Η κατάργηση του ασύλου ήταν επείγουσα για την κυβέρνηση όχι τόσο για λόγους επιχειρησιακούς. Η προτεραιότητα είχε χαρακτήρα πρωτίστως συμβολικό. Είχε τον χαρακτήρα που της έδωσε ο πρωθυπουργός, αναοριοθετώντας το δίπολο πρόοδος – οπισθοδρόμηση με βάση τις απόψεις των πολιτικών δυνάμεων για την εκπαίδευση.
Το (ρητορικό) ερώτημα είναι κατά πόσον εξυπηρετήθηκαν αυτοί οι συμβολισμοί από την απόφαση να παχτωθούν στο νομοσχέδιο την τελευταία στιγμή δύο άσχετες τροπολογίες του υπουργείου Εργασίας. Δεν εξουδετέρωσαν οι λαχανιασμένες τροπολογίες Βρούτση τον αντίκτυπο μιας εμβληματικής για την κυβέρνηση αλλαγής – που τη μια στιγμή αυτοσυστηνόταν ως προοδευτική και την επομένη αναπαρήγε το αντικοινοβουλευτικό ρεπερτόριο του παλαιοκομματισμού;
Η αντίφαση γίνεται ακόμη οξύτερη αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πρώτος νόμος της Ν.Δ., στον οποίο επίσης είχε επενδυθεί μεγάλο συμβολικό κεφάλαιο, είχε ως πολυδιαφημισμένο πυλώνα του τους κανόνες καλής νομοθέτησης.
Επιεικώς οριακή ήταν και η ρύθμιση με την οποία επιχειρήθηκε η αντικατάσταση της Θάνου στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Στην περίπτωση αυτή, όμως, η κυβέρνηση είχε πολύ ισχυρά –και πολύ πιο πειστικά– κίνητρα για να δοκιμάσει τα όρια απ’ ό,τι στις τροπολογίες Βρούτση.
Το αποτέλεσμα ήταν να μείνει η πλειοψηφία μόνη στο βουλευτήριο, προκαλώντας πολύ νωρίς ένα αχρείαστο μέτωπο εναντίον της.
Η επιλογή της σπουδής ήταν πάντως κεντρική. Δεν προέκυψε, λένε, από ακτιβισμό του υπουργού. Η δικαιολογία είναι ότι η κυβέρνηση τρέχει γρηγορότερα από τις υπηρεσίες. Στην προκειμένη περίπτωση έτρεξε για να άρει ρυθμίσεις –όπως η αιτιολόγηση των απολύσεων– που κρίθηκαν αντιεπενδυτικές. Φαίνεται πάντως ότι επικράτησε η ανάγκη να κλείσουν αυτές οι εκκρεμότητες τώρα, σε θερινό κενό, ώστε να μην μπορεί να καταστρωθεί εναντίον τους αντιπολιτευτικό αφήγημα. Με το ίδιο σκεπτικό, η κυβέρνηση έχει λόγο να πιστεύει ότι θα αποφύγει και το κόστος από τη χθεσινή εικόνα – εικόνα δυσφημιστική για την παρουσία της νέας πλειοψηφίας στα πρώτα της βήματα.
Πόσο μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης είναι τώρα, ντάλα Αύγουστο, σε θέση να στρέψει το βλέμμα του προς το Κοινοβούλιο και να ανησυχήσει για την υποτροπή στην πεπατημένη της παραθεσμικής κουτοπονηριάς; Ακόμη κι αν δεν ήταν μέρες ξαπλώστρας, πόσοι είναι εκείνοι που ενοχλούνται από τη διαδικασία;
Μην ανησυχείτε, διαβεβαίωναν χθες παράγοντες της πλειοψηφίας. Δεν θα επαναληφθεί η πρακτική των εκπρόθεσμων τροπολογιών. Αμαρτήσαμε άπαξ. Μετά τις διακοπές, δίαιτα.
Τα ίδια έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ.