δημοσιότητα. Μην ξεχνάμε ότι ο υπουργός Παιδείας γίνεται πρωτοσέλιδος όποτε ανακοινώνει τη ριζική αναμόρφωση του Λυκείου και των εξετάσεων. Γι’ αυτό έχουμε και τόσο πολλές «οριστικές» αλλαγές.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή